From sweet to bitter

40// welkom

Pov Fay Caldwell

'Fay, let op.' zegt Luna. Ik zucht. 'Kunnen we wat anders doen? Ik ben al dat huiswerk zat.' zeg ik zuchtend. Kreunend sta ik op en ondersteun ik mijn rug. Ik ben bijna uitgeteld. Elk moment kan mijn baby nu komen dus school is geen optie meer. Luna heeft overlegd met de leraren en zij houdt me op de hoogte van het schoolwerk zodat ik alsnog kan slagen dit schooljaar. 'Goed, even pauze dan.' zegt ze. Ik zucht opgelucht en laat me op de bank zakken. 'Calvin komt ook zo.' zeg ik.

Luna geeft me een glaasje water aan en ik drink het rustig leeg. 'Ik voel me net een ballon die op springen staat.' zeg ik. Luna lacht even. 'Trouwens, ik heb de foto's van de babyshower laten afdrukken. Ze zijn erg mooi geworden.' zegt ze. Luna, Harper en Jordynn wilde perse een babyshower organiseren. Het was ook erg leuk. Zelfs Flynn en Alan waren erbij wat me erg verbaasde. Luna haalt een hele stapel foto's uit haar tas. Bij de derde foto die ze laat zien, voel ik dat er wat mis is.

Een stekende pijn schiet door mijn buik heen. 'Luna.' kreun ik het uit van de pijn. 'Fay wat is er.' roept ze en springt overeind. 'Er is iets mis met de baby.' roep ik en grijp naar mijn buik waar nog een pijnscheut doorheen schiet. 'Ik bel Calvin.' Ze wil haar telefoon pakken en op dat moment breken mijn vliezen. 'Geen tijd, breng me naar het ziekenhuis, nu.' roep ik. Ze pakt de tas die al klaar stond in de hoek.

Ze loopt met me naar de auto en elke stap die ik zet voelt als een hel. Zet me in de auto neer en mijn gezicht verkrampt van de pijn. Gauw rent ze naar de bestuurders kant en stapt in. Ze start de auto en rijd gauw weg. 'Schiet op.' roep ik. 'Ik rijd zo snel als ik kan Fay. Hier bel Calvin.' zegt ze en geeft me haar telefoon. Ik probeer Calvin te bellen en na een aantal keer neemt hij op. 'Code roze.' roept Luna als hij opneemt. 'Je maakt een grapje?' hoor ik Calvin zeggen. 'Nee ze maakt geen grapje.' schreeuw ik. 'Ik zie jullie bij het ziekenhuis.' zegt hij. Hij hangt op.

Na wat een uur leek te duren, komen we eindelijk aan bij het ziekenhuis. Harper en Calvin staan al te wachten. Luna helpt me uit de auto en zo snel als we kunnen lopen we naar binnen. Niet veel later word ik opgenomen. De pijn wordt met de minuut ondraaglijker. 'Rustig blijven schat.' Calvin pakt mijn hand. 'Dat helpt niet bepaald.' sis ik hem boos toe. 'Sorry schat. Kan iemand haar hier wat tegen de pijn geven?' roept Calvin. Een zuster komt de kamer binnen met een grote spuit. 'Een ruggenprik.' 'Noway. Echt niet. Aaauhww.' sis ik. 'Schat, kom op het zal helpen.' 'Ik haat naalden.' roep ik boos. Calvin pakt mijn hand als ik de naald voel. Vanaf dat moment ging het erg snel.

Dokters vliegen de kamer in en uit. Tranen rollen over mijn wangen van de pijn. Ik had dit erg onderschat. 'Ik ben bij je.' fluistert Calvin. De weeën worden erger. 'Oké luister Fay, als ik zeg dat je kan persen, pers je zo hard als je kan.' zegt de verloskundige. Ik knik en blijf puffen. 'Persen.' roept ze. Ik begin te persen en knijp ondertussen Calvin's hand helemaal fijn. 'Je doet het heel goed Fay.' zegt ze. Calvin drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Ik ben trots op je schat.' zegt hij. 'Nog een keer en dan kan je je meisje vast houden.' zegt de verloskundige dan. Ik kijk even naar Calvin. 'Klaar?' Ik knik en begin met persen voor de laatste keer.

Het blijft even stil tot een luid gehuil de kamer vult. Tranen beginnen te stromen van geluk. Ik krijg een verpakte baby op mijn buik en ik kijk haar aan. Haar kleine handjes vormen vuistjes als ze begint te huilen. Ik kijk naar Calvin die tranen in zijn ogen heeft staan. 'Ons prinsesje.' zeg ik zacht. Ik kijk naar haar. 'Ze lijkt zoveel op jou.' zegt hij.

'Welkom, Jane Marie Fowler.'

————————

Hey hoi mensen,

Ja het heeft ontzettend lang geduurd maar hier is het einde. Hoop dat jullie het leuk vinden!

XxAyella❤️