Adel'e döndüm ve "Adel" dedim adel boş gözlerle eve bakarken sonra bana baktı ve "Efendim" dedi ona "Hatırlamıyomusun gerçekten" dedim adel geri geri çekilde ve eve uzunca baktı,cama kafasını uzatıp baktı,yandan baktı,soldan baktı sonra yanıma gelip "Evet evt burda yaşıyoruz" dedi ve içeri girdi.Efe emir'e ve meyra'ya "Babam kafayı yedi" dedi ona işaret parmağımı salladım ve "Hey o nasıl laf öyle" dedim efe bana bıkkınlıkla bakerken "Evimizi tanımadı" dedi ona "Sen yukarı çık bakalım beyfendi" dedim emir ve meyra kıkırdarken "Sizde" dedim efe bir kahkaha attı ve "Haha canım annem" dedi ona "Yalakalık istemez" dedim bu sefer diğer ikisi kahkaha attı onlara "Yukarı.1-2" dedim ve koşarak gittiler.Adel bira almış ve koltuğa oturmuştu yanına gidip "Adel konuşmamız gerek" dedim adel bana uzunca baktı ve "Seni dinliyorum" dedi ona "Bu eve uzunca bak adel" dedim adel baktı yerimden sıçradım ve "Uzunca bak adel dedim neden 2 saniye baktın" diye atar yaptım adel bana "Aşkım" dedi ona "Tamam adel hatırlamadığın bişey var mı ?" dedim adel bana "Bilmiyorum" dedi ona kısık ama kızgın sesimle "Bu evde üç tane çocuğumuz var adel onlar eğer bişey sezerse kötü olabilir" dedim adel bana "Odaları göster" dedi bende elinden tutup yukarı çıkardım ve odaları gösterdim adel uzunca baktıktan sonra "Yarın konuşalım bebeğim" dedi ve bana yaklaşmaya başladı ve dudağımdan öpüp "4 bir bebek planı hakkında" dedi kafasına vurup "Keşke sapıklığını unutsaydın" dedim ve meyra'gilin odasına girdim.Meyra yerde oturmuş ağlıyordu beni görünce "Anne bebeğim ne hale gelmiş" dedi ve bebeği gösterdi gerçektende ..... parçalanmış bu bebek.
ADEL'İN AĞZINDAN
Meyra merida'ya "Sence kim yaptı" dedi ve mavi gözlerini emir ve efe'nin gözlerine dikti.Merida "Eminmisin" dedi meyra ellerini beline koydu ve "Hiç olmadığı kadar" diyip bir adım attı ve "ÖLMEYE HAZIR OLUN" diye bağırıp emir ve efe'yi kovalamaya başladı.Ben bir kahkaha attım o gerçekten küçük merida idi gerçekten.Merida onların peşinden koşup "Dur meyra" dedi ve önüne geçti meyra "Beni Kimse Durdurumaz" diyip meridanın bacağından geçip "KAÇMAYINNN" diye bağırdı ben onları izlerken merida meyra'yı durdurup "Konuşmayı dene" dedi meyra "KAÇMAAA" diye bağırıp meridadan kurtuldu efe yanıma koşup "Babaaaaa" dedi onu kaldırdım ve emir geldi.Onuda kucağıma aldım meyra o güzel gözlerini kahverengi gözlerime dikip "Ya onları bırakırsın yada sende düşman olursun" dedi şu küçük hanımada bakın.Meyra "BABAAA" diye bağırdı ve "1-2"demeden efe "O da bizden" dedi ben efeye baakrken efe kulağıma "Hadi ama bana öyle bakma dostum" dedi emir ise "Artık dostuz" diyip meyra'yı gösterdi meyra'nın mavi gözleri ateş saçarken ben çocukları indirip "KAÇÇÇ" diye bağırdım ve evin içinde koşmaya başladık.Merida "DURUN" diye bağırdı ve bize bakıp "Sİz üç erkek hazırmısınız yenilmeye" dedi ben "Hayır" dedim merida bana "O zmaan saldırrr" diye bağırdı ben öylece dururken efe beni çekiştitip "Kaçsana dostum" dedi koşarken efe'ye "Ben senin dostun değil babanım beyfnedi" dedim efe bana "Dostuzda" dedi yüzümü ekşitip "Baba" dedim emir "Hey hey hey kavgadan daha önemli bir şey var" dedi efe ile birbirimize baktık emir "Kapana kısıldık" dedi efe bana baktı ve "Evet babalar her daim bişey bulur" dedi tek kaşımı kaldırıdm ve "Dostuz biz" dedim efe bağırarak "BABAM SİZE BİR ŞEY DİCEK" dedi ona baktım kulağıma "Dostlar her zaman bişey bulur" dedi emir ise diğer kulağıma "Görüyüm seni" dedi ben öne bir adım attım ve "Şey ben size" dedim şuan ne diyeceğim hakıkında bir şey bilmiyorum meyra bana "Ne diceksin" dedi merida'da "Seni dinliyoruz" dedi alnımdan terler akarken efe'ye baktım "Şey ben size ımm galiba şey" dedim merida "Lafı gevelemede söyle" dedi ve tam ağzımı açacağım zaman kapı çaldı gözlerim ışıldarken "Evet kapı ... bakmam lazım" dedim ve kapıya koştum.Gelen annemgildi hemen "Aaa kim gelmiş" dedim meyra "Efsu" diye koşarak kapıya geldi ve sarıldı ve diğerleride.Annem evi görünce "Savaş mı vardı" dedi meyra sehbaya çıktı ve "Evet" dedi babam "Neymiş bakalım bu savaş" dedi meyra ayağı ile sahbaya vurdu efe ordan "Biz ona para verdik" dedi meyra ona pantiflerini fırlattı ve "Sen sus" dedi ve "Amca otur sende" dedi ve sehba'da öne doğru bir adım atıp "Efe ve emir benim" dedi ve tam bişey diyeceği zaman emir ordan "Abi abi" dedi meyra "Sus" dedi ve "Bu iki şahıs bebeğimi parçaladı babam onların takımını tuttu annem bende peki ya siz" dedi efe ordan atlayıp "Amcam ve dedem bizde" dedi aylin ve efsu "Sonuna kadar arkandayız dedi bundan sonrasında ise yastıklar,terlikler havada uçuştu ....
ADEL'İN AĞZINDAN
Annemgil gittikten sonra merida bana bakıp "Bahçede konuşalım mı ?" dedi şaşırdım ve o şaşkınlığımın içinde ağzımdan "E-evet" kelimeleri döküldü.Merida kafasını salladı ve dışarı çıktı.Salıncağa doğru önden gidiyordu bende düşünceli bir şekilde arkasından ....
Merida bana bakıp "Benden bişey saklama adel" dedi merida'ya boş gözlerle baktım ve "Nasıl" dedim merida güldü ve "Diyorum ki konuştuğunuz her şeyi duydum" dedi benden ses çıkmayınca merida dolmuş gözlerle "Adel benim çocuğum bu işi yapmıcak bunu unutma ben çocuğumu ölüm ile terbiye edemem" dedi haklıyıdı ne ölümlerden dönmüştüm ama yapmalıydım bu işi zorunluydu sadece zorunlu ....
Merida'nın gözlerinden bir bir yaş süzülürken bana "Git konuş ne yapıyosan yap ama şunu unutma benim çocuklarımdan ne emir ne efe bu işi yapmıcak yapmıcak ...." dedi ve gitmeye başladı fısıltılı bir şekilde ağzımdan "Zorunlu" sözcüğü çıktı ....
MERİDA'NIN AĞZINDAN
Tavana bakarken adel geldi ve "Çocuklar uyudu" dedi ona bakıp gülümsedim ve "İyi" diye mırıldandım adel yanıma uzandı ve "İyimisin ?" dedi beni kendimden alan o kahverengi gözlerine bakarken "İyi olmamam için sebep" diyip mutfağa gittim.Adel'in ayak sesleri yakınlanırken kahvemi bardağıma dolduruyordum.Adel bana bakıp "O olay dimi ?" dedi sadece gözlerine bakmakla yetindim.Adel sandalye'yi tekmeledi ve "SANA SORU SORDUM" diye kükredi kahveyi masaya hızlıca vurdum ve "ÇOCUKLAR UYUYOR" diyip yukarı çıktım.Emirin odasına gittim ve yanına uzandım.Emir gözlerini açıp bana baktı ve uykulu sesiyle "Anne" dedi saçından öptüm ve "Uyu birtanem" dedim ellerini karnıma koyarken gözlerini kapadı.Emir'e bakarken o benim herşeyimle ilk'im olmuştu bunu hatırladım ...
İlk sevincim,ilk göz yaşım,ilk mutluluğum,ilk kavgam ve daha bir sürü şey o benim ilkim'di ondan asla vaz geçemezdim ama ileride yapacağı işide desteklemiyordum yapmamalı hayır onu bilerek ölüme gönderemem,ölümle terbiye edemem,ölümle sınayamam ....
Efe'yide öyle.Ben istemiyorum onların bu işi yapmalarını onlar benim çocuklarım ve ben onları bilerek ölüme göndermem gönderemem.Onların geleceği böyle olmamalı.Adel ile bu konuyu konuştum adel sadece sustu evet sustu o yüzden ona kırgınım.
Çocuklarımın geleceği başkalarının elinden yazılıyor .....
