A Game of Luck//Kobe Paras FF

Chapter 30

Gabi na, tatlong araw mula nang tuluyan ko na siyang sinagot. But hindi ako mapakali habang nakahiga sa kama ko, hinihintay na makatulog na ako.

I should probably sleep right now lalo na't bukas na bukas ay inimbita ni Kobe ang pamilya ko at pamilya niya for breakfast at his condo.

I stayed awake for another 30 minutes bago nagpasyang tumayo na lang. Kanina kasi ni-reactivate ko na ang social media sites ko.

The first thing that I opened was my Twitter. Unang bumungad sa akin ang isang tweet mula sa isang user na hindi ko naman fino-follow.

I just happened to see her tweet because a mutual, liked hers. It was a reply to a tweet na may picture ni Kobe. "Nakakapasok ako sa condo niya, ang linis! Hindi mo aakalaing lalaki pala ang nakatira," pagbasa ko sa tweet niya.

Ibinaba ko ang phone, acting like I wasn't bothered with her tweet. But now, here I was hindi pa rin mapakali even with my 2nd cup of tea for the night.

Medyo naasar ako dahil sa nabasa. He's inviting my family over tapos may makikita akong ganoon? Is he inviting every woman near him to his condo?

I was itching to be somewhere but here. Maybe this was the scar I've been looking for all along. Yung palagi na lang akong magdududa sa relasyon namin if things go smoothly for the both of us, because they never do.

And this was wrong. Alam ko iyon. I had to trust him just like how he has to trust me for things to work.

Before I knew it, I was already driving to his condo na naka-nighties at jacket lang. Wala nang traffic dahil gabi na kaya madali lang akong nakaabot sa building.

I pressed the correct button on the elevator at kinakabahang hinintay na bumukas ulit iyon sa tamang palapag. I shifted my weight on both feet habang naghihintay, trying to contain my anxiousness on a tight leash.

I took a deep breath before I started walking out nang bumukas na nga ang elevator. Walang nagbago sa lugar, pwera na lang sa pinturang parang ni-retouch kaya mas nagmukha itong bago.

I stared at his door nang nasa tapat na ako. Tama ba itong ginagawa ko? Maybe I was being too paranoid? Baka magalit si Kobe dahil sumugod ako dito sa gitna ng gabi? Baka hiwalayan niya ako because I'm being too jealous and aggressive?

Napailing ako sa mga naisip. Nandito na naman ako, ayaw ko namang maituring na sayang lamang ang gasolina kong ginamit papunta rito.

So I did what I had to do.

Dahan-dahan kong binuksan ang condo niya. Patay ang lahat ng ilaw at tanging ang buwan lamang ang tumutulong sa akin para makita ko ang aking dinadaanan.

It was so silent inside that I felt like a thief walking around. His condo was huge. Sa isang gilid, may natutulog na dalawang aso. Mas lalo akong kinabahan nang gumalaw ang isa pero nagpatuloy lang rin sa pagtulog.

Hinubad ko ang suot na jacket dahil medyo pinagpawisan na ako. I placed my jacket sa taas ng sandalan ng upuan at nagpatuloy sa paglalakad.

When I reached his room, mahina akong kumatok dahil sa takot na magising ang mga aso. Nang walang sumagot ay pumasok na ako ng diretso.

I didn't know what I expected to see inside but what I do know is how red I turned when I was finally in.

Tanging ang ilaw lang sa tabi ng kama niya ang naka-on, casting a dreamy shadow in his sleeping face. I wanted to curse at how unfair everything is. Ang gwapo niya kasi kahit na natutulog!

I sighed in relief nang makita siyang mag-isa. So I was being paranoid after all. Bumuntong hininga na lang ako. I should have stayed home.

Dahil nandito na rin naman ako, sinulit ko na lamang ang pagkakataon at nilapitan ang tulog na bulto ni Kobe. His lower body was hidden under his thick comforter.