HANNA

Yeni Hayat

Hanna❤️Carol

Bugün günlerden
perşembeydi.yeni bir hayata başlıyordum artık .çünkü tek ve yalnız değildim. Carol hayatıma girmişti. Onu düşününce mutlu oluyordum aklımda ki tüm karma karışık sorular yok oluyor ve sadece onu düşünüyordum.

Saat 05.00dı. Daha güneş doğmamıştı .Bugün erken kalkmıştım aslında şuna heyecandan uyuyamamıştım desem daha doğru olur.Nimeta teyzem daha kalkmamıştı .Bugün o kadar çok mutluydum ki ona sürpriz yapmak istedim.

Mutfağa giderek teyzemin en çok Sevdiği papatya çayını ve kahvaltısını odasına götürdüm. Teyzem büyük bir şaşkınlıkla "a Hanna canım bu ne güzel bir sürpriz "diyerek kahkahalar atıyordu.

Benim güzel kızım nede çabuk büyüyor böyle diyerekten. O anda aklıma annem geldi ve göz yaşlarım teker teker yanaklarımdan süzülmeye başladı. Annem tam tersini söylerdi.sen hala benim küçük meleğimsin diyerekten severdi beni.Hiçbir zaman büyüdüğümü kabullenmezdi.Teyzem beni yatıştırmaya çalıştı. Anlamış olmalıydı neden ağladığımı .Birden konuyu değiştirdi. "Hanna bugün bir Festival var kızım. Bu festival her yıl yapılır. Tüm insanlar rengarenk giyinip dans ederler. Şarkılar söyleyerek ateşler yakarlar.ve bu festivale bizde katılacağız. Hatta kıyafetlerimizi bile hazırladım canım diyerekten kıyafetleri gösterdi.

Benim için pembe renkli ,fırfırlı ,kabarık ve oldukça şık bir elbise seçmişti. O anda moralim yerine gelmişti. Aklımda oluşan tüm kötü anıları unutarak sadece elbiseye odaklanmıştım. Elbise o kadar güzeldiki gözlerimi ondan alamıyordum.kahvaltımızı yapıp festival için hazırlanmaya başlamıştık bile.

Acaba carolda bu festivale gelecekmiydi?ya Marcusta gelirse o zaman ilk festivalim gerçekten bir kabusa dönüşebilirdi . Bu yüzden bunları düşünmek bile istemiyordum.Elbisem renkli olduğu için biraz koyu tonlarda bir makyaj yapacaktım. O anda aklıma ayakkabılarımın olmadığı dank etti.Nimeta teyzemin yanına giderek bu güzel elbisenin altına ne giyeceğimi sordum.o da bana kendi gardrobunda bulunan pembe renkli ve simli bir ayakkabıyı verdi.

Bu ayakkabı teyzem için çok değerliymiş.Bu yüzden de kimseye vermemiş. Ayakkabıyı denediğimde ayağıma cuk diye oturmuştu. Sanki benim için tasarlanmış gibiydi.Tüm hazırlıklarımı tamamladıktan sonra Nimeta teyzemin odasına girdim.Odaya girdiğimde şaşkınlıkla beni süzüyordu. "Hanna ne kadar da güzel olmuşsun canım "diyerekten ağlamaya başladı.

Neden ağlıyordu bilmiyordum. Sorduğumda ise keşke annende seni böyle görseydi dedi.o anda konuyu değiştirerek ağlamamaya çalıştım. Dışarıdan müzik sesleri gelmeye başlamıştı. Festival başlamış olmalıydı. Pencereden dışarı baktığımda carolu gördüm. O hariç herkes dans ediyordu.carol dans etmek için büyük ihtimalle beni bekliyordu.onu daha çok bekletmemek için teyzemi beklemeyerek festival alanına doğru ilerledim.

Carol ile göz göze geldik.o kadar çok şaşırmış gibi bakıyordu ki bende onu hayranlıkla inceliyordum .siyah bir takım elbise giymişti saçlarına fön çekmiş ve en çok sevdiğim parfümünü sıkmıştı .kokusu başımı döndürüyordu.Bir anda en sevdiğim şarkı çaldı ve dans etmeye başladık. Bir süre sonra müzik bitti ve herkes bizi alkışlamaya başladı.

O anda o kadar çok utandım ki bir anda festival alanını terk ederek ağacın arkasına doğru gittim.carolda peşimden geldi.ikimizde yere uzanarak gökyüzünü seyretmeye başladık. Yıldızlar baş harflerimizi oluşturmuştu sanki.Birden Nimeta teyzemin sesiyle havaya sıçradım.ah bu teyzem.hep en güzel anlarımın katiliydi.carol bir anda bana dönüp gülmeye başladı.

Neden güldüğünü anlamıştım galiba.çünkü ne zaman carolla yakınlaşsak hep teyzem geliyordu.Artık teyzem öğrenmişti ne de olsa birlikte olduğumuzu. Asıl eve gidince başlayacaktı tüm heyecan :o çocuk da kim ? Nasıl tanıştınız? Daha bir çok sayamıyacağım sorular sorarak beynimi kemirecekti.Neyse ki teyzem gitmiş ve kaldığımız yerden yıldızları seyretmeye devam etmiştik. Saat epey geç olmuş ve festival bitmişti. Yarın okula gideceğimiz için eve gitmek zorunda kalmıştık. O kadar çok  yorulmuştum ki üzerimdekileri çıkarmadan direk uyuya kalmıştım.

Sabah 06.00 olmuş ve uyanmıştım.kahvaltı yapmak için mutfağa doğru ilerlerken Nimeta teyzemin evde olmadığını farkettim.Telefonlarınıda açmıyordu .çok endişelenmiştim.Nereye gitmiş olabilirdi ki bu saatte. O telaşla carolu aradım ve hemen bize gelmesini söyledim. Carol geldiğinde teyzemde yanındaydı. Meğerse festivalde bizi beraber görünce tanışmak istemiş ve bu yüzdende dışarıdaki banka oturup konuşuyorlarmış.keşke banada haber verselerdi bu kadar telaşlanmazdım.Nimeta teyzem "ben sizi yalnız bırakayım" diyerekten yanımızdan uzaklaştı ve bizde okula gitmek üzere evden ayrıldık.