A Beautiful Disaster [COMPLETED]

Chapter 13

Chapter 13: Dinner

∞∞∞∞∞

Abby's POV.

At the operating room.

Habang inooperahan pa rin itong puso ni Mrs. Santiago biglang sumagi sa isip ko si Christian at kung gaano ako nangigigil ng dahil sa nangyari kagabi. Sino ba siya para iditch ako ng ganun? Psh.  Kaya biglang..

Tiitt tiitttt tiittt

Biglang nagunstable yung heart beat niya.

Shet.

Biglang nagkaroon ng clogged at mabilis na umapaw yung dugo at patuloy pa rin nagiingay yung machine. Shocks.

"Sanction" sabi ko trying to remain calm.

Pero hindi kinakaya ng sanction yung dami ng dugong lumabas.

Napapikit ako at nagisip ng saglit. There's gotta be a way to unclogged this thing. Argh. Napadilat naman ako napatingin dun sa inooperahan ko.

"Stop" sabi ko kay Dr. Guerra, my first doctor in this operation. Napatingin naman siya saakin and she stop from fixing it.

Nilublob ko yung kamay ko sa dugo at kinapa kung saan banda yung naclogged and then I found it, tinanggal ko kung ano yung bumara dun and luckily the beeping went normal again.

"Doc Tan?" I called my Anesthesiologist.

"The vitals are now stable" sabi niya.

Napahinga ako ng malalim bago ako nagpatuloy ulit sa operasyon.

I can't blew this off. Not anymore.

Now focus Abigail Quinn!

After 5 hours of operating. Tuluyan ng nagstable at naging normal na talaga yung mga vitals niya. Napahinga ako ng malalim at sa likod netong mask na toh, ay isang nakatagong malaking ngiti ang makikita. Shocks parang first time tong mangyari at parang nabunutan ako ng tinik sa sobrang saya at relief ng pakiramdam ko. Woh!

"Ako na po magtatapos, Doc" sabi ni Dr. Guerra. Tumango naman ako at napaatras na.

"Congratulations team! We all did a great job. Thank you" sabi ko at lahat kami nagpalakpakan. Napatingin naman ako sa taas, andun pa rin sila kuya na pumapalakpak na ngayon kasama nung ibang mga doctor.

I leave the operating room and removed my mask. The smile on my face can't seem to be erase. Hahaha oh diba rhyme!

Lumabas na ako dun sa main gate ng operating rooms dito sa cardiology department. Bumungad saakin yung mga reporters, camera and yung flash ng cellphone. Ang dami nilang tinatanong at sinasabi pero wala akong maintindihan at marinig. Dahil ang full attensyon ko nasakanya.

Ano bang ginagawa nito dito?!

Hindi ko siya pinansin dahil bukod sa galit ako sakanya ay pinaligiran na ako ng mga reporters. Aish.

I talked to the family first and told them it was a success and they can see their mother in the hospital room. After awhile the reporters are gone and so as he.

"HUY!" Bigla naman akong ginulat nila Britt sabay akbay saakin.

"축하해.chughahae!" Sabay sabay naman nilang tatlo na sinabi.

(Congratulations!)

"하하 고마워. hahah gomawo"

(Hahah thank you)

"Angas mo dun ah! I'm proud of you!" Sabi ni Ate Zerine sabay gulo ng buhok ko.

"Thank you ate" sabi ko at niyakap siya.