Kidnapped

Deel 20.

Wat!? Nee ik wil niet-."
Josh drukt een doekje op mijn mond. Ik pak zijn arm vast en probeer hem weg te trekken maar hij is te sterk.

Ik adem die vieze nare geur in. Alles word al gouw wazig. Mijn armen zakken weer terug. En dan word alles zwart.

~

Brrrr ik heb het koud.

Ik open mijn ogen met moeite. Ik lig op bed de deken ligt naast me ik trek hem over me heen en dan merk in een stekende pijn op in mijn boven arm.
Ik kijk er naar en zie dat er een verbandje zitten.
Wat hebben ze gedaan?

Ik kijk naast me en zie dat Josh ligt te slapen. Ik zucht en probeer wat op mijn zei te liggen. Ik kreun pijnlijk.

"Lukt het?" Hoor ik Josh lacherig vragen.
"Nee." Zeg ik geïrriteerd.
Ik slaak een klein gilletje wanneer Josh me tegen zich aan trekt.
"Oehh je bent lekker warm." Zegt Josh genietend.
"Joh ik heb koorts."

"Nou nou niet zo chagrijnig prinses."

"Ik ben niet chagrijnig als jij mij nou eens verteld wat dat andere is , en waarom heb ik verband om mijn arm?"

"Gaat je niks aan oke, nou stop met zeuren."
"Jawel, het gaat me wel aan, het is mijn lichaam."

Hij grijpt ineens mijn pols waar die ene snee in zit en knijpt er hard in.
"Auw....stop...stop." zeg ik smekend.

"Stop je dan met zeuren daar over."
"J..ja."
Hij laat me arm los. "Ik ga even wat eten voor ons halen." Hij geeft me een kus op mijn hoofd en staat op.

Hij heeft geen shirt aan.

Woow... Sixpack....

Ik merk dat ik staar en kijk gauw weg.
Hij trek een shirt aan en loopt de kamer uit.

Na een tijdje komt Rafael de kamer in.
"Hoi."
"Hoi, ik wou even kijken hoe het met je gaat."

"Echt fantastisch." Zeg ik sarcastisch.
"Snap ik." Zegt hij meelevend en hij komt naast me zitten.

"Raf?" "Ja?"
"Weet jij wat ze hebben gedaan?"
"Dat mag ik je helaas niet vertellen."
"Ach kom op... Please?"
"Nee Livia."

Ik zucht.
"Hoe lang ben ik eigenlijk 'verdooft'
Geweest?"
"Pfffff... Denk een uur of 4."
"Zo lang!"

Wacht...toen ik ontvoerd werd kreeg ik zo'n doekje met het zelfde spul. Als ik door het doekje al 4 uur verdooft was geweest en ook nog door een  spuit nog langer verdooft was omdat we nog verder moesten rijden waar de hel zijn we nu dan?

"Waar zijn we eigenlijk?"
"Eeuh.. in het huis van Josh."
"Ja weet ik maar ik bedoel... Zijn we nog in Nederland?"
"Nee... We zitten in Spanje."
"Wat! Nee je maakt een grapje zeker."

"Nee, we zitten in Spanje."
Ik krijg tranen in mijn ogen.

Ik ben al 3 weken vermist en we zitten in f*cking Spanje.... Ik heb geen hoop meer.. ze gaan me nooit vinden.... Ze gaan me nooit zoeken in Spanje....

Ik doe mijn handen voor me hoofd.
Tranen stromen over mijn wangen.
"Nee...nee..nee" zeg ik zacht.
Ik zie alles wazig. Ik kan niet meer helder na denken. Ik begin te hyperventileren.

Josh komt de kamer in lopen.
"Wat is er met haar aan de hand."
"Ze is volgens mij in een shock."
"Waarvan?" Vraagt hij terwijl hij een dienblad met eten neer zet op het nachtkastje.

"Ze vroeg waar we waren en ik vertelde dat we in Spanje zitten."

Ik zie dat Josh voor me komt zitten.
"Livia...Livia rustig ademen oké..."
Hij pakt mijn hand en legt hem op zijn buik.

"Rustig in.....en uit...... In.....en uit...."
Na een tijdje ben ik al wat rustiger.
Hij trekt me in een knuffel. Ik leg mijn hoofd in zijn nek holte en snik.
"Ssss.. het is al goed..." Zegt hij kalmerend.

Na een tijdje ben ik helemaal rustig. Hij laat me los. Ik kijk beschaamd naar beneden.
"Gaat het?" Ik knik.

"Hier, eet maar wat. Oh ja en neem die 2 pijnstillers." Zegt hij terwijl hij het aan geeft. " Dankje." Hij loopt naar de bank.

Ik eet de het op. Ik neem die twee pillen met het glas water die hij had gegeven.

Hmmm het water smaakt wat raar.

"Josh, heb je iets in het water gedaan? Het smaakt raar."

"Nee, komt waarschijnlijk door de pillen."
Ik knik en besluit het toch maar op te drinken want ik heb echt dorst.

Ik zet het allemaal op het nachtkastje.
Ik kijk verveelt voor me uit.

Josh merkt het op. "Zin om een film te kijken?"
"Ja."
Hij loopt naar me toe en tilt me op.
En zet me op de bank.
Hij komt dicht op me zitten. En slaat een arm om me heen.

Hij kijkt me verbaasd aan. "Niet tegenstribbelen?"
"Ik heb er nu geen energie voor oke." Zeg ik zuchtend.

Hij zet een film aan. En na een paar minuten voel ik me al heel moe worden.

Shit! Hij heeft wel iets in dat water gedaan.

Ik rust mijn hoofd op Josh zijn schouder.
Ik sluit mijn ogen.
"Slaap lekker."
En toen was ik weg.

...

Hey mensjes,

Arme meid. Helemaal in Spanje.
.......
Stem en reageer.

Doei....