Trouble Killer...(Justin Bieber FanFiction)

2.Sezon:Yeni Bir Dip Daha...

Tamam nasıl başlayacağımi ya da nerden başlayacağımi bilmiyorum. Nasil bilebilirim ki zaten? Terk edildim.

Yeniden.

Artık monotom bir hal aldı sanki. Degil mi? Ayni kisiden iki kere. Bu bir rekordur belki. Şimdi ne diyeceğim diye düşündüm aslında kendi kemdime soranlara.

Daniell ile yeniden konuşmaya baslasak da artık kimseye"o" gozle bakmaz olmuştum.  Kendimi oldukça kirlenmiş ve kullanılmış hissediyordum. Sözleri beynimde calkalaniyordu aylardır.

Yetim, sürtük?

Ne diyebilirdim ki? Bedenimdeki su oranı düşmüştü.  Icime dogru cekiliyordum sanki. Evlilik hayalleri kurarken bunun olmasi beni husrandan çok hayal kırıklığına uğramıştı.

Peki şimdi  soranlara ne diyecektim bundan sonra?

Bırakıp gitti mi?

Yoksa hiç sevmedi mi?

Universiteye başlamıştım.  Hukuk Fakültesine gidiyordum artık.  Unutmalı mıydım onu?

O beni çoktan unutmuşken dusunmemeliydim degil mi? Altında başka kızlar çığlık atarken beni sadece zevki için kullandığını dusunmemeliydim.

Kanıma ağrı girmişti.  Oturduğum sırada iki büklüm olduğumda yutkunup sıranın üstündeki defterlerimi toparladım ve elimi havaya kaldırıp dersı anlatan Bayan Skills'i durdurdum.

"Buyrun Bayan Morgen?"Ince kenarlı gozluklerinin arkasından bana baktığında kelimeleri aklımda birlestirip dile döktüm.

"Acaba çıkabilir miyim?" Cevabını beklemeden çantamı omzuma aldım. Bütün sınıf devasa tahtadaki ders notlarını alırken ben Bayan Skills' e yalvaran gözlerle baktım.

"Peki Bayan Morgen." Dedi kafasını onaylarsacına sallayıp.

"Çıkarken yoklama kağıdını imzalayın." Kapıdaki kağıdı isaret ettiginde kafami salladim ve öğrenciler arasından kurtularak elimdeki dolma kalem ile imzamı atıp dışarı çıktım.

Kapıyı buyuk bir îtinayla kapadım ve zorlukla tuttuğum göz yaşlarımı yavaşça serbest bıraktım.

Acaba O nasıl?  Ne yapıyor?  Diye dusunmekten harap oluyordum. Nasıl bir sadisttim ki beni hakaretler eşliğinde terk eden biri için acı çekiyordum.

Ne demişti ünlü düşünür?

Bir kadın terk edilmişse de hala o kişiyi seviyorsa bu onun ne kadar aptal olduğunu değil ne kadar sadık bir aşık olduğunu gösterir.

Canın acıyor mu hala deseniz . Asla evet demem. Boşluktayım çünkü. Hiçbirşeymişim gibi geliyor.

Düşünüyorum başımı yastığa koyup uyudugumda gecer mi diye? Aslında kaç yaşında olursan ol uyuyunca geçecekmiş gibi gelir... Ama kaç yaşında olursan ol geçmez.

Bu yüzden uyu ya da uyuma geçmeyecek diyor ruhum.

Bedenim O'nun bıraktığı huzur kırıntılarıyla yaşamaya çalışıyor. Kimse yanımda olmuyor . Olsa da O'nun bıraktığı o büyük boşluğu doldurmuyor.

Nefes almak bile zorlasmaya başlamıştı artık. Sırtımı soğuk duvara dayadım ve derin nefesler alıp yavaş yavaş yere çöktüm.

Gözlerimi tavana dikip kırık sesim ile mirildandim. Dilimde o iğrenç acı kokan şarkının nakaratı dolaşıyordu.

"Okyanusların derinliklerinde,Kanyonların sarp kayalıklarında,Tüm haykırışlarım duvardan çarpıyor ve yine bana geri dönüyor...(Fort Atlantic-Let Your Heart Hold Fast)