Between Fire And Ice

Chapter 58

Chapter 58: Worried

Ilang araw na ang nakalipas simula nung gabing iyon. Ilang araw ko na ring hindi nakikita si Elzefire. I should be happy. Pero bakit parang hindi ako masaya? Bakit ba ako nasasaktan?

Ah, kasi masisira na naman ang relasyon naming dalawa. Sirang-sira na at hindi na maaaring maibabalik ang dati. The damage has been done. Words and feelings are very destructive.

"A-Ano bang pinagsasabi mo? T-Tumigil ka nga!"

Para akong nabingi sa kanyang sinasabi. His words were like a truck loosing its break and about to crush me into tiny little pieces. And it did. Succesfully.

"Baby..."

He tries to touch me pero hinawi ko ang kanyang kamay. Hindi tama ang kanyang gustong mangyari, Elena Snow. Hindi!

"I love you. I really do. Kung may isa man ang akong hindi alam dito sa mundo, iyon ay kung bakit minahal kita. I know it's wrong baby but I also don't know why I can't stop this... fuck!"

Nagsimulang tumulo ang aking luha. Hindi ko alam kung ano ang aking marararamdaman. Mixed emotions. Hindi ko alam kung bakit nagdiwang ang loob ko at pansamantala rin itong nadudurog sa bawat salita niya.

He's so frustrated and hurt. Pero hindi, e. Mali ito. Maling-mali.

"N-Naririnig mo ba ang sarili mo, Elzefire?! You're insane! You were resenting me and now you are l-loving me the wrong way?! You are just confused, Elzefire! Mali iyan!"

"I maybe an asshole but I know myself. I am so sure. I can't be wrong. I'm done arguing with my own damn self, Elena. I cannot stop this anymore, baby..." aniya sa namamaos na boses. Napalunok siya. "I know you feel the same way, baby... Last night..."

Umiling ako.

"S-Shut up!" sigaw ko. "Hindi ako isang baliw, Elzefire! Kaya kung ayaw mong tawaging baliw, tumigil ka sa kahibangan mong 'yan! H-Huwag mo akong damayin, please lang!"

I stopped talking for a while. Parang may bumabara sa aking lalamunan. My heart and head's pounding so bad.

"H-Hindi ka ba nag-iisip? Marami kang masasaktan, Elzefire. Si Lola, yung mga magulang mo, mga kaibigan natin, at 'yung mga pinsan natin..."

Hindi siya nagsalita muli. Namumungay ang mga mata at namumula ang kanyang ilong. Nasasaktan ako sa hitsura niya ngayon. Gusto kong bawiin ang mga sinabi ko. Hindi ko alam kung saan ako nakahugot ng lakas para pagsigawan siya ng ganito. I know I was really harsh on him now. Pero tama naman ang ginawa ko, 'di ba?

"Hindi mo ba naiisip ang mga consequences? M-Maraming pagpepyesta—"

"The hell I care! I don't need them to love you!"

Nanlaki ang aking mga mata. Hindi ko alam kung bakit nakukuha niya pa ring lumaban sa mga tama kong salita.

"Pero iba ito, Elzefire! Hindi ganito... this is totally forbidden! Baliktarin man natin ang mundo ay hindi parin tayo makakaalis sa katotohanang mali 'yang nararamdaman mo!"

Baby, I'm so sorry... But this is just so wrong.

"Baby, please... Just tell me that you love me, too and I will fight for us. O kahit hindi mo na sabihin, lalaban ako. I can't be anywhere w-without you."

Parang pinipiga ang puso ko. Napasinghap ako bago muli nagsalita. "H-Hindi kita gusto, Elzefire."

Hindi ko kayang sumugal kung alam ko namang sa simula palang...