Aşiretin Hanımağası

7ஜ "Niye beni kendinle sarhoş ediyorsun."

"Kahvaltı yaptıktan sonra okula bırakırım seni Zeynep." Dedi Kerem ensesindeki saçları karıştırırken.

"Tamam." Dedi Zeynep.

Sessiz bir kahvaltıdan sonra Zeynep okul için üzerini değiştirmek için odasını çıktı.Kerem'in aşağıda olmasıyla banyoya girmeden giyinmeye başladı.Kerem odaya çıktığında odalarının kapısı aralıktı Zeynep'i giyinirken gördüğün de sessiz bir şekilde yutkundu. Zeynep üzerindeki tişörtü üzerinden çıkardığında siyah sütyeni ile kalmıştı.Pantolonu bacaklarından sıyırmaya başladığın da Kerem bakmayı kesmişti.Eğer daha fazlasını görürse içindeki arzuya yenik düşecekti. Daha ilerisini görürse  dayanamayacaktı.Kerem sessiz bir şekilde kapıyı kapadı.Zeynep ise Kerem'in onu bir süre izlediğinden bile farkında değildi.Üzerine beyaz dizlerinin hemen üstün de biten bir elbise giymişti saçlarını salık bırakmıştı.Zeynep kapıyı açtığın da Kerem ile burun buruna geldi.Kerem Zeynep'i süzdü ve kaşlarını çattı.Sinirli bir şekilde Zeynep'in gözlerine bakmaya başladı.

"Zeynep bu elbisenin boyu ne?" Dedi Kerem sinirini belli eden ses tonuyla.Zeynep de refleks olarak kaşlarını çattı.Kendine bakma ihtiyâcı hissettiğin de kendine baktı.Gayet iyiydi.

"Ne varmış hâlimde?" Dedi Zeynep.Normal bir şekilde.

"Ne mi varmış!Bu elbisenin boyu ne!Değiştir hemen şunu." Dedi Kerem.Zeynep çatık olan kaşlarını biraz daha çattı.

"Elbisemin boyunda ne var ki bana göre uzun bile bu." Dedi Zeynep normal çıkan sesiyle.Kerem elini saçlarına götürüp derin bir nefes aldı.Kendisinin bile görmediği yerleri başkasına sunması ayrı sinirleniyor, o yerlerin ona ait olup başkalarının görecek olmasına deliriyordu.

"Zeynep çıkar şunu!" Dedi sesi yüksek çıkmıştı.Zeynep bir iki adım geriledi.

"Sana kıyafetlerimin karışılmasından hiç hoşlanmadığımı söylemiştim." Dedi Zeynep sitem ile.

"Ben de sana kısa elbiselerden hoşlanmadığı mı söylemiştim." Dedi Kerem.O da odaya girmiş kapıyı kapatmıştı.

"Hemen çıkar Zeynep yoksa ben çıkartırım." Dedi Kerem ciddi ses tonuyla.Zeynep Kerem'in yüzüne ciddi olup olmadığına baktı karşısıda ki adam tam anlamıyla ciddiydi.Zeynep oflayıp dolapa yönelerek kendine ispanyol paça ile kareli bir gömlek aldı.

"Çok dar değil di' mi o?" Dedi Kerem Zeynep'in elindeki pantolona bakarken.Zeynep içinden bir 'yuh' dedi. Bu kadar da olmaz ki ama.Zeynep Kerem'e sert bir şekilde bakarak banyoya yönelip elinde tuttuğu kıyafetleri giyinmeye başladı.Kerem'e de saydırıyordu.

"Aşağı da bekliyorum seni." Dedi Kerem Zeynep'e seslenerek.Zeynep ona dil çıkardı sonuçta görmeyecekti.Kerem odadan çıkıp avluya indi.Babası her zamanki gibi kahvesini yudumluyordu.

"Gel oğlum, konuşalım." Dedi Ahmet Ağa.Kerem babasının yanına oturdu.

"Bir şey mi oldu baba?" Dedi Kerem.

"Yok oğlum.Evlilik nasıl gidiyor diye soracaktım." Dedi Ahmet Bey.

"İyi, alışıyoruz baba." Dedi Kerem.Ahmet Bey anlayışla gülümsedi.

"O kızın kıymetini bil oğlum," Dedi Ahmet Bey uyarı yapma gereğinde bulunarak. "Zeynep çok farklı bir kız, ve senin de ondan etkilendiğin ortada." Dedi Ahmet Bey oturduğu yere biraz daha yaslanarak.Kerem de içinden 'bu kadar çok mu belli ediyorum' diye düşündü.