Chapter 9:I have them and they have me.

520 49 0
                                    

Christine's P.O.V

"Oh...ano ginagawa mo dito?" salubong ni zy pagkabukas nya sa pinto kaya napa pout nalang ako sa harap nya."wag mo akong idaan sa ganyan tintin nag mumukha kang biik"masungit nitong sabi saka ako pinagsarhan.



Alam ko namang di nya yon ni lock para maka pasok ako sa loob,knowing ziren,matampuhin talaga yan pero hindi makaka pagtiis yan.



Pumasok ako sa loob at nadatnan ko syang naka headphone habang nag babasa ng libro,while sleeping on her stomach.


Nilapitan ko sya at naki upo sa kama nya,I was about to speak when I notice that she isn't turning the next page of the book,mabilis naman syang mag basa ah,hinihintay kaya ako ng gags natong mag salita?




"Zy?sorry na,di ko naman sinasadya eh"pag papaumanhin ko saka humiga sa tabi nya,tinignan nya ako sa gilid ng mata nya bago nag indian sit sabay tanggal ng headphone nya.



"Bakit ka kasi agad umalis huh?alam mo bang gaga ang beauty namin kakaintay sayo?tae ka!"sunod sunod nyang sabi kaya napa pout ako ulit.



"Sorry na,hinila lang kasi agad ako ni dailan papuntang Café"ani ko na kanyang ikina kunot noo,heto na bes sasabog na ang bunganga nya.




"Nag pahila,patianod,pakaladkad ka din naman in short 'PPP',pwede mo namang sabihing mag antay muna sya kasi mag papaalam kalang sa mga kaibigan mo o di kaya wag kang pumayag,pwede ka din namang sumigaw knowing na malakas ang boses mo at sabihing mauuna kana sa amin at doon kanalang mag aantay ,at Hellyowww may cellphone oh....pwede ka namang tumawag o mag text aanhin pa ang technology kung hindi lang naman pala magagamit diba?madaming ways para maka pagpaalam ka samin,but still you didn't tell us!My ghad tintin"mahaba nitong sermon.

Napa kurap kurap muna ako bago tawagin ang atensyon ni Zy.

"Zy?"tawag ko rito na agad namang kumalma at tumingin ng nag tatanong sa akin?



"Ano?"tanong nito saka nag taas ng isang kilay.



"Kala ko ba business management student tayo,kailan ka pa naging si Miriam Defensor,Zy?"tanong ko na nag pangiti sakanya pero pinilit nyang mag seryoso tinawanan ko lang ang mukha nya dahil sa nag mukha syang natatae.




Agad nyang isinimbolo ang middle finger nya at itinapat iyon sa akin,
"Paking tape ka talaga Christine!!"ani nito saka tumawa kaya nag tawanan nalang kami,napa tawad na ako ng gags.*Warm smile*




Kasalukuyan kaming nasa Kitchen para mag dinner at nandito na kaming apat 'Krislyn,Ziren,Sheirrazhads and Me'
At inutusan akong tawagin sina Jinky at Isabelle sa mini auditorium.




Alam kong mapapatawad nila ako,but I dont know how to apologize,mag so-sorry ba muna ako bago mag paliwanag o mag papaliwanag muna ako bago mag sorry,"Okay lang tin,they will understand you"pag papalakas ng loob ni Ziren ay tinapik ang balikat ko.




Tuloy tuloy akong pumutan sa mini auditorium at agad na pumasok,na datnan kong nag ce-cellphone lang ang dalawa,agad akong lumapit sa kanila at agad naman nila akong tiningala.



Nerbiyos akong ngumiti habang naka tayo sakanilang harapan,"S-sorry na" nauutal kong sabi habang naka tingin lang sila sa akin kaya napa yuko ako.



Naunang tumayo si jinky at inirapan ako akala ko ay lalabas na sya pero hinde,tumigil sya sa harapan ko,"Basta mag papaalam kana sa susunod"ani ni jinky at may munting ngiti itong ipinakita na ikina alis ng kaba sa aking dibdib,saka lumabas na si jinky sa audi at kami nalang ni Isabelle ang naiwan.




Sunod namang tumayo si isabelle at niyakap ako,"loka loka!!wag ka nang uulit!"pasigaw nitong sabi ng bumitaw ito sa yakap,tumango tango ako at ngumiti sabay kapit sa kanyang braso.




"Hehehe...wag kanang magalit Isabelle,past na yun oh...ilang oras na ang nakalipas"natatawa kong ani at hinila na sya papuntang dinning room."kain na tayo"ani ko ng naka ngiti.




Kahit solo flight akong pumunta dito sa pilipinas,I mean,hindi naman,as in,  mag-isa lang ako syempre kasama ko ang mga kaibigan ko,what I mean is,dumating ako dito ng walang kasamang magulang o kapatid tanging ang mga kaibigan ko lang at sila lang ang meron ako kaya hindi ako papayag na makagalitan ko sila.



Our friendship may not be perfect but we help each other in richer or poorer,I only have them and they have me,I am more than willing to give them everything,because I know they also do.




Ang shuuwit ng bestiee ko sana all hahahha!!!

👇⭐

The JICKSZ SquadDär berättelser lever. Upptäck nu