My Possessive Brother

Chapter 32 :))

Vote and Comment! :))

Dedicated to sayo!^^

•••••••

(Christine's POV)

"Christine open this damn door!"-Kanina pa may kumakalampag sa pintuan ko. Si Steve ..Heto at nakatakip ang tenga ng mga unan.

Hindi ko siya ponagbubuksan habang patuloy lang ako sa paghikbi. Gulo-gulo na kwarto ko. Basag na ung mga vases nasira ko na ung lampshade ko sa side table. Lahat ng damit ko sa walk in closet nakalabas lahat. What? Sabihin niyo nga sakin saan ka ilalabas ang sama ng loob ko ngayon?..

"TINTIN I'M GETTING IRRITATED ONCE YOU DON'T OPEN THIS RIGHT NOW I SWEAR I'LL BEAT THIS!!!"-Sigaw na niya sa labas.

Hindi pa din ako makikinig sakanya. Sige! Sirain niya kung gusto niya!.. Walang pipigil sakanya. Wala na din akong lakas para sumbatan siya... Gusto kong maglasing!.. Gusto kong makalimot!!!>_<

Hinanap ko cellphone ko at nanginginig na dinial ang number ni Dom...

•••••••••••

Calling Dom.... Calling Dom....

*Ringiing** *Ringiiing*

••••••••••••

Ghaad! DOM!!! ANSWER IT!!!>_<

"Steve.. What's happening here? Bat umiiyak si Mama?.. Si Dad bat siya nagpapanic na tumawag sakin?... Is everything alright?.."-Dinig kong boses ni Kuya Ace.

"TinTin!... TINTIN!... Open this!.. Baby... Let's talk..."-Si kuya ace na un. But no!!.. They lied to me!!!! >_<

*Boooooogsh!*

"CHRISTINE!"-Alam ko naman na hindi talga niya ako tatantanan kaya ayan nabuksan na nga nila.

Hindi padin ako kumikibo at humaharap sakanila..."Christine Louise what we're you thinking huh?!!!"-Halata na sa boses ni Kuya Ace ang galit at pag-aalala.

Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko para mapaupo at mapaharap na sakanila...

My face was like kakatapos ko lang maghilamos dahil sa mga iyak ko... Marahas kong hinablot ang mga braso ko na siyang ikinagulat ni Kuya... At sinamaan ko na ng tingin si Steve na expressionless parin ang pagtitig sakin.. Huh!

"GET OUT!!! I DON'T WANNA SEE YOUR FACES!!! YOU LIARS!!!"-Pahikbi-hikbing sigaw ko atska pinagpapalo si Kuya Ace. Hindi siya umiilag sa halip ay pinigilan niya ang mha palo ko at hinigpitan ang hawak sa wrist ko...

"Stop. This. Sh*t. Christine."

"NO YOU GUYS SHOULD STOP THIS PRETENDINGS!!!HINDI NIYO ALAM?! HINDI NIYO BA ALAM KUNG GAANO AKO NASAKTAN?!!! NO!!! KASI AKALA NIYO OKAY LANG NA ILIHIM SAKIN ANG LAHAT NG TO!!! WHY?!!!"-I burst out. I can't hold it anymore. Maraming tanong ang naglalaro sa isipan ko ngayon. What ifs.

"What are you talking about?!!"

"Kuya ... She thought she's adopted. And Tita Alice was her real mother. Can you believe that?! And Christine,,did you believe that?!!!"-Mas lalo lang nabuhay ang kulo sa dugo ko nang siya na ang magsalita.

"WHAT?!! ... Come on baby.. We're not lying to you... You are my sister... Don't think 'bout that!..--"

"NO!!! TITA ALICE HAS THE EVIDENCE!! And you guys...*hik* I can't believe it' All this f*cking years... My life is a lie?! My whole world is full of pretendings?! What sh*t is this!"