My Possessive Brother

Chapter 35 :))

Vote and Comment! :))
dedicated to sayo XD
••••••••

(Christine's POV)

"Would you run away with me?"

Napaluha na ako ng tuluyan at napatakip sa bibig dahil sa mga katagang binitawan niya.

Gusto ko nga ba?..

"Steve..."-Pahikbi-hikbing panimula ko.

"Pag..pag ginawa natin yun...marami...marami tayong masasaktan lalo.. Magkapatid tayo.. Magkadugo... Negative Steve.. Negative.."-Nanghihinang patuloy ko.
Linapitan niya pa ako lalo hanggang sa halos wala ng isang pulgada.. He held my cheeks then wipe my tears away... His touch... His warmth.. I missed this..

"Lalaban tayong dalawa remember? The reason why I agreed to get married to Maurine bacause she said she'll hurt you ..and DAMN! I will never allow that to happen.. "-Napapikit siya ng mariin..

=FLASHBACK=

(See chapter 28! POV ni Steve' XD eto po yung pagpapatuloy ng usapan nila ni Maurine)

"I want you to be mine forever Steve... I want you to marry me.."-Yinakap niya ako patalikod sabay sabi ng mga linyang yan.. I froze at napaharap sakanya.. She's not serious isn't she?

"W..what.. What are you talking about?"-Kinakabahang sabi ko.

"Marry me and I'll promise... I'll never ever touch Christine... I won't tell the thing about you two.. Just...marry me.."-Kumalas ako sakanya at napahaplos sa aking mukha.

"I can't marry you. You know that."

"Oh yeah? Well you have no choice cause you'll never marry anyone exept me! Look Steve... It's a deal.. We both know you can't have Christine.. But I can have you.."-
Kinalabutan ako sa mga sinabi niya. She's too desperate. Okay lang sakin na hindi kami maaaring magmahalan ni Tintin.

Pero hinding hindi ako magpapakasal sa isang tulad niya.. Yeah.. Hindi ko na kilala tong taonh nasa harap ko.

"Why are you doing this?"

"Cause I love you Steve... Ikaw nalang yung natira sakin... Ikaw nalang... Akala mo ba dahil ginagawa ko to sobrang sama ko na? Ghad no!.. Iniwan na ko ng lahat Steve... Ikaw nalang ung nandiyan.. Kaya sana... Sana pagbigyan mo ko sa hiling ko.. I love you so much Steve.. I could give more than the love she give. Just marry me.."-Napapikit ako ng mariin at malalim na napabuntong hininga. I'll hurt Tintin.. Damn she'll cry and hate me because of this shit...

"Alright. But just one thing Maurine... Sa oras na malaman kong sinasaktan mo si Tintin...baka makalimutan kong kaibigan ka namin or worst..baka makalimutan ko kung sino ka."-Unti-unti siyang ngumiti at yinakap ako. Hindi ko siya ginantihan. Ansakit sakin ang gagawin kong to. Sasaktan ko nanaman siya. Ang gago ko at ginagawa ko tongmga bagay na to.

=End Of Flashback=

Napahawak ako sa dibdib ko at halos isuklam ko na si Maurine. Paano siya naging desperada ng ganito?

"Steve..."-Hinawakan ko magkabilang braso niya.

Tinignan niya ako gamit ang mga mapupungay niyang mata.

Nagtutubig na rin ang mga to. At hindi ko kayang makita siyang nasasaktan ng ganito.

"I love you... I will always love you... Alam ko maling-mali to. Pinagpipilitan parin natin to kahit na alam nating dalawa na wala namang patutunguhan to.. Galit satin si Mama.. Hindi ako kinikibo ni Papa. Ni hindi ko na mabawi ang tiwala nila satin Steve..."-Humihikbing sabi ko pa. Hinigit niya ako at yinakap ng mahigpit ung yakap na sana ganun nalang talaga kami habang buhay. Yung hindi mapaghihiwalay. Ghaad. Bakit namin to nararanasan?