🌻Hoofdstuk 17.🌻

2.7K 49 10
                                    

Pov. Emily.
'Quinn! Nathan! Ik ben thui-hé wie is dit?' Hoort ik een man zeggen die binnen komt. Het is een knappe man. Hij heeft een pak aan en legt zijn bruin leren tas op tafel. 'Jake, dit is Emily, ik heb je over haar verteld toen ik je belde, Emily, dit is Jake, mijn man.' De man kijkt me verbaast aan en ik ben bang dat hij boos gaat worden, maar na een aantal seconden in stilte glimlacht hij en trekt me in een warme knuffel. 'Fijn je te ontmoeten, meisje, ik vind het erg leuk dat je hier komt wonen.' Hij laat me los en houdt mijn schouders met zijn grote handen vast. Hij bekijkt me van top tot teen en ik voel me heel ongemakkelijk onder zijn blik. 'Je bent een plaatje.' Zegt hij uiteindelijk en laat me glimlachend los. Was dit vroeger een badboy? Hij is zo aardig! Ik voel mezelf een beetje rood worden en kijk naar de grond. 'Dank u.' Zeg ik zacht. Hij grinnikt. 'Je hoeft niet zo verlegen te zijn hoor.' Ik kijk hem aan en hij glimlacht nog een keer warm naar me voordat hij naar boven verdwijnt. 'Uw man is echt heel aardig.' Zeg ik tegen Quinn. Ze grinnikt zacht. 'Hij was niet altijd aardig tegen mij, maar kijk nu eens.' Ze glimlacht naar haar trouwring, tenminste, ik denk dat het haar trouwring is.

'Hoe laat moet je werken?' Vraagt Quinn als we samen met thee aan de tafel zitten. 'Uhm, twee uur.' Ze kijkt naar de klok. 13:10. 'Dan moet je misschien zo gaan, waar werk je?' Ik zeg de naam van het café en ze zegt dat ze me wel met de auto brengt. 'Ohw, dat is echt niet nodig hoor.' Zeg ik snel. Ze wuift het weg. 'Het is echt geen probleem hoor, dan kan ik meteen daar wat gaan drinken.' Ik glimlach naar haar en zeg dat ik me dan maar even ga omkleden. Ze knikt en drinkt haar kopje leeg. Ik glimlach breed en ren de trap op naar mijn nieuwe kamer. Snel kleed ik me om in het witte bloesje met het logo van het café erop en een zwarte broek. Ik trek ook mijn zwarte all stars aan die toe zijn aan vervanging. Ik pak ook mijn rugtas en stop er wat dingetjes in. Zoals een schoon shirt, een haarborstel, een emergency-tasje met wat handige dingen erin, een oplader en mijn telefoon. Ik pak mijn jas en sjaal en loop vrolijk de trap af. Quinn staat al klaar in de gang met haar auto-sleutels en een leuke handtas in haar hand. 'Let's go.' Zegt Quinn en opent de voordeur. Meteen komt er een koude windvlaag binnen. 'Misschien moet ik toch maar een sjaal meenemen.' Zegt Quinn en pakt een lange witte sjaal van de kapstok naast de deur. Samen lopen we naar de auto en rijden naar het café.
Als we daar binnenkomen gaat Quinn aan een tafeltje zitten en ik loop door tot achter de bar. 'Hey Emily.' Groet Amber me die achter de bar een dienblad met drankjes vult. 'Hey Amber.' Groet ik haar terug en pak een schort en knoop hem om. Ook pak ik een notitieboekje en een pen en steek ze in een zak in het schort. Ik loop het café in en krijg door Amber een tafel aangewezen die ik kan helpen. 'Hallo, kan ik jullie bestelling opnemen?' Vraag ik. De drie meisjes kijken me aan. Ze zien eruit als mijn leeftijd. Zestien dus. Ik herken ze meteen van school. Het zijn Jenna en twee van haar meelopers. 'Ik wil een Green Mambo cocktail.' Zegt Jenna. De andere twee zeggen dat ze hetzelfde willen. 'Ohw en doe er ook nog maar drie cola's bij.' Zegt Jenna nog vlak voordat ik weg loop. Waarom willen ze nog drie cola's? Apart. Ik loop achter de bar en begin met het maken van de cocktails. Als die klaar zijn zet ik ze op het dienblad en pak drie glazen voor de cola. Het belletje rinkelt wat aangeeft dat er mensen binnenkomen of weggaan. Ik kijk naar de deur en zie drie jongens binnenkomen. Is dat... Nathan? Hij draait zich om en loopt naar de tafel waar Jenna en haar meelopers zitten. Hij pakt een stoel en gaat naast haar zitten. Zijn meelopers lopen achter hem aan en gaan ook aan het tafeltje zitten. Daarom wilde ze drie extra cola's. Denk ik bij mezelf. Ik vul de glazen met cola en twee ijsblokjes en zet ze ook op het dienblad. Met mijn hoofd naar de grond gericht loop ik naar de tafel. Ik wil niet dat Nathan me ziet. Als ik bij de tafel aankom zet ik de zes drankjes op tafel en loop snel weer terug achter de bar. Amber komt naast me staan maar eigenlijk heb ik het niet echt door. Ik ben te druk bezig met het kijken naar Nathan die (te) dicht tegen Jenna aanzit. 'Alles oké?' Vraagt Amber. Ik maak een sprongetje en kijk haar verrast aan. 'W-wat is er?' Ze grijnst. 'Zat je nou naar Nathan te staren?' Vraagt ze met wiebelende wenkbrauwen. 'W-wat, n-nee, h-hoe kom je dáár nou weer bij?' Stotter ik en voel de warmte naar mijn wangen stijgen. Haar grijns wordt breder en ik geef haar een speelse tik tegen haar schouder. 'Doe normaal, hij is de badboy.' Ze haalt haar schouders op. 'Dus? Hij kan veranderen.' Ik grinnik en schud mijn hoofd. 'Ik denk niet dat hij gaat veranderen, maar inderdaad, alles kan.' Nadat dit is gezegd gaan we allebei verder met werken.

Oke dit is vreselijk en het duurde zo lang maar ik heb zo weinig inspiratie. Dus ja, sorry daarvoor.

The Badboy's Home (VOLTOOID)Where stories live. Discover now