"ေတာ္ပါၿပီကြ ငါမ်ားေနၿပီ."
"ဘာျဖစ္လဲဦးေနထပ္ေဆာ့ခ်င္ေနတာမလား။ယူလိုက္ပါ"
ေဇယ်က ထပ္၍တိုက္တြန္းျပန္သည္။
"အေႂကြးေတြမ်ားေနၿပီကြ"
"ေဆာ့ခ်င္ရင္ဆက္ေဆာ့ပါဗ်ာ အေႂကြးမ်ားလည္း
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းဖူးလို႔လားဗ်ာ။ ဦးေနအဆင္ေျပမွ
ကြၽန္ေတာ့ဆီ လာ လာေပးတာမလား။ဆနၵကို
ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရတာ မေကာင္းဘူးဗ်။ေငြပံုႀကီးက
ဦးေနေ႐ွ႕မွာေနာ္အေတြးမမ်ားနဲ႔."
ဦးေန ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည့္အျပင္
ခနၶာကိုယ္ တုန္ေနမႈက ယခင္ကထက္ပိုဆိုးလာသည္။
ေဘးက အရက္ပုလင္းကိုယူလိုက္ကာ ေရငတ္ေနသူ
တစ္ေယာက္လို အားရပါးရ တစ္ထိုင္ထဲေသာက္လိုက္၏။ထို႔ေနာက္ ပိုက္ဆံယူမည္ဟုဆံုးျဖတ္ၿပီးသည့္ႏွယ္
စားပြဲေပၚက ပိုက္ဆံကိုယူလိုက္ကာ ဆက္ကစားရန္ျပင္သည္။ထိုအျပဳအမႈကို လိုက္ၾကည့္ေနသည့္
ေဇယ်၏မ်က္ႏွာတြင္ ေက်နပ္ေသာအျပံဳးတို႔ ထင္ဟပ္ေနသည္။
"ျပန္လာၿပီဟ ဦးေနႀကီး"
"ဒီတစ္ခါ ေအ့ ငါႏိုင္..ေစရမယ္...ဆင္..ေလာင္းတယ္"
စကားကိုပင္ ေလလံုးမကြဲေတာ့သည့္ဦးေနသည္
သူ၏အျပဳအမႈလြန္ေနသည္ကိုပင္ သတိမထားမိေတာ့။
ဦးေနကို ျကည့္လ်က္ ေဇယ်အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိသည္။ဆက္ေဆာ့ထားဦးေန ဒါမွက်ဳပ္နဲ့က်ုပ္အေမအၾကံေအာင္ျမင္မွာ။ေပးတိုင္းလည္း မယူရဘူးဆိုတ့ဲစကား မၾကားဖူးဘူးထင္ပါရဲ႕ ခင္ဗ်ားက ေစတနာလို႔ထင္ေပမယ့္ ဒုကၡေတြဆိုတာ သိလာေတာ့မွာပါ။အျခားလုပ္စရာမ်ား
႐ွိေနေသးသည္ေၾကာင့္ ေဇယ်ထြက္လာခ့ဲလိုက္သည္။သူ၏ေလွာင္ျပံဳးတို႔ကိုေတာ့ ဦးေနတစ္ေယာက္
မေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
....................................................................
"ေညာင္းလိုက္တာ အား "
ESTÁS LEYENDO
You're my everything(Zaw and Uni) (Completed)
RomanceI'm not a robotထဲမွေရာဂါကိုေၾကာ႐ိုးတည္ေရး၏။ Own Creation ေနလေရာင္ စိုင္းတိမ္ယံလင္း ေနရန္ စိုင္းညီယံလင္း fan ficမဟုတ္ပါ။🔥🔥🔥🔥
