Deel 2.

6.6K 96 11
                                    

Bam!
Een sterke arm sleurt me uit de wc.
" Laat me los!" Zeg ik terwijl ik me uit zijn armen probeer de wurgen. Hij gooit me over zijn schouder. Ik sla op zijn rug maar hij geeft geen kik.

Hij loopt naar de gymzaal.

"LAAT ME LOS!" Schreeuw ik.
Ik kijk om me heen en ik zie alle meiden tegen de muur aan zitten.
Er lopen 5 mannen met een geweren en bivakmutsen op rond.

'De jongens zitten vast nog in de kleedkamer'

Hij zet me neer. "Hier hebben we er nog een baas." Zei de man.
Een nogal gespierde man draait zich om en loopt recht op me af.
Wanneer hij voor me staat kijkt hij me recht in mijn ogen aan. Hij heeft fel groene ogen.

Ik kijk weg en trap tegen die andere man zijn been. Hij knijpt dan heel hard in mijn polsen. "Auw." zeg ik zacht.

"Blijf met je poten van mijn leerlingen af." Zegt mijn docent die in een stoel zit met een geweer tegen zijn hoofd.
" Hé kop houden jij!" Zegt de man die het geweer tegen zijn hoofd houd.

"Pittig dametje" zegt de man voor me. Hij pakt me kin en verplicht me hem in de ogen te kijken.

De deur vliegt open. Er komt nog een man binnen. "Baas. Die trut heeft de politie gebeld, ze zijn onderweg. Kies er één, vlug!" Zegt hij.

"Ik neem deze wel." Zegt hij met een geniepig lachje op zijn gezicht.

Wat! Ik! Ik wil niet mee. Denk maar dat ik mee ga.

"Nee! LAAT ME LOS!" De man gooit me over zijn schouder ik probeer los te komen maar het lukt niet.

Hij loopt richting de kleedkamer.
"Blijf in de zaal tot we weg zijn. Duidelijk!" Hoor ik nog achter me.

Ik begin te gillen. Als we buiten zijn set hij me op mijn voeten en houd hij een hand voor mijn mond. "Kop dicht" zegt hij dreigend.

Ik schop naar achter in zijn noten. Van schrik laat hij los. Ik pak mijn kans. En ren. Zo hard als ik kan.
Ik hoor de voetstappen achter me.
Van een verre afstand Hoor ik de sirenes.

'Ja! Ze komen me hun pakken!'

Ik raak buiten adem. En dan voel ik 2 armen om me heen.

Ik gil en sla tegen de armen maar er gebeurt niets.
Dan doet hij een doekje voor mijn mond.

Chlorofoom. Daar trap ik niet in.
Ik hou mijn adem in. "Kom op, adem voor me prinses." Hij stompt me in mijn maag.

Ik adem de nare geur in. "Alsjeblieft...." Zeg ik nog zachtjes en dan word alles zwart.

Hey mensjes
Dit was deel 2.😁😘
Ik hoop dat jullie dit een beetje leuk vonden.
Benieuwd naar het volgende deel?
Stem dan!!! Morgen komt er waarschijnlijk een nieuwe 😘
Byeee


Kidnapped Where stories live. Discover now