Mereka semua menoleh ke arah orang tua itu. Tan Sri Zaman saat ini berada di Abu Dhabi bagi menguruskan syarikatnya di sana.

"Rin minta maaf, ma. Rin terpaksa buat keputusan macam ni. Rin nak pindah rumah!"

"Rin betul ke ni? Tak nak tunggu papa balik dulu ke? Kita bincang!"

"Nak bincang apanya, ma? Anak mama yang seorang ni bukannya faham bahasa pun!" Hazrin menjeling tajam kakaknya itu.

Jasmine masih diam membeku di situ. Tahu dirinya punca perang mulut antara adik beradik itu.

"Min, apa kata Min? Min akan ikut Rin pindah?" Soal Puan Sri Hazimah.

Baru la Jasmine mengangkat kepalanya memandang Puan Sri Hazimah dan Hazrin silih berganti.

"Min ikut Hazrin je, ma. Mungkin kehadiran Min dalam rumah ni buat Kak Irah tak selesa. Jadi, lebih baik rasanya kalau Min keluar dari sini!"

"Huh, bagus la kalau kau sedar. Kau memang penyibuk pun!" Ucap Hazirah.

"Sudah!" Suara Hazwan meninggi.

Hazirah diam lagi.

"Min, mama minta maaf atas apa yang Irah dah buat pada Min."

"Eh, kenapa pula mama nak minta maaf? Tak ada apa la, ma. Sikit je ni!" Balas Jasmine.

"Irah, kau minta maaf dengan Min sekarang!" Arah Hazwan.

Hazirah tersentak.

"Asal pulak aku nak kena minta maaf? Dia memang layak terima semua tu!"

"Kau jangan nak degil ea? Kau nak minta maaf ke kau nak aku report pada papa apa yang kau buat ni? Kau kira beruntung lagi sebab Min tak pernah langsung cerita keburukan kau pada Rin apatah lagi pada family yang lain. Sekarang minta maaf!" Tekan Hazwan.

"Aku takkan minta maaf pada dia la. Korang percaya la dia sangat. Lama-lama nanti, dia pijak kepala korang baru korang nak percaya cakap aku kan?" Balas Hazirah sebelum dengan selamba berlalu dari situ.

Ahli keluarga yang lain hanya mampu menggelengkan kepalanya. Air mata Jasmine masih mengalir perlahan. Kenapa ramai tak suka aku? Apa salah aku? Salah ke aku dilahirkan di dunia ni? Lily, kenapa bukan aku je yang meninggal?

🌸🌸🌸

"ARE you okay?"

Jasmine menoleh ke arah Hazrin dengan senyuman hambar.

"I don't know!"

"I'm sorry!"

"Bukan salah awak pun, buat apa awak nak minta maaf?"

Hazrin merenung wajah Jasmine.

"Kenapa awak tengok saya macam tu?" Soal Jasmine.

"Tangan awak tu, memang betul Irah yang buat kan?"

Jasmine mengalihkan pandangannya ke arah lain sebelum mengangguk mengiakan.

"Kejam betul! Saya tak sangka dia macam tu!"

"Hazrin, kalau saya nak tanya awak something boleh?"

Hazrin menoleh ke arah isterinya.

"Apa dia?"

"Kenapa awak tak panggil Kak Irah dengan panggilan kakak ea? Saya dengar Wani panggil Kak Irah, kak ngah. Tapi, awak panggil nama je. Then, awak panggil abang awak yang bawah Kak Irah tu achik pulak. Saya macam pelik la!"

"Dari kecil lagi saya memang panggil nama je sebab umur kitorang tak jauh beza sangat. Lagipun, saya dengan Irah tak pernah ngam so, nak panggil kakak tu macam geli pun ada. Tu yang saya panggil nama je. But, dengan achik lain pula cerita. Saya tak panggil achik dengan panggilan nama sebab saya dengan achik rapat. Rapat sangat, maybe sebab umur kitorang beza setahun je kut!"

Jasmine mengangguk-angguk. Dengan sekejap, wajahnya jadi sayu. Tiba-tiba dia terkenangkan arwah abah dan kakaknya. Dia dulu pun tak pernah ngam dengan arwah Lily walaupun mereka kembar.

"Tapi, selagi awak masih ada Kak Irah, saya harap awak tak sia-siakan la sebab saya tak nak awak rasa apa yang saya rasa!"

Hazrin mengerutkan dahinya.

"Maksud awak?"

"Saya dengan arwah Lily macam awak dengan Kak Irah jugak. Kitorang selalu gaduh, tak pernah sependapat. Then, saya lari tinggalkan dia. Saya sia-siakan masa yang ada untuk happy dengan dia macam tu je. Padahal, saya boleh lupakan je apa yang arwah abah pernah cakap kat saya dan teruskan hidup baru dengan Lily tapi, disebabkan keegooan saya, saya sendiri yang rugi. Sekarang, arwah pun dah tak ada. Kalau la masa tu dapat diputarkan semula, saya janji saya akan dengar cakap dia, Hazrin!"

Hazrin terkaku mendengar kata-kata Jasmine itu.

"Tapi, saya pelik. Kenapa ramai tak suka saya? Apa salah saya, Hazrin? Dulu arwah abah selalu bandingkan saya dengan Lily. Sekarang, Kak Irah. Saya tak tahu apa yang saya dah buat sampai Kak Irah benci sangat dengan saya." Air mata Jasmine mengalir lagi.

Hazrin memandang wajah Jasmine. Dikesatnya air mata itu dengan tangannya.

"Awak tak salah apa-apa, Min. Cuma orang bodoh je yang kata awak salah. Irah pun tergolong dalam kalangan tu. Awak tak payah fikir lagi la. Abaikan je apa yang Irah buat atau cakap pada awak. Esok kita pindah ya?" Pujuk Hazrin.

"Awak percaya saya ke?"

"Mesti la saya percaya awak. Saya kenal kakak saya tu macam mana, Min. Dari dulu lagi dia memang macam tu."

Jasmine mengangguk perlahan.

Seharum Bunga JasmineOn viuen les histories. Descobreix ara