From sweet to bitter

16// hard aan het werk

Pov Fay Caldwell

Beneden gaat de bel. Ik sta op als ik stemmen hoor. 'Ze is boven.' zegt mijn moeder. Ik hoor voetstappen op de trap. De deur zwaait open en Harper komt binnen gelopen. Het eerste wat ze doet is me een knuffel geven. Ik hou het niet meer en barst in huilen uit.

'Ik zag haar zoenen met Noah.' snik ik. 'Ik hoorde het van Jordynn.' zegt ze. 'Hoe weet zij het?' 'Flynn.' Dan weet Flynn het dus van Calvin. Ik zucht. 'Zij om vanmiddag te lunchen?' vraagt ze. Ik veeg de tranen weg en schud dan mijn hoofd. 'Kan niet, moet werken en was laatst al een keer niet geweest dus moet nu wel.' zeg ik. 'Is goed, maar dan gaan we vanavond samen wat doen. Ik laat je niet alleen zo.'

Ik glimlach even. 'Dank je Harper. Wat zou ik toch zonder jou moeten.' Mijn vriendinnen betekenen echt alles voor me. Ze waren er altijd als ik ze nodig had en vooral nu is Harper er wanneer ik haar nodig heb. 'Hoe laat moet je beginnen?' vraagt ze. 'Over drie kwartier. Ik kan wel wat lekkers voor je klaar maken en van mijn salaris laten aftrekken.' Ze knikt.

Ik werk al een aantal jaren in het eetcafé in de stad. Het is een erg leuk plekje. Samen met Harper kwam ik er vaak en toen ze mensen zochten en ik oud genoeg was om te solliciteren heb ik dat direct gedaan. Het is altijd gezellig en ik kan het super goed vinden met mijn baas.

'Ik ga me even omkleden.' zeg ik en zoek mijn werkkleren bij elkaar. Ik kleed me gauw om waarna ik een tas in pak. 'Ik breng je wel. Ben met mijn vaders auto.' zegt ze. 'Ja zou fijn zijn.' 'Wanneer ga jij nou voor je autorijbewijs?' Ze lacht. 'Zo gauw mogelijk.' lach ik. Al een tijd lang brengt Harper me vaak ergens naar toe omdat zij de oudste is van ons drie. 'Oké, ik ben klaar.' zeg ik. 'Dan gaan we.' We lopen naar beneden. 'Ik ben werken.' kondig ik aan en loop zonder op reactie te wachten, het huis uit. Ik open de deur van de auto en ga zitten.

De auto rit was stil, omdat er vrij weinig te zeggen viel. Luna heeft me bedrogen en daar zijn Harper en ik erg teleurgesteld in. Ik zucht even en stap uit als Harper de auto geparkeerd heeft. We lopen het café binnen. 'Ah daar ben je.' roept mijn baas. 'Hey Pablo.' zeg ik vrolijk. Ook Harper wordt vrolijk begroet. Wat verwacht je, we komen hier al zo lang dat Harper bijna op de vip-lijst staat.

Ik trek een schort van het haakje af en knoop hem om. 'Mag ik een omelet en een koffie?' roept Harper. Ik geef de bestelling door aan de kok en maak een koffie voor haar. Ik schuif hem voor haar neus als hij klaar is. 'Dank je.' zegt ze vrolijk. 'En hoe gaat het met je niña?' vraagt Pablo. 'Wel oké.' zeg ik. 'Als er wat is, je kan altijd naar me toe komen.' 'Weet ik Pablo. Dankjewel.' Ik lach even en loop dan met een bloknootje naar een tafel waar net nieuwe klanten gaan zitten.

'Goedemiddag, kan ik u wat drinken aanbieden?' vraag ik. 'Voor mij een koffie graag.' zegt de man. 'Voor mij een cappuccino.' zegt het vrouwtje. Ik klieder gauw wat op het bloknootje. 'Een koffie en een cappuccino. Komt er zo aan.' Ik glimlach vriendelijk. Ik geef ze een kaart en loop dan weer naar achter om een koffie en een cappuccino te maken. Harper is ondertussen lekker aan het genieten van haar eitje aan de bar. 'Is het lekker?' vraag ik. 'Heerlijk zoals altijd.' Ik lach even en schenk dan de koffie in.

Ik zet de twee volle kopjes op een dienblad en loop dan naar de tafel toe. Ik zet de kopjes op de tafel en neem hun bestellingen op. 'Ik kom het eten zo bij u brengen.' 'Bedankt.' glimlacht de man. Ik loop met het briefje naar de keuken. Ik geef het af en loop daarna het café weer in. Het belletje van de deur rinkelt. 'Ah nee dit meen je niet?'

------------
niña betekend meisje in het spaans