ဆေးရုံစင်္ကြံလမ်းတလျှောက်မိုးသံနှင့်အတူ
ခြေသံတစ်ချို့ဖြင့်ဆူညံသွားသည်။
အသိမဲ့နေသောကောင်ငယ်လေး၏ခန္ဓာကိုယ်အား
ထွေးပိုက်လျက်အရူးတစ်ယောက်သဖွယ်
မိုးရေထဲပြေးလွှားလာခဲ့သောကောင်လေး........
မိုးစက်တို့လည်းအလိုက်မသိစွာပက်ဖြန်းထားလေသည်။
"ညီ ထပါကွာ ညီ "
ပြေးရင်းတချက်ချက်ဖက်တွယ်ထားသော
ပုခုံးအားလှုပ်ခတ်ရင်းခေါ်ရှာသေးသည်။
သို့သော်...............
"အန်ကယ်အန်ကယ်"
"ဝင်လို့မရပါဘူး အကို ခဏစောင့်ပါ "
စာရင်းဇယားအတိုင်းရှေ့လူနာမပြီးမချင်းမဝင်ရန်
စာရင်းကိုင်ဝန်ထမ်း၏ တားမြစ်စကား
"ရှေ့လူတွေပြီးမှဝင်လို့ရပါမယ်"
"ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါ ညီ ညီအိပ်ပျော်နေတယ်ကျွန်တော့်လက်ပေါ်မှာဆို နာနေလိမ့်မယ်"
မျက်ရည်များနှင့်ထိုကောင်လေး၏စကားကိုမျက်ကွယ်ပြုနိုင်မည်သူတော့ရှိမည်မထင်
"တော်တော်မကောင်းဘူးထင်တယ်"
"သွားပါစေ သွား သွား "
"သေသွားရင်ခင်ဗျားတာဝန်ယူမှာလား "
"ဘာဖြစ်လာတာလဲ ကလေးတို့ရယ်ဝင်ဝင်"
တန်းစီထိုင်နေသော လူနာတချို့နှင့်လူနာစောင့်များ၏ စကားသံများကျယ်လောင်လာသည်။
ထိုအခါ သူနာပြုဆရာမ ထွက်လာပြီး.....
"ဒေါက်တာ Emergency "
ဒေါက်တာဦးမိုးသက်လူနာတစ်ဦးနှင့်ဆွေးနွေးနေရာမှ
ဆူညံသံများရှိရာထွက်လာသည်။
"ဟင်လာလာမောင်နေသွေးခန့်သူ
သူဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ "
လက်ထဲမှ လျှမ်းဆက်ကိုမြင်သည့်အခါ
ဦးမိုးသက်လန့်ဖြန့်သွားရသည်။
"ကျွန်တော်နဲ့စကားပြောနေရင်းခေါ်လို့မရတော့တာ "
VOUS LISEZ
To My dearest.....(Completed!)
Roman d'amourကိုယ်သာနေကြာပန်းဆိုရင် မင်းက နေမင်း ညီ... နေကြာပန်းဆိုတာ နေမင်းကြီးရှိရာအရပ်ကိုသာ မျက်နှာမူတယ်.... ကိုယ်လည်း.........
