Nabigla ako nung biglang may humawak ng kamay ko. "Ate si papa ay may sakit, and he calls your name."sabe nung lalaking.. no sabi nung kapatid ko sa tatay ko. yung lalaki kahapon.
"so naka usap mona pala sya?" tanong ka sakanya at nag cross arm ako.
"yep Ate. I try ko call his phone number at... ang sum--" diko pa sya pinapatos mag salita e nag salita na ako.
"Please don't call me Ate. wag na tayo mag plastikan pa. Ang tanging kapatid ko lang ay si Bryan not you. so dont call me Ate get it?" mataray kong sabe, nagulat ako dahil di nya pinansin ang pag sasalita ko nun sakanya. Kung di tinuloy nya ang sinasabi nya.
"Ang sumagot ay yung asawa nya." nagulat ako nung biglang may tumulong luha sa mata nya, bat nasasaktan ako? fck this feeling kapatid ko sya wala syang kasalanan. pero ginaganto ko pa sya. "Nagalit pa nga po yung asawa nya. Sabe pa (kung tumatawag ka para mang hingi ng pera wala akong maibibigay sayo. Dahil may sakit yung tatay mo. Hay nako kayong mga bastardos mga mukha talaga kayong pera. At kung anjan ate mo na si Ericka sabihin mo tinatawag sya ng tatay nya.)" sabi nung.. nung kapatid ko sa labas.
Naalala ko nung nag kasakit si Mama nung time na walang wala kame. binabaan ni bunso yung pride nya at ng hingi ng tulong pero ang sumagot ay yung asawa nya na bago, at sinabihan pang bastardos si bunso at mukhang pera. niyukom ko ang kamao ko gustong gusto kong sabunutan yung babae na yun.
"Ate what's happening" si Bry yun kilala ko boses nya. Nakalapit na siguro sila samen. "What did you do to my Ate." Inis na tanong ni Bry sa isang kapatid ko. At hinawakan ang kwelyo at akmang sasapakin na pero pinigilan ko sya.
"Bry. w-wag" naputol ang pag sasalita ko dahil tuluyan ng bumuhos ang luha sa mata ko. "Kapatid natin sya Bry. kaya please wag na wag mo syang sasaktan." saad kopa at humagulgul na sa pag iyak
nakita ko yung mata ni Bry diko mapaliwanag ang nakikita ko sa mata nya. Inis , awa , lungkot yan. Yan din ang nararamdaman ko.
"n-no h-hindi to totoo. R-right a-ate?" nauutal na tanong ni Bry. At for sure pag sinabi kong totoong kapatid namin to ay iiyak na sya. Ang tangi ko nalang ginawa ay yakapin si Bry.
"A-ate sagutin moko!" pasigaw na tanong ni Bry at kumalas sa yakap ko.
"Bry totoo. Totoong kapatid natin sya." saad ko kay Bry. At umalis si Bry sa harap namin, tumakbo sya. Diko alam napako ako dito sa kinakatayuan ko. Diko masundan si Bry kelangan nya sigurong mapag isa.
--@home
Andito na ako sa bahay. Kasama ko si Brent. Yung kapatid ko sa ama. Sinama ko sya para ipakilala kay Mama naka usap kona sya at sobra pala syang nahirapan sa past nya. nag ka sakit ng malala yung mama nya na Breast Cancer. Mag isa lang sya wala syang mahingan ng tulong pumapasok sya sa school at nag sasabi sa nurse na bantayan nalang yung mama nya at pag uwi naman nya e sya ang nag babantay. Minimintaine nya yung pagiging scholar nya para less gastos. naubos na kase ang ari arian nila simula nung mag kasakit ang nanay nya at namalagi sila sa Hospital.
Pinipilit nyang tawagan si Papa pero hindi daw sinasagot. Tuwing gabi mag isa syang umiiyak walang umaalalay sakanya. Pero kinaya nya kinaya niya ang lahat.
Nag handa si mama nang meryenda at kinuwento ni Brent lahat ng kinuwento nya saakin. Naiyak pa nga siya e.
𝐇𝐔𝐄𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐊𝐀𝐈 𝑨𝑺 𝔹ℝ𝔼ℕ𝕋 𝔹𝕌𝔼ℕ𝔸𝕍𝕀𝕊𝕋𝔸
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gabi narin ng dumating ang kapatid kong si Bryan.
"Saan ka galing?" tanong ni Mama na alalang alala.
Pero hindi nya pinansin nito bagkus ay tumingin sya sa gawi ni Brent.
"Tumatanggap napo pala kayo ng kung sino sino dito sa bahay?" sabi ni Bryan kay mama na kinagulat naming lahat.
"Anak hindi siya kung sino lang. Kapatid mo siya." saad ni Mama
"Then i don't care." sabi naman ni Bryan.
"Bry---" mag sasalita na sana ako kaso umakyat na siya sa taas. Kung nasaan ang kuwarto niya.
"Hayaan mo muna siya Gale. Kailangan niya siguro mapag isa." saad saaken ni Mama then hinayaan kona siya.
owww shit naalala ko si Justine tuturuan ko papala yun after class mhen nawala sa isip ko hays. Nag paalam na ako kila mama tas kay Brent para puntahan si Justine
--
Andito na ako sa mansion nila Justine. As in Mansion talaga anlaki e sobrang yaman pala nila. sana ol charr HAHAHAHA
At waw like waw talaga may nakita akong malaking picture dito sa may gitna ng dalawang hagdan at sila Justine yun. Ang sweet naman nila sana kami rin ng pamilya ko mag karoon ng Family picture,
Hahahaha hay nako Gale wag kanang umasa. epal talaga tong konsensya ko e.
"What are you looking at?" narinig kong sabi nung lalake , si Justine. Humarap ako sakanya
"tch dipaba halata?" oo nga naman hindi paba halata? hay naq.
"I don't care you're not here para tumingin ng kung ano ano." sabi nito saaken sabay nanaray. Seriously nanaray siya?
"Arte mo tumingin lang sa picture e , simulan na nga natin." pag sasabi ko dito at tinarayan niya pa ako , di ako nag patalo tinarayan ko din siya.
Sungit. Sumunod ako sakanya umakyat kame sa left side na hagdan at mukhang sa kwarto niya kame mag aaral.
Sa bawat nadadaanan ko e mayroong antique na bagay at sobrang gaganda. Nung makapasok na kami sa kwarto niya nakita ko agad yung isang damukal na kalat niya. Bote ng iba't ibang wine and i think yung mga incan ay alak din.
"Kalalaking tae este tao burara." pag bulong ko sa sarili ko , pero mukhang narinig ni Justine ang binulong ko kase humarap siya saken.
"alam mo ang dami ko pang bagay na dapat gawin, pwede ba simulan na natin?" cold na sarkastikong sabi niya. Napaka taray daig yung babaeng may mens HAHAHA
"sige simulan na natin" pag aaya ko sakanya , pumunta kami sa study table niya at doon nag aral.
habang may pinapasagutan ako sa taeng to este tao ay tumingin tingin muna ako sa paligid , napaka laki ng kwarto niya kala mo limang lalake titira dito sa iisang kwarto na ito.
habang nag gagala ang mata ko ay nahagip ko ang isang litrato ng babae dito lang sa gilid ng table na ginagamit namin ni Justine at sa tabi ng litrato ng babae ay meron pang isang litrato sa litratong ito kasama na ni Justine yung babae.
masayang masaya ang mukha ni Justine na akala mo napanalunan ang mega jackpot sa lotto , at sa mukha nung babae halatang halata na sobrang mahal niya si Justine. Siguro jowa ni Justine to.
"hoyyy bingeee!!!!" nagulat ako sa pag sigaw ng kalabaw na ito.
"ano ba? nawawala kaba?" Sabi ko dito at sabay inirapan ko sya.
"gunggong kaba? tapos nako kanina pako salita ng salita , mag linis ka nga ng tenga bingi!!!" sabay abot ng papel saken at tingin din sa litrato na tinignan ko.
lah anyare kay Justine sumeryoso mukha niya at mukhang nag aalala something like that habang tinitignan ang litrato nung babae.
chineck ko nalang ang papel niya habang chinecheck ko ang papel niya ay nagulat ako dahil nag salita sya. "I really miss her, i wish she's doing great." garargar ang boses niya habang sinasabi nya yon , mukhang nangungulila na talaga sya doon sa babae.
hinayaan ko nalang sya ayoko sumagot or mag salita baka kung ano pa ang lumabas sa bibig ko. "Okey Tine naka kuha ka ng 80%" sabi ko kay Justine
Biglang napatayo si Justine sa upuan at hinampas ng malakas yung study table na ikinagulat ko kaya napatayo din ako , at nung tinignan ko sya sobrang kakaiba tingin niya saaken na parang di na ako makakalabas ng buhay dito sa kwarto niya.
"o-okey kalang Justine?" nauutal na tanong ko kay Justine dahil sobrang nag uusok ang ilong nya sa galit.
"don't you dare to call me Tine?! you are not Kristal and you will never be her!!" matigas na sabi ni Justine saken natatakot ako, sobrang natatakot ako di ako maka alis sa kinatatayuan ko. Ano gagawin ko? sobrang nakakatakot sya.
