🌻Hoofdstuk 2.🌻

3.9K 71 6
                                    

Pov Emily.🎀
Ik word wakker door een koude plens water over me heen. Als ik opkijk zie ik Jamie, Amy en Dex over de grond rollen van het lachen. Ik zucht en stap uit mijn bed. 6:00 staat op de klok die aan de muur hangt. Geen wonder dat ik nog niet wakker was. Ik pak de kleren die ik gisteren heb klaargelegd en ga naar de meisjes douches. Ik stap in een hokje en kleed mezelf uit. Ik zet de douche aan en wacht tot de stralen lekker warm zijn. Als ik onder de douche zucht ik, waarom moeten ze altijd mij hebben?
Ik ben Emily Joans, ik woon in een weeshuis omdat mijn ouders me hebben verlaten toen ik nog een baby was. Ik weet verder niet wie mijn familie is, dus woon ik hier. Ik ben niet knap en word overal waar ik word ontdekt gepest. Ik word ook hier in het weeshuis gepest, de leidingen doen er niks aan. Eerst dacht ik dat ze het niet zagen, maar een paar jaar geleden ben ik erachter gekomen dat het ze gewoon niet kan schelen wat er met ons gebeurt, zolang we leven en niet in het ziekenhuis belanden vinden ze alles prima. Ik ben een week geleden 16 geworden en daar ben ik echt blij mee. Ik heb niet echt mijn verjaardag gevierd, want met wie zou ik het moeten vieren? Vrienden? Heb ik niet. Familie? Heb ik ook niet. Collega's? Ik ben gisteren pas aangenomen bij een cafeetje, dus ik ken hun nog niet. De mensen in het weeshuis? Die weten amper hoe ik heet, alleen de kinderen die me altijd pesten weten hoe ik heet. Dus ja, ik ben geen fan van mijn leven.
Als ik klaar ben stap ik de douche uit en kleed me aan. Als ik voor de spiegel sta zucht ik. Ik moet ook nog eens naar school. Niemand heeft me ooit gezien! Of ze hebben me wel gezien, maar ze besteden gewoon geen aandacht aan me. Ik maak me verder klaar en loop daarna naar de eetzaal. Ik ga met mijn dienblad achterin zitten en begin te eten, nog niemand anders is er waar ik erg blij mee ben. Het zou best raar zijn als iemand nu al beneden was, aangezien het pas kwart voor zeven is. De meeste komen pas om half acht eten.
Om zeven uur ben ik helemaal klaar en ga ik naar mijn slaapkamer die ik deel met Jamie (is een meisje), Amy, Jess, Lola en Yara. Als ik binnenkom zie ik dat er gelukkig niemand is. Ik pak het boek dat ik aan het lezen ben en ga op bed liggen. Ik lees een paar hoofdstukken tot het kwart voor acht is. School begint om half negen, maar ik moet een half uur lopen omdat ik geen fiets heb.
Ik pak mijn jas, tas, sjaal en muts en loop het gebouw uit. Ik loop langs een straat met allemaal grote vrijstaande huizen. Ik heb er altijd van gedroomd om in zo'n huis te wonen, maar dromen is voor kinderen. Ik weet toevallig dat de grootste "badboy" van de school in deze straat woont. Volgens mij kan je vanuit zijn huis zo tegen het weeshuis aankijken. Mij maakt het niet uit dat hij hier woont, maar ik zie Amy wel eens heel geforceerd hier langs lopen. Amy zit op de school naast mij, dus dat zie ik wel eens als we tegelijk uit zijn. Iedereen uit het weeshuis zit gelukkig op een andere school.

The Badboy's Home (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu