Olduğum yerden sıçrayarak ve ağlayarak uyandım. Etrafıma baktım ne adel vardı nede akşamdı. Gözlerim tv'ye kaydı number one açıktı. Bu ne biçim kabus'tu hatta ultra kabus. Derin bir nefes aldım ve elimi hemen karnıma koydum. Aklıma kötü kötü şeyler geliyordu ve hemen aklıma emir'e hamile olduğumu bilmezken aldığım test geldi ve merdivenleri ikişer-üçer çıktım. Banyo'ya girdim ve testi elime aldım. Üzerindeki uygulamaları yaptım ve beklemeye başladım. Ve sonuç.
OLUMSUZ
İçten bir çığlık attım ve testi çöpe attım. Sesime emir uyanmış olacak ki sesini duydum. Hemen yanına gittim ve kucağıma aldım. Terlemişti. Üzerini değiştirdim. Alnını öpmeye yeltendiğim zaman cayır cayır yandığını gördüm.Hemen adel'i aradım.
''Adel''
''Efendim aşkım da ne oldu?''
''Adel emir cayır cayır yanıyor yetiş'' dedim ve telefonu kapatıp yatağa fırlattım. Emir ağlıyor ben ağlıyordum. Hemen üzerindekileri çıkardım ve kuvetine buz gibi suyu doldurdum emiri'de içine koydum. Daha çok ağlamaya ve debeleşmeye başladı. Gözünden yaş düşmeye başlamıştı bu kadar mı yanıyordu canı ? Bedeni ateş gibiydi
Adel'in Ağzından
Merida aradı ve emirin ateşi olduğunu söyledi ve ayağa fırladım. Baran ve babam bana bakıyorlardı onlara döndüm ve ''Emir hastaymış'' dedim ve kapıyı çarparken baran'ın ''Bizi habersiz bırakma'' dediğini duydum. Meridevenleri ikişer üçer indim ve arabaya bindim. Son gaz kökledim ve kırmızı ışık dinlemeden eve vardım. Taa kapı'nın önünden duyuluyordu emirin ağlaması. Hemen kapıyı açtım ve yukarı çıktım. Merida emiri banyo ettiriyordu. Emir'inde gözünden yaşlar akıyordu. Hemen ceketimi yatağa fırlattım ve merida bana ağlayan gözlerle baktı. Emiri tuttum ve merida'da buz gibi suyu dökmeye başladı. Her su döküşünde emir bağırıyordu. Baynyosu bitti ve hala yanıyordu. Ateşini ölçtük ve ateşi 40'tı ve bu bir bebek için fazlasıyla çoktu. Bornozu çıkarmadan emiri aldım ve merida'da arkamızdan gelemye başladı. Arabaya bindik ve hastaneye sürmeye başladık.
Az daha dayan oğlum. Az daha ...
Merida'nın Ağzından
Hastaneye geldik ve adel bağırdı. Doktorlar geldi ve bir doktor ''Ameliyathane'' dedi daha çok ağlamaya başladım ve doktora sordum ''Neden ameliyathane ?'' doktor bana baktı ve ''En soğuk yer orası'' dedi ve gitmeye başaldı. Adel hemen gelip bana sarıldı ona baktım ve ''Adel bebeğimiz'' dedim saçlarımdan öptü ve ''O bizim oğlumuz ona bir şey olmaz'' dedi ''Ya olursa ?'' dedim adel kollarımdan tutup gözlerine bakmamı sağladı
''O ILGAZ ONA BİR ŞEY OLMAZ ! EĞER OLURSA BU HASTANEYİ BAŞLARINA YIKARIM !" dedi kafa salladım. Birden telefonum çaldı
''Yenge''
''E.e.efendim baran''
''Yenge meraktan öldük ne oldu emire abimde açmıyor telefonu'nu''
''Bilmiyoruz hastanedeyiz''
''Hangi hastane''
''-------- Hastanesi''
''Tamam'' dedi ve kapadı. Aklıma hemen o kabus geldi. Ama kabus'tu olamaz'dı böyle şey. Ben bunları düşünürken adel'in bana dokunması ile irkildim. Adel bana baktı ve ''Korkutmak istemedim kimdi ?'' dedi gözlerine uzunca baktım ve ''Barandı. Geliyorlar'' dedim ve doktor çıktı. Hemen ayağa fırladım ''Oğlum nasıl ?'' dedim doktor bana baktı ve ''Gelemden önce ateşi kaçtı'' dedi adel hemen "Kırk'tı'' dedi doktor derin bir nefes verdi ve ''3 derece düşürmüşüz'' diyip içeri girdi. Hemen adel'in boynuna sarıldım. Adel kulağıma ''Ona bir şey olmayacak hem eminim ki emir en az annesi kadar inatçı'' dedi ''Heyy onun annesi inatçı değil'' dedim adel hemen ıslık açldı ve ''Tabi tabi'' dedi güldüm. Onu çok seviyorum benim aşkım.
