HANNA

Ayrılık🌙(son)

Dark!

Carol nasılsın?

Kötüyüm Dark çok kötü. Tam tamına 1 günüm var. Yani son günüm.Acı çekiyorum. Anlatamıyacağım derecede canımı yakan bir acı. Ama hastalığın acısından bahsetmiyorum. Çünkü kalbimdeki acı daha beter. Gün geçtikçe daha da çok yaralar açıyor. Biliyor musun hayatta olup olmamam umrumda değil. Umrumda olan tek şey kızlarım. Onlar bana Hannayı hatırlatıyor. Onları bugün son kez görüşüm olucak son kez sarılışım. Sakın ağlama bu hayattan hepimiz gidicez geç yada erken. Ama bak demek ki ben şanslıymışım. Bu kadar acı üzerine bir de yaşamayı kaldıramazdım. Nefesim gittikçe kesiliyor gözlerimde ise Dumanlı bir sis oluşuyor. Şimdi beni çok iyi dinle bu son dakikalarım çünkü. kızlarıma iyi bak. Onlara her zaman savaşmayı ve güçlü olmayı öğret.Tamam mı?

Hayır Carol gidemezsin!

Üzgünüm elveda Dark elveda!

Hayata gözlerini kapatmıştı. Gözlerinden akan bir kaç damla yaş ile acı ile veda etmişti bize. Hanna gibi o da gitmişti.

Yıllar sonra:

Baba?

Efendim Hanna?

Baba bugün bir çocukla tanıştım.  O Çok iyi biri.

Sınıfında mı Hanna?

Evet Baba aynı sınıftayız.

İsmi ne peki!

Carol.

Carol mu?

Olamaz hayat onları yine buluşturmuştu. Ne kadar üzülerek veda etseler de yine tesadüf onları birleştirmişti.

Bana bak kızım o çocuğa çok iyi bak. Çünkü o senin hayatının aşkı olucak. Herkesin kıskanacağı bir yaşam süreceksiniz. Birbirinize deliler gibi aşık olacaksınız. Artık kocaman bir kız oldun. Tam tamına 20 yaşındasın. Artık hayatına birini almanın vakti geldi bile geçiyor. Hayat bizi beklemeyecek kadar kısa kızım. Anı yaşa ve kalbini dinle.

Her geçen gün bana onu ne kadar sevdiğini anlatıp duruyordu. Onlarda anne ve babası gibi aynı okulda tanışmışlardı. Carol sessiz sakin ve çok gizemli bir çocuktu. O da annesini bir trafik kazasında kaybetmişti. Yani anlıyacağımız hayat onun kaderini de baştan kötü yazmıştı tıpkı Hanna gibi. Günler geçtikçe ondan daha da çok etkileniyordu.onu bana anlatırken resmen gözlerinin içi gülüyordu. Hayata kötü başlamış olabilirdi. Belki annesinin onun yüzüne öldüğünü öğrenseydi intahara bile kalkışabilirdi. Ama şimdi hayata yeniden başlama zamanı tüm olumsuz şeyleri bir kenara atarak yeniden başlamak lazım. Evet kaderleri aynı olabilirdi. Ama Hanna ve Carol gibi onlarında ayrılmasını istemiyorum. Hayat bu sefer onları ayıramıyacaktı.

Tam tamına 1 sene sonra Hanna ile Carol evlenmişti. Çok mutlu bir aileleri vardı. Hannanın dünyalar güzeli bir kızı olmuş ve ismini de Lavinia koymuştu. Anlamı ölüm çiçeği demek.Aslında bu ismi koymasındaki sebep tamamen tesdüf değil.Hanna  hayatın ne kadar acımasız bir şey olduğunu öğrenince bilerek bu ismi koymuştu.Hayat onların kaderini kötü başlatmıştı ama sonu asla kötü olmuyacaktı. Hayat onları yıllar sonra ayırmaya kalksa bile ölüm çiçeği onlar için her zaman bir umut olucaktı. 🌸🌸🌺🌺

Çok uzun bir süreçtir kitap yazıyordum. Tabi önceden yayınlamamıştım. Sonra karar vermiştim. Tamı tamına 2.5 yıl olmuş. Şaka gibi. Hanna ve carol benim için sadece bir kitap karakteri değil her zaman benim yanımda olan gizemli karakterlerdi.onların hikayelerini yazmak benim için aşırı zevk verici bir süreçti. Ne yazıkki bu sürecin sonuna geldik. Her zaman benim yanımda olup beni destekleyen takipçilerime çok teşekkür ediyorum. Aslında benim için kitabın iyi yada kötü olması önemli değildi. Asıl önemli olan şey onları yaşatabilmekti. Onlar her zaman benimle birlikte olup her zaman benimle birlikte yaşıyacaklar. Başka bir hikayede görüşmek üzere. Hepinizi çok seviyorum ❤❤❤🌺🌺