روحت البيت، أخدت الدفتر وبدأت اكتب كل حاجه نفسي اقولهاله، كل حاجه بتحصل معايا وبتمنى احكيهاله بدأت اكتبها، احساسي لما تكون عيونى شيفاه، شكله وهو متعصب، عروق ايده، شعره الاسود، قميصه الاسود...
_ازيك ي طنط، فرحات فين؟
_تعالى ي حنان، ده كل شويه بيسالنى البت دى اتاخرت كده ليه وبيرن عليكى موبايلك مقفول
_ايوه كان فصل شحن
_ااه لو بس تسمعوا كلامى، من وانتو صغيرين وانا بقول انتو هتكونو لبعض، مش عارفه اي حكايه الصحوبيه اللى طالعين فيها دى
اكتفيت بإنى ارسم بس الابتسامه ع وشى، عيونى اتملت بالدموع، اخدت نفس عميق، ودخلت لقيته بيرسم...
_بتعمل اي؟
_برسم، وبعدين استنى عندك
_ف اي!
قرب خطواته ليه، كان وقتها لابس القميص الاسود، عيونى طلعت قلوب واختفت الدموع مجرد بس اما بشوفه، كنت بضحك شبه الهبله..
_انتِ اي اللى أخرك كده؟ وفونك مقفول ليه؟
_هاااا
_هاا اي؟ بسألك كنتى فين؟
مشيت من قدامه، سحبت الكرسى وقعدت اشوفه راسم اي..
_انا هنا اهه، وبعدين استنى بقا اشوفك بترسم اي؟
_هنا اي وزفت اي بقولك اتاخرتى ليه؟ واستنى متشوفيش حاجه
_متاخرتش ولا حاجه، كل الحكايه انه الفون فصل شحن
_بعد كده تاخدى بالك وتشحنيه ع طول
_حاضر، اشوف بقا بترسم اي؟
_ (مسح بايده ع شعره كأنه اتوتر) امممم، بلاش
_ااه تمام، خاصه؟!
_لا مش كده انتى عارفه مفيش حاجه خاصه وهخبيها عنك
_واضح، ع العموم كنت جايه اقولك ع حاجه
_ف اى؟
_طالعه رحله اسكندريه بعد يومين، كنت جايه اعرفك يعنى لتقول معرفتكش او حاجه
_طالعه؟!!! يعنى مقرره
_أيوه
_تمام وجايه تاخدى رأيي ف اي مادام انتى مقرره!!
_ما هو ي.. يعنى علشان تكون عارف
_مش عاوز اعرف
_يعنى انا مش مهمه عندك، مش مهم تعرف انا فين ومع مين؟
_لأ
مشيت وانا بعيط، ده الصح ي حنان، ده الصح والمفروض يحصل، مينفعش تتعلقى اكتر من كده، مينفعش تشاركيه كل حاجه، ف الوقت اللى انتِ داخله تقوليله عن رحلتك هو مشغول بيرسم انسانه تانيه، مشغول ف تفاصيلها وانتى بتضحكى زى الهبله علشان لابس القميص الاسود ي متخلفه...
_مش طالعه ي ستى
_حنان انتى متخلفه بعد ما حجزنا تقولى مش طالعه وعلشان اي يعنى علشان اتخانقتو!
_مكلمنيش من وقتها ي رضوى
_ي ستى احسن، متلغيش شخصيتك كده، حكمى عقلك وألغى قلبك ده نهائى
_عندك حق، انا هروح وبعدين هو اللى غلطان، ازاى مكلمنيش، علشان انا مش مهمه عنده اصلا
_أصلا
_أصلا اي يعنى انا مش مهمه عنده!
_مهمه ي حبيبتى، انتى ست البنات اصلا
_أصلا، لا انا مش مهمه ولا شاغله باله اساسا
وقفت ف البلكونه اراقبه من بعيد، لقيته لسه بيرسم، كنت عاوزه امسك الطوبه وارميها ف وشه تجيب أجله،لا بعد الشر عليه، خلاص قررت انه هروح الرحله ومش هعبره...
حنان محمد
Start from the beginning
