My Perfect Match! [COMPLETED]

Chapter 28

A/N: Please play the media up here. Listening while reading...the best. Hope you'll gonna love this song as I do. I love the lyrics. Sarap mainlove noh ❤️

:

:

:

I don't know how to react. Parang ayaw pumasok sa utak ko anuman ang narinig ko.

Bakit parang half of me wants to believe but half of me wasn't?

"Maybe nadadala ka lang kasi ako ang lagi mong nakikita at ako ang nakakasama mo sa ngayon.";seryoso ko nang sagot maya-maya.

"Ayaw mo bang maniwala?";tanong nito sakin.

Gusto kong sabihin na naniniwala ako pero hindi ganun kabuo ang nararamdaman ko. Siguro dahil sa nakaraan. Yung naniwala ako dati sa mga naririnig ko sa kanya pero lahat ng yun hindi naman totoo.

Umiling ako.

"Jasper alam mo ang nakaraan natin di ba? Ayoko na ulit maramdaman yung ganung klaseng sakit dito.";sabi ko at tinuro ko ang puso ko.

"Baka di ko na kayanin pag inulit mo pa.";teary-eyed na sabi ko.

"For now I am happy that we are okay. I can tell you anything na di ako nag e-expect ng kahit ano. Being your friend is what I just need.";dagdag ko.

Napapikit ito sa narinig at pagmulat nya ay sya ring pagpatak ng luha nya.

"Can I court you then for you to believe and prove you what I really feel.";seryoso nitong sabi.

Napangiti ako ng mapait at di ko na din napigilan pumatak ang luha ko na dagli kong pinunasan.

"Bago naging tayo noon you ask me too kung pwede kang manligaw di ba. Hinayaan kita at hinayaan ko ang puso ko na mahalin ka at maniwala. Pero lahat ng yung Jasper hindi naging totoo sayo. Paano ako maniniwala?";malumanay at walang panunumbat na saad ko.

"Just be my friend and I couldn't ask for more. Yung alam ko na nandyan ka at nasasandalan kita anytime...that would be more than enough for me.";dagdag na wika ko dito.

Napakagat labi ito marahil para labanan na umiyak lalo dahil maging ako, yun din ang nilalabanan ko ang umiyak at bumigay.

"I'm sorry Cass. Sorry sa lahat. Sorry kung gago ako.";saad nito at pinunasan ang mga luha ko.

Ang tagal nya akong tinitigan. Yung di ko alam kung ano ang iniisip nito.

Tumingala ito at napapikit.

Pagmulat nito, malungkot na mga mata ang nakikita ko. Gusto ko syang yakapin pero parang may pumipigil sa akin.

Naging tahimik na kami pareho habang nagmaneho ito.

Pinakikiramdaman ko ang sarili ko. I want to hug and comfort him but I don't know how. Di ko na din alam kung tama ba itong nararamdaman ko sa lahat ng sinabi nito kanina.

"Bal...anuman yung nangyari kanina sana di yun makaapekto sa kung anuman meron tayo ngayon. You're still my closest friend aside from Roxxe and Pao. So sana walang magbago.";nakatingin ako sa kanya na saad ko pagkahinto ng sasakyan nito at pinilit kong ngumiti.

Nakatingin lang to sa mga mata ko. Ngumiti ito at tumango. Hinatid nya ako hanggang sa condo ko.

"Ingat ka sa pag drive pauwi.";wika ko dito.

"For you. I will.";seryosong wika nito.

Lumilipas ang araw na naging kaswal lang kami pareho ni Jasper sa isa't-isa. But he's still same Jasper, caring and a sweet friend.

I just need to remind myself na lahat ng pinaparamdam nyang care at sweetness sakin ay normal lang gaya ng dati.

"Let's go?";aya na nito sakin after work.

Habang daan tahimik lang ito.

"What are we doing here?";kunot-noong tanong ko.

"Gutom ako bal. Let's eat.";nakangiting sabi nito.

Same table kung saan kami dati nag date kung saan kami umupo. Biglang bumalik yung ala-ala ko sa unang araw na nakilala ko sya.

This place and this table ang saksi kung pano kami una nagkakilala.

Ang tagal ko ng umiwas gumawi dito.

"I miss this place.";sabi nito after namin mag order.

"Still the same, wala naman bago.";kaswal na sabi ko.

"This is one of my favourite place in this planet.";sabi nito habang nakatitig sa mga mata ko.

"Sabagay masarap yung food nila dito at maganda ang ambiance.";sagot ko nalang para di bigyan ng ibang kahulugan ang sinabi nito.

"Dito ko kasi nakita yung matagal ko na palang hiniling. Dito kita nakilala.";seryoso lang na sagot nito sakin.

Iniba ko nalang yung usapan at ayoko magwala ng husto ang puso ko. Ayoko malito sa nararamdaman ko.

Naging tahimik na din kami habang kumakain.

"Let's go.";aya ko na dito pagkatapos namin kumain. Kasi ayokong tumagal sa lugar na to.

Nagulat ako ng hinawakan nya ang kamay ko palabas.

Tumigil ito sa tapat ng kotse nya.

"Cass...I want to start again kung saan tayo nagkakilala. Gusto kitang ligawan but this time yung puso ko buong-buo na para sayo. Please give me a chance.";wika nito.

Ito na naman ang puso ko sa sobrang lakas sumipa.

"Jasper di ba nag-usap na tayo. Just be my friend and that's more than enough for me.";seryoso kong saad.

"Ayoko Cass. Ayoko lang na maging kaibigan sayo. I want us to be more than friends. I want to feel your love again. I want us again. I want you to be mine again. Please believe me. Please be mine again? Mahal na mahal kita Cass.";hayag nito.

Napapikit ako sa huling sinabi nito. Nagwawala na ang puso ko sa mga naririnig.

"Jasper please.";wika ko lang.

Parang di ko alam kung anong tamang salita ang sasabihin dito.

"Di mo naman ako kailangang sagutin ngayon Cass. I'll show you how much you really means to me. Please hayaan mo lang muna ako.";nagsusumamong wika nito.

Di ko napigilang tumulo ang luha ko na dagli kong pinunasan.

"Just take me home please. Pagod na ako.";tangi kong nasabi.

Di ko alam ngayon kung ano bang tamang mararamdaman ko. Ewan ko kung saan ako pagod.

Kung sa trabaho ba o sa nararamdaman ko ngayon.

Tahimik na din to buong byahe. Di na din nya ako kinulit.

Hanggang sa maihatid nya ako sa condo tsaka lang ito nagsalita.

"Good night bal.";tangi nitong nasabi bago umalis.

************
Thanks for reading. ❤️