Kidnapped

Deel 24.

Met zijn hand streelt hij door mijn haar. Ik word na een tijdje moe Josh merkt het en legt me wat onderuit. Ik nestel me tegen Josh aan. En ik weet niet waarom maar ik voel me veilig.

Na een tijdje val ik in slaap.

~

Ik open mijn ogen en rek me uit.
Ik lig in bed ik zie Josh op de bank zitten. Hij kijkt heel sirieus naar zijn telefoon. Ik ga op de rand van het bed zitten en kijk naar mijn been.
Het is al een stuk minder dik.

Ik sta op en loop naar de bank toe en ik ga naast Josh zitten.
"Oh Livia, ik had je niet gehoord."
"Dat merkte ik, je keek heel gefocust naar je telefoon." Zeg ik lacherig.
"Hoe gaat het met been?"
"Wel oke, doet nog wel pijn."
"En hoe gaat het met jou?"

Ik kijk hem aan en hij kijkt bezorgd terug. "Wel oke." Zeg ik met een geforceerde glimlach.
"Mooi." Zegt hij en glimlacht terug.
"Hoe lang heb ik eigenlijk geslapen?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Even kijken het is nu 1 uur dus ik denk ongeveer 2 uurtjes."
"Oke."
"Oja Ik was aan het overleggen met Tom en hij komt over een halfuur."
"Oke, voor wat?"

"Hij komt je hechtingen er uithalen."

Welke hechtingen!?

"Wat? Heb ik hechtingen dan?"
"Ja in je arm. En hij wijst naar het verbandtje om mijn arm.

"Oh ja, dat andere." Zeg ik zuchtend.
"Wil je even tv kijken?"
"Ja hoor."
Hij zet de tv aan.
Het nieuws is op.

"De jongendame Livia Kramer is nog steeds na 4 weken vermist. De politie doen er alles aan om haar te vinden. Ze zijn van plan als ze volgende week nog niet terug is om in België en Duitsland ook te gaan zoeken voor het meisje. De moeder van Livia heeft nog
wat te zeggen."

"Als De gene die Livia vast houd dit ziet, breng haar alsjeblieft weer terug naar huis. Ze is mijn dierbaarste bezit en ik wil haar niet kwijt. Zo niet, zorg goed voor mijn meisje en doe haar alsjeblieft niet pijn."

"Als iemand het meisje ziet of gevonden heeft bel dan meteen de po-"

Josh zet de tv uit.
"Mam." Verluister ik. Tranen stromen over mijn wangen.
Josh wilt me troosten maar ik sta op van de bank en loop naar de badkamer.
Ik draai de deur op slot.

Ik kijk snikkend in de spiegel. Ik pak een beker van de wasbak en vul het met water. Ik drink het op. Ik kijk mezelf aan. Ik veeg mijn tranen van mijn wangen.

"Het komt goed. Je gaat hier wegkomen. Misschien nu nog niet maar het gaat gebeuren. Ze kunnen me niet voor altijd vast houden." Zeg ik zacht tegen mezelf.

Ik adem diep in en uit en loop de badkamer.
"Ben je oke Livia?"
Ik knik.
En ga op het bed zitten.
Dan wordt er op de deur geklopt.
Josh maakt hem open en Tom staat er.
"Hejjj Tom."
"Hoiii." Ze geven elkaar een bro hug.

Hij loopt de kamer binnen.
"Goedendag mevrouw Livia." Zegt Tom heel shique terwijl hij een buiging maakt.
"Goedemiddag meneer dokter Tom." Zeg ik lacherig.

" Ik ga je hechtingen er uit halen."
Ik knik.
Hij draait zich om naar Josh. "Wilt u bij de patiënt blijven of wilt u in de wachtkamer wachten?"

Josh kijkt hem vragend aan. "Oke jij hebt geen humor dus jij mag in de wachtkamer wachten." en duwt hem de kamer uit.

Hij draait zich om naar mij. "Zo laten we dan maar eens beginnen."
Hij komt naar me toe. "Wilt u uw arm uitsteken madame."
"Met liefde."

Ik steek mijn arm naar hem uit hij pakt mijn hand en geeft een kusje op de rug van mijn hand.
Dan wikkelt hij het verband van mijn arm. Er zit een snee die verbonden is met zwarte draatjes

"Oke madame, dit kan een beetje pijn doen dus op je tanden bijten."
Ik knik en hij begint ze er uit te halen.
Het doet inderdaad pijn en ik bijt op mijn lip.

"Hebben jullie me gechipt ofzo." Vraag ik lacherig.
Ineens veranderd Tom zijn gezicht van blij naar nerveus.

...

Hey mensjes,

Hoofdstuk 24!!!
Als jullie het nog niet door hadden Tom is gay.....😂😂
Laat me weten wat je er van vindt!!!
En stem zeker!!!😘😘😘

Ik ben op vakantie nu zonder wifi dus sorry als ik niet vaak een hoofdstuk post de komende 2 weken

Byeeeeee ❤️🌈⚡