Geceden beri gozumu birkere oldun kirpmamistim, korkudan mi?
Hayir
Peki ya merak?
Olabilir...
Her gozumu kapatisimda bisi olmasindan , islerin kotu gitmesinden korkmuyorda degildim
Saate bakmak icin dogruldum
Ah sabahin altisi, ve uykuya ihtiyacim var !Oturdugum koltuktan kalkip evdeki butun perdeleri araladim ardindan camdan, islak asvalta ve soguk havaya korkak bir bakis atip yukari ciktim, ustumu degistirsem iyi olacakti, acik sacik durmam bu havada hasta olmama yol acabilirdi
Odama girip ustumdeki ince kiyafetleri bir yana firlattiktan sonra gri bir suveter ve bir dar paca pantolon giydikten sonra , pantolonu biraz cekistirip saclarimi actim, evde yapacak hicbirseyimin olmamasi sinirlerimi alt ust ederken Jess i. arayi aramama arasinda kalip sacma bir sekilde odamin camini actim
Yagmur ve islanmis toprak kokusunun odama ve butun akcigerime dolmasina izin verdikten sonra cami acik birakip asagi indim, karnim fazla ac degildi ama bir pizzaya hayir demezdim, ev telefonunu duy undan cikardiktan sonra numarayi hizli aramadan aradim
Birkac mesgul sesi ve ozel sarki caldiktan sonra yapmacik bir temsilci cevap verdi
"Buyrun burasi ******* ne istemistiniz"Biraz dusunmek icin taninan zaman da alt dudagimi isirdim
"-Muzarellali pizza alabilir miyim?"
"Adresinizi verin lutfen on bes dakika icinde sipariniz kapinizda"Onaar gormesede kafami sallayip adresimi verdim , ardindan telefonu yerine koyup kot pantolonumun kemer bolumunden tutup yukari cekistirdim
Bana gorece oldukca buyuk olan evimin icinde bakislarimi gezdirdim
Yapacak birsey bulamadigimda bahce kapisinin kilidini indirip cimlerden yagmur damlalari dusen bahceme ciktim, ilerideki eskimiz beyaz verandayi gorunce sirince gulumseyip suveterimin kapsonunu orttum, adimlarim hizlandikca kalp atis hizlarim artikyordu, anilarim canlaniyor ve gozlerim doluyordu
"Hadi ama Elizabeth birsey olmiycak uzat onu bana!"...
Beni terkedip giden abimin sesi kulaklarimda cinladiginda gozlerimi simsıki kapatip yeniden actim
Veranda da oturan kucuklugum belirdiginde bir abim geri gidip verandanin catisindaki parlak mavi gozlu abimin kucuklugune baktim
"In ordan abi ! Bunu babamda yapabilir!" abime cikisisimi izledikten sonra elimdeki kus evine gozum takildi
O gunu hatirliyordum.
Onlari izlemeye devam ettim
"Ver sunu bana Liz cok sıkildim !"Bu sefer bagiran abim oldugunda alt dudagimi asagi kivirip mavi gozlerimi ona diktim, o zamanlar kucuk oldugum icin daha sirin gozukuyormus
"Abi , lutfen sensiz yapamam in ordan" Sesimin titredigini gorunce yuzum dustu, gozum on iki yaslarindaki abime kaydi, kendinden oldukca emin bir sekilde catidan atlayip alti yaslarindaki beni kollarinin arasina aldi
"Seni asla birakmiycam Liz ,.... sen benim kardesimsin".....
Beynimde canlanan hayal yavasca kaybolmaya basladiginda gozumden bir damla yas akti
Beni asla birakmiycagina soz vermisti ,.. peki sonra ?
Annem ve babam oldukten sonra beni o lanet olasi yetimhane de birakmisti.....
Tek basima!
Iceriden gelen kapi sesi ile kosarak eve girdim, sanirim pizzam gelmisti, televizyonun onundeki cuzdanimi alip icindeki yirmi dolari aldim, ardindan yavasca kapiyi araladim
YOU ARE READING
Trouble Killer...(Justin Bieber FanFiction)
Fan Fiktion*Her son bir başlangıçtır.* "Benim sonum onun elindendi." **** "Sorun ne?" Dedi sırıtıp bana bakarken. "Sorun sensin aptal!" "Ben mi?" "Aynen öyle sen!" dedim ses tellerimi yırtarcasına."Peşimde dolanmayı kes!" "Ya kesmezsem?" "Çözüm kolay:Senden ka...
