I really can't imagine it.

"Changed huh? You know I never believed in change, because change is only a stupid word where it can give your hopes high.'' Sabi ni Ryn at hinawakan ang ilang hiblang natira sa buhok kong braid.

Ngumisi ako kahit na naiininis na ako.

"No that is wrong darling because change is the only thing that make us better and wonderful and not for stupid.." dahan dahan kong sabi at tinapik ang balikat niya.

"Will you excuse me?'' sabi ko at napaisod ang mga kaibigan ni Ryn.

Buti na lang at walang tao doon sa room at kami lang. Pasalamat siya at hindi ko siya nakalbo ngayon dahil may pupuntahan pa ako. Dumiretso ako sa labas at narinig ko ang galit niyang sigaw.

"Were not yet finish!" sigaw ni Ryn sa akin.

Kinawayan ko lang siya at ngumiti sa kanya.

I really hope that this change will have between on something with Noa Della Fuentes existence and of course I hope so that this change will not cause any troubles of my life. Hindi ko kayang may madamay na mahalagang tao dahil lang sa buhay ko. Ayaw kong magalit sila sa akin dahil ako ang nag-simula ng gulo. Yes I can be a cruel person but I will not let any person go in my way.

Pumunta ako sa court mag-isa kung saan doon madalas na mag basketball siya. Madalas ko siyang nakikita dito mag-isa at nag-papraktis. Monday ngayon at nandito siya. Nag-simula akong maglakad sabit ang malaking bag sa likuran ko at ng naishoot niya iyong bola sa lusutan kaya nag-salita ako.

"Your'e so talented bakit hindi ka sumali sa team ng basketball?'' Panimula ko.

"Yuhoooo... hello?"

Eto na Onab kinakausap mo na si Noa ngayon ang long long crush mo eversince. Buti na lang at may lakas ako ng loob para sabihin ito kay Noa siguro na din sa confidence na nakukuha ko sa aking mga kaibigan at sa itsursa ko ngayon na ginawa para kay Noa. Mapapansin ka niya na rin saw wakas, ang daming kumiliti sa tyan ko eto na yata ang araw na hindi ko makakalimutan.

Mukhang nagulat siya sa akin at natigilan. Hindi niya agad nakuha ang bola na napunta banda sa ilalim ng bleacher kaya ako ang kumuha ng bola sa ilalim na gumugulong pa at ibinigay sa kanya.

"I guess it's belong to you." Sabi ko na ang dilim na ng mata ni Noa sa akin.

Hinawakan niya ang wrist ko, hindi sa bola bigla akong kinabahan masakit kasi ang pagkakahawak parang hindi tao ang hinahawakan niya.

"Anong kailangan mo?" malamig na tanong ni Noa.

"Ouch!-Aray!.. Ano ba?! Nasasaktan na ako!" pasinghal kong sabi hindi ko alam ang ekspresyonat sinamaan ng tingin si Noa, parang papatay na yata ngayon kasi hindi ko mawari ang tao.

"Alam kong may kailangan ka sa akin Onabivien, tell me what's it?'' mas malamig pa sa yelo na sabi ni Noa.

Medyo nagulat ako sa pagtawag niya sa pangalan ko. Nagsitaasan yata ang mga balahibo ko nung tawagin niya ang pangalan ko. It's feel he knows me? Wait! Does he know me?! At knowing parang matagal niya na akong kilala sa pag-tawag niya. This is the first time that he talks to me right now and it's killing me. Gusto ko ulit tawagin niya ang buong name ko and it is like a harmony that you wanted to play it again.

He's Noa gwapo siya pero mas lalong gumuwapo siya ngayon.

Nadaragdagan pa ng definition ang kaniyang personilidad. Ang lakas ng sex appeal sa suot na denim pants at white polo shirt bakat sa suot ang malapad na dibdib. His round skull, small and covered with ebony black hair, his small eyes never varied in the expression. His height, his feature is everthing more than perfect.

"D-do you know me?'' inosente kong tanong.

Nalaglag ang panga niya at lalong dumiin ang paghawak sa akin kaya napapadaing ako. "It doesn't matter Onabivien, so what do you need?" malamig ulit niyang tanong.

Pangalawa. Pangalawa beses niya ulit tinawag ang pangalan ko and it does feel the same. Nakakatindig ng balahibo at nakakatakot. W-wait does he know me? Para kasing kilalang kilala niya ang pagkatao ko pati kaluluwa.

Tumaas ang kilay niya dahilan para mainip na siya dahil kanina pa ako hindi nag-sasalita. "What is it? Come on" malamig niyang sambit.

Huminga ako ng malalim this is it. Mas kakapalan ko na nag mukha ko.

"Alam kong wala ako sa posisyon para sabihin ito pero Noa gusto ko sanang makipag-kaibigan sayo!" sabi ko at pakiramdam ko na umecho ito sa buong court kung saan naka-close ngayon.

Pumikit ako ng mariin dahil hindi ko kayang tingnan ang mukha niya na seryoso na sakin.

"Hahahaha." Agad akong napamulat ng makitang tinatawanan na ako ni Noa. Nakikita ng dalawang mata ko kung paano siya tumawa sa akin! Biglang umihip ng malakas dito sa court kaya gumulo ang hibla ng buhok ko.

WHAT A DEVIL!

"If you really want to be my friend then show me that youre really worth it." Ngumisi siya sa akin at naiwan akong tulala.

"Show me, Onabivien."

He's a jerk and rude at the same time! Paano niya nagawa sa harapan ko kung ano ang gagawin ko para sa kanya. B- But he said show me right? Edi p'wede na kami maging friends?!

***

Never Stop Loving You Where stories live. Discover now