"-Ve sonunda benim aptal bir surtuk oldugumu ve beni kullandigini soyleyip , evinden kovdu"Aglamamak icin alt dudagimi sertce kavradigimda Jess e baktim, oldukca saskinca bana bakiyordu
Tabii ki de olanlarin hepsini ona anlatmadim?Sadece birazcik carpitarak anlattim
Tamam!
Hepsini carpittim!
Beni yargilamayin!Suan ise benim buradan uzaklasmak icin, birkac gunlugune Kanada ya gittigimi ve orada Justin ile tanistigimi dusunuyordu, sonra ise beni terk ettigini , bence en dogrusu da buydu
Yanagimdan aciyla bir yas dustugunde , Jess in kollari dort tarafimi sarmisti
"Seni surtuk, bunlari yasiyorsun ve bana anlatmiyorsun"Sesinden kizgin oldugu belliydi, yavasca beni biraktiginda kollarini boynumdan dusurup , yanagimdan dusen yasi sildi
"Buralari ozledigine bahse girerim"Sinsice sirittiginda dolgun dudaklarini islatti"Diyorum ki , Days'nin Yerine gidelim"
Birden kahkaha atmaya basladigimda uzayli gormuscesine bana bakti
"Neden guluyorsun ki?"Az once agliyor olup , suan guluyor olmamin ironisi bir tarafa Days 'nin Yeride nerden cikmisti
"-Tanri askina oraya en son ergenlige girdigimiz zaman gitmistik, ve eminim ki hala cikolatali dondurma ikram ediyorlardir"Jess bana olumcul bir bakis yolladi, sanki rahatsiz olmustu
"Hayir , bir kere ! Dun gittim, artik limonlu veriyorlar"Isaret parmagini havada salladiginda , bu sefer beraber gulmustuk
"Hadi kalk, Josh un yanina gidiyoruz"Ayaga kalkip, elini uzatti
"-O burda mi , Aman Tanrim!"Hizla firladigimda kisik kikirdamasini duydum
"Bir kac hafta once dondu ve ilk sordugu kisi sendin"Elimi kalbime goturup yapmacik bir gulumseme sergiledim
"-Ne kadar tatlii"I leri uzatmistim, gulumseyip koluma girdiginde , portmantoya geldigimizin yeni farkindaydim, bir miktar parayla telefonumu cebime yerlestirip, evden cikarken , hatirladigim ve gormek istedigim tek kisi vardi
Josh
Sanirim Josh un eski bir sevgilim ya da sevdigim bir cocuk oldugunu dusunuyorsunuz
Hah!Hic sanmiyorum!
O benim kardesim ya da abim gibiydi , hep yanimdaydi diyebilirim ilk okulda tek kaldigimda , oda yurttaydi , yetistirme yurdunda
Tabii , onu bir aile evlat edinene kadar, en son iki yil once gormustum onu
"Atla arabaya"Arabanin kilidini actiginda , iceri girip arabanin sicaktan bunalmis havasini disari birakmasi icin cami otomatikten actim
"Oncelikle sunu soylemek istiyorum, su Mm. .... ismi neydi... Justin"Aklina geldiginde haykirdi"O ,... nasil biriydi?"
Sorusunu bana yonelttiginde afallamistim, ne soyleyecegimi bilmiyordum, onu dusundukce kalp atis hizlarim yeniden duzensizlesiyordu, aradan nerdeyse iki ay gecmesine ragmen yuz hatlarinin her ayrintisiyla aklimdaydi
"-O...., buyuleyiciydi, altin sarisi yumusacik saclari bal renginde derin gozleri vardi.... insan bir kere bakinca ölümunun onlarin icinde olmasini istiycek derecede etkileyiciydi.... gulusu...."Derin oldukca icten bir ic cektim"..Gulusu.. o herzaman gulen biri degildi, gulmesi, kahkaha atmasi nadirdi,,.. ama bir kere guldugunde sanki .. ne bileyim, o gulunce sanki bir yildiz kayiyordu ve butun dilekler kabul oluyordu, o guluyordu ... ve butun kitliklar son buluyordu,.. gokkusaginin altindaki altin kulcesindeki altinlar dunyaya yagmur olarak dusuyordu"Tipik bir kikirdama sesi cikardim
YOU ARE READING
Trouble Killer...(Justin Bieber FanFiction)
Fanfiction*Her son bir başlangıçtır.* "Benim sonum onun elindendi." **** "Sorun ne?" Dedi sırıtıp bana bakarken. "Sorun sensin aptal!" "Ben mi?" "Aynen öyle sen!" dedim ses tellerimi yırtarcasına."Peşimde dolanmayı kes!" "Ya kesmezsem?" "Çözüm kolay:Senden ka...
