Πάντα φοβόμουν να κοιτάω τους καθρέφτες τη νύχτα. Μόνο τη νύχτα.
Δεν το είχα πει σε κανέναν, κανείς δεν το ήξερε, αλλά κάθε φορά που κοίταγα έναν καθρέφτη την νύχτα έτρεμα, η καρδιά μου χτυπούσε πολύ δυνατά και ένιωθα τόσο φόβο να με κατακλύζει και να με περιβάλει, ώσπου δεν άντεχα ούτε να αναπνεύσω. Ήταν κάπως σαν κρίση πανικού, εξαιτίας της φοβίας μου.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Διότι πάντα ένιωθα, ότι θα δω κάτι να στέκεται πίσω μου, όταν θα κοίταγα τον καθρέφτη. Κάτι τρομαχτικό, ένα δαιμόνιο ή κάτι πιο τρομαχτικό, απλά δεν ξέρω..
Μπορεί να έβλεπα κάτι περίεργο απάνω μου, και όταν θα πλησίαζα για να δω καλύτερα τον καθρέφτη, κάτι θα πεταγοταν πάνω μου. Διότι μια φορά είχε συμβεί.
Αλλά αν το έλεγα σε οποιονδήποτε, θα γέλαγαν μαζί μου και θα με ανάγκαζαν να κοιτάξω κάποιον καθρέφτη τη νύχτα, για να ξεπεράσω τον φόβο μου.
Πριν νυχτώσει κρύβω όλους τους καθρέφτες του δωματίου μου. Τους κρύβω καπου που δεν θα κοιτάξω, για παράδειγμα κάτω από το κρεβάτι μου, ή τους γυρνάω απλά προς την μεριά του τοίχου, και ύστερα κοιμάμαι. Αλλά αν δεν τους γυρίσω πριν νυχτώσει, δεν κοιμάμαι με τίποτα στο δωμάτιο μου.
Μερικές φορές δεν πίνω νερό έτσι ώστε να μην ξυπνήσω τα μεσάνυχτα από ανάγκη για τουαλέτα, στο μπάνιο του σπιτιού μας έχουμε πολλούς καθρέφτες.
Αυτός ο φόβος με κυρίευε.. αλλά δεν μπορούσα να το βοηθήσω. Ήμουν μόνο 7 χρόνων ούτως ή άλλως.
Δεν πήγαινα σε σπίτια άλλων την νύχτα, έτσι ώστε να μην δω έναν καθρέφτη στο άκυρο και με πιάσει πανικός. Έστω και στους πιο μικρούς καθρέφτες δεν μπορώ να κοιτάξω.
Την νύχτα
οι καθρέφτες
είναι απλά
Τρομακτικοί..
Μια μέρα αναγκάστηκα να μείνω στην γιαγιά μου επειδή οι γονείς μου έπρεπε να ταξιδέψουν για λίγες ημέρες σε ένα νησί. Ήταν εντάξει, ούτως ή άλλως το λάτρευα όταν πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς μου.
Το θέμα ήταν ότι, η γιαγιά μου πρόσεχε και τον ξάδερφο μου. Τον μισούσα τον ξάδερφο μου, πάντα ήθελε να βρίσκει έναν τρόπο να μου χαλάει την ημέρα. Ήταν 10 χρόνων.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Όταν έφτασα εκεί αυτός μου συμπεριφερόταν καλά. Έπρεπε να κοιμηθούμε στο ίδιο δωμάτιο. Ευτυχώς στο δωμάτιο δεν υπήρχαν καθρέφτες, δεν ήταν καλά στρωμένο με έπιπλα και καθρέφτες γιατί ούτως ή άλλως αυτό το δωμάτιο ήταν μόνο για επισκέπτες. Εγώ κοιμήθηκα αρκετά καλά αλλά τα μεσάνυχτα ένιωθα κάποιον να με ξυπνάει.
Ήταν ο ξάδερφος μου.
"Έλα να δεις κάτι" είπε και με τράβηξε από το χέρι. Ήμουν πολύ νυσταγμένη και μόλις είχα ξυπνήσει από τον ύπνο μου, δεν μπόρεσα να αντιδράσω. Με πήγε στο υπόγειο, όπου και συχνά παίζαμε, αλλά μιας και ήταν μεσάνυχτα, το μέρος εκείνο φαινόταν τρομαχτικό. Προσπαθούσα να ανοίξω τα μάτια μου καλά, τα ετριβα μέχρι που με σταμάτησε.
"Κοίτα"
Άνοιξα τα μάτια μου να δω. Και είδα έναν τεράστιο καθρέφτη. Στην αρχή φοβήθηκα τόσο πολύ και άρχισα να ουρλιάζω.. μετά σιγά σιγά εμφανίστηκε μια φιγούρα, όπως έβλεπα από τον καθρέφτη, πίσω μου. Η φιγούρα ήταν τρομαχτική. Έκλεισα τα μάτια μου και συνέχιζα να ουρλιάζω όσο πιο πολύ μπορούσα
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Από τότε δεν ξανά κοίταξα κανέναν καθρέφτη και κυρίως ποτέ δεν ξανά μίλησα σε κανέναν.
Η μητέρα μου με παρακαλούσε να μιλήσω, να πω μια λέξη έστω, αλλά είχα χάσει την φωνή μου από τον πολύ φόβο εκείνη την ημέρα.
Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από έναν καθρέφτη, ή μάλλον πίσω σου..
