Να ξεραα...

"Για να σου πωω.." πρεπει να σκεφτω κατι.
" Ναι τιιι πραγμα.." προσπαθουσε να κρατηση ψυχραιμια.
" Εε να..γιατι δεν ηρθες αποψε;"

"Για πολλους λογους."
"Δηλαδη;"
"Πρωτα..δεν ειμαι τιποτα σε κανεναν για να ειμαι εκει..και επεισης δεν το εχω χονεψη ακομα..οτι ειστε..αυτο."
"Βρικολακες." Ψυθηρισα.
"Ναι..ηταν αποτομο για μενα."

"Εχεις δικαιο."

Την βλεπω να πιανει το κεφαλι της και να χανει την ισοροπια της.
Αμεσως την επιασα απο τα χερια και την σταθεροποιησα.
"Τι επαθες;" ρωτησα πανικοβλητος.
"Τιποτα..μια ζαλαδα ειναι.."
"Δεν νιωθεις καλα;"
"Απο το πρωι δεν νιωθω πολυ καλα.."παραδεκτικε.

Εβαλα το χερι μου στο μετωπο της και...εκαιγεε.
"Εσυ καις!!"
"Σοβαρα;"
"Ναι..γρηγορα παμε να ξαπλωσεις."

Την βοηθησα να περπατηση αν και ολο μου ελεγε μπωρει και μονη της. Σιγα μην την αφησω να πεση.

Μπηκαμαι στο δωματιο της και την εβαλα να ξαπλωση.

"Ειναι κανεις στο σπιτι;" ρωτησα
"Οχι..γιατι;"
"Που εχεται φαρμακα;"
"Οχιι δεν θελω."
"Μην κανει σαν μωρο..και το θερμομετρο επεισης που ειναι."

Με τα χιλια ζορια μου ειπε που ειναι και το θερμομετρο και τα αντυπηρετικα.
Δεν ξερω καν γιατι εμεινα να την φροντισω...ισως...την νοιαζομαι.

Δεν ξερω..

Πηγα παλι στο δωματιο της και καθησα διπλα της.
"Πρεπει να βαλουμε το θερμομετρο.."
"Μπωρω και μονη μου.."

Πηγε να μου το αρπαξη αλλα ουτε καν καταφερε να το φταση.
"Σσσ..εγω σε φροντιζω τωρα."

Πηρα την μπλουζα της και την ανεβασα λιγο..αμεσως αρχισε να αναπναιει βαρια..

Μαρκο συνκεντρωσου...

Ξεροκαταπια και εβαλα το χερι μου μεσα για να βαλω το θερμομετρο στην μασχαλη της.
Το δερμα της απαλο και ανατριχιαζε συνεχως απο την επαφη.

Το τοποθετησα και πηρα μια πετσετα που ειχα βρεξη και την εβαλα στο προσωπο της. Αμεσως αρχισε να κριωνει.

Πηρα μια κουβερτα απο το ντουλαπι της και την σκεπασα.

Ο ηχος απο το θερμομετρο αρχισε να ειχηται και αμεσως το εβγαλε δινωντας το σε μενα.

"39,5..πολυ ψηλο."
"Γαμωτοο...δεν μου αρεση να αρωσταινω." Ειπε αδυναμα και κουλουριαστηκε στην κουβερτα περισσοτερο.

"Πρεπει να ξεκουραστης..καλυτερα να κοιμηθης."
"Γιατι με φροντισες;" ρωτησε ξαφνικα.
"Δεν ξερω..απλα..το εκανα."

Ξεφυσηξε και γυρισε απο την αλλη..

Δεν ειπα κατι.καθησα στην καρεκλα στο γραφειο της και περιμενα να κοιμηθη.

Την παρατηρουσα ενω κοιμωταν.Η αναπνοη της αργη και σταθερη. Λιγο χλωμη αλλα ακομα πολυ ομορφη. Πωωω τι εχω παθει. Δεν μπωρω να σταματησω να την βλεπω.

Το ξερω οτι ζητησα χρονο αλλα φοβαμαι πολυ. Οχι για αν η σχεση μας θα κρατουσε..για εκεινη μην παθει κατι κακο εξαιτιας μου. Αν πλεχτει μαζι μου..δεν εχει γυρισμο.

Καθως σκεφτομουνα ολα αυτα η Χρυσταλλενη αρχισε να τρεμει και να αναπνεει κοφτα. Ετρεξα διπλα της και ειχε γινει μουσκεμα απο τον ιδρωτα.

Μαλλον βλεπει εφιαλτη..

Την ταρακουνησα ελαφρα και ειδα καποια δακρυα να φευγουν απο τα ματια της.

"Χρυσταλλενη..ξυπνα."
Ανοιξε τα ματια της και ηταν πολυ τρομαγμενη.

Μπηκα κατω απο την κουβερτα και την πηρα αγκαλια. Ετρεμε τοσο πολυ και ηταν τοσο ευαλωτη που την αγκαλιαζα πιο σφυκτα.
"Εγω ειμαι εδω ηρεμισε..ενας εφιαλτης ηταν."

Εκλαιγε σιγανα και την χαιδευα στην πλατη για να ηρεμιση...μα τι στο καλο ειδε και ειναι τοσο ταραγμενη;

"Μην..φυ-φυγεις" μου ειπε σιγανα.

"Οχι..εδω θα μεινω..ηρεμισε ενταξη" ειπα καθυσηχαστικα και εκεινη εγνεψε.

Σχεδον δεν εχω την δυναμη να την αφησω...κατι μου εχει κανει δεν εξηγηται αλιως..

~~~~~~~~~~~~~

Ευχαριστω για οσους συνεχιζουν να διαβαζουν την ιστορια αυτη. Ελπιζω να σας αρεσε.

Αστερακι αν σας αρεσε❤❤❤❤

My vampire boyWhere stories live. Discover now