The JICKSZ Squad

Chapter 27:Titas & Titos

Krislyn's P.O.V

"Huy...mga gags gising na kayo oh... ayaw nyo naman mag kalayo layo tayo diba?kaya sigi na gising na kayo"iyak ko habang pilit na ginising sina Zy at tin.

Hindi ko alam kung anong mangyayari samin ngayong kulang kami,hindi magiging masaya kung wala silang dalawa,walang maingay at baliw sa grupo kung wala ang dalawang to.

"Gags kain muna oh...kahapon pa kayo iyak ng iyak ih...sigi na oh...kain muna"halata ang pagod sa boses ni shei habang pinapakiusapan kaming kumain,namamaga rin ang mga mata nito dahil sa pagod at kakaiyak.

"Shei pahinga ka muna kanina kapa pabalikbalik eh..."mahinahong ani ni jinky at inalalayan si shei na umupo sa sofa.

Hindi ko akalaing aabot kami sa ganito,buhay nga sila pero naka hilata naman dito sa ospital,ayaw ko ng ganito gusto ko yung masaya lang kami yung walang porblema yung maingay lang palagi.

Siguro mas pipiliin kong maingay dahil sa asaran at pikunan ngunit ganito tahimik at ang lungkot lungkot,ang pangit!ayaw ko ng ganito,i don't like it.

"T-tita,t-tito"agad akong napa lingon sa may pinto at agad na napa tayo ng makita ang mama at papa nina ziren at christine,ito na nga ba ang ikina ka takot ko eh...ang pumunta sina tita at tito dito para kunin sina ziren.

"How's my daughter belle?"tanong ng mama ni ziren na mukhang kakainin ng buhay si Isabelle.

"Ahm...tita s-she's in a c-coma"nauutal na sagot ni Isabelle habang naka yuko,agad ko syang nilapitan at niyakap ng mag simula nanamang humikbi ito,"I'm sorry tita"paghingi ng paumanhin ni isabelle habang umiiyak.

"No it's not your fault hija,ang importante ngayon ay mabigyan sya ng maayos gamutan at dadalhin na namin sya sa States tutal nag migrate na kami doon."sabi ni tita at ngumiti saka lumapit kay ziren at hinaplos ang mukha nito halata kay tita ang sobrang pag-aalala dahil sa ng yari kay ziren.

"Tin...wake up na.....ate your little sister wants to play with you*sob*"
Iyak naman ng mama ni Christine habang naka yakap rito habang ang papa naman ni tin ay pilit na hindi maiyak.

"Girls I know you're aware,na isasama namin si ziren pauwi,so I hope you bid your goodbyes to her"ani ni tito na nag patulo ng luha ko,dahil sa aksidenteng ito ay maraming mag babago aalis si ziren habang si Christine naman ay pansamantalang magiging bedridden.

Walang ano man ay napa takbo ako palabas ng kwartong iyon kahit anong tawag ni isabelle ay hindi ako lumingon,ayaw kong makitang mabawasan kami parang nadudurog ang puso ko kung ganon,I don't want to say goodbye to her,kasi gusto ko pa syang makita ulit.

Hindi ko alam kung saan ako naka rating pero pasubsob akong napa upo at malakas na humagulgol,parang nung isang araw lang ay ang saya saya pa namin pero ngayon parang naging salungat ang lahat.

Ganon ba kami ka saya noon para palitan ng ganitong lungkot?mali bang makasama ang mga taong naging parte na ng buhay mo?bakit ang unfair?ang dami kong bakit na tanong ngunit isa man dun ay hindi ko mahanapan ng sagot.

"Ang daya daya!!!!"sigaw ko habang bumahagulgol pa din,wala akong pakialam kung mag mukha man akong kaawa awa na naka upo rito sa tabi habang umiiyak,ano naman?

Iyak lang ako ng iyak hanggang sa maramdaman kong biglang may yumakap sakin habang pina-pat ang likod ko.

"Let it out,pwede mong basain ang damit ko basta umayos lang ang pakiramdam mo"sabi nito habang naka yakap parin sakin kaya mas napa hagulgol ako.

"C-cevin.....a-aalis *sob* na *hagulgol* s-si z-ziren"walang pakundangan akong umiyak sa bisig ni cevin habang payapa lang itong nakikinig habang naka yakap sakin.

"Let her go,para din naman yun sakanya at sigurado akong sa oras na magising si ziren ay babalik sya sainyo"sabi nito at hinaplos ang aking buhok,hindi ko alam pero parang nare-relax ako sa ginagawa ni cevin,kaya napa pikit ako at singhot ko na lamang ang aking naririnig.

She will come back naman diba?

Hálo!!!tagal rin last update ko no?eh kasi naman walang nag babasa eh...kaya ayun hindi na muna ako nag up hanggang sa maisipan ko ngayon.

👇⭐