You're my everything(Zaw and Uni) (Completed)

11

"​ေရာ့အက်ႌ ​ေက်းဇူးဘဲ"

​ေက်ာင္​းဆင္​း၍ အိမ္​ျပန္​ရ​ေတာ့မည္​ျဖစ္​သျဖင္​့
မနက္​ကတည္​းက ကိုယ္​့ခနၶာကိုယ္​​ေပၚ​
​ေရာက္​​ေနသည္​့ သူ႔အပိုင္​အက်ႌကို လ​ေရာင္​ျပန္​​ေပးရသည္​။​ဒါ​ေတာင္​ အခန္​းထဲမွာသတိမရဘဲ အခန္​းအျပင္​
ဝရန္​တာမွ​ သတိရသည္​မို္​​့​ သူ႔ကုိ​ေစာင္​့​ေပး​ရသည္​။
ေပး​ေနသည္​ကိုမယူဘဲ ကိုယ္​့ကိုဘဲ ျကည္​့​ေနသည္​​ေၾကာင္​့ သူ႔မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕အက်ႌကို​ ယမ္​းျပလိုက္​သည္​။ထိုအခါမွ
သူကစကားဆိုလာသည္​။

"မင္​းဝတ္​သြားလိုက္​​ေလ စက္​ဘီးစီးရဦးမွာ မိုးကဖြဲဖြဲ​ေလးသည္​း​ေန​တာကို"

"အယ္​ ဟုတ္​သား"

ဝရန္​တာက​ေန အံု႔မိႈင္​း​ေနသည္​့​​​ ​ေကာင္​းကင္​ႀကီးကို လ​ေရာင္​ ​ေတြ​ေတြ​ေငးျကည္​့လိုက္​သည္​။ရက္​အတန္​ၾကာ​ေအာင္​ ရြာမည္​့မိုးထင္​ပါသည္​။မိုးကာလည္​း မပါသည္​​ေၾကာင္​့
စိုင္​းတိမ္​ယံလင္​း​ေျပာသလိုသာ လုပ္​ဖို႔သ​ေဘာတူလိုက္​သည္​။

"ဒါဆို ငါ​ေလွ်ာ္​ၿပီး​ေျခာက္​တယ္​့ရက္က်ယူလာခ့ဲမယ္​...ရတယ္​မလား"

​ေမးဟန္​ျပဳ​ေတာ့​ ​ေခါင္​းညိတ္​ျပလာသည္​။လက္​ထဲက
အက်ႌကို ခနၶာကိုယ္​​ေပၚ ျပန္​ဝတ္​လိုက္​​ေတာ့
အရပ္​ႏွင္​့ကြက္​တိျဖစ္​သြားသည္​​ေၾကာင္​့ လ​ေရာင္​နွာ​ေခါင္​းတစ္​ခ်က္​႐့ွံုလိုက္​သည္​။

"ဟားဟား"

စိုင္​းတိမ္​ယံလင္​း ရယ္​မိသည္​။

"မရယ္​ပါနဲ႔ကြ ငါသြားၿပီ"

"အင္​း"

ခ်က္​ခ်င္​းဘဲ တိမ္​ယံ့ႏွလံုးသားတို႔​ ​ေလးလံသြားသည္​။
ခဏ​ေလး​ေတာင္​ သူႏွင္​့မခြဲခ်င္​တာ အခ်စ္​လြန္​ေနလို႔မ်ားပါလား။​ေနရင္​းထိုင္​ရင္​းကို မနက္​ျဖန္​ခ်က္​ခ်င္​း​ေရာက္​ခ်င္​​ေနၿပီ။အကယ္​၍သာ ကိုယ္​့မွာအခ်ိန္​ရပ္​တန္​႔ႏိုင္​သည္​့
စက္​တစ္​ခု႐ွိပါက သူႏွင္​့႐ွိသည္​့အခ်ိန္​​ေလး​ေတြကို
ရပ္​တန္​႔ထားခ်င္​ပါသည္​။အခ်ိန္​​ေရြ႔​ေျပာင္​းႏိုင္​သည္​့စက္​႐ွိပါကလည္​း သူႏွင္​့​ေတြ႔မည္​့အခ်ိန္​​ေလး​ေတြသာ ​ေရြ႔​ေျပာင္​းခ်င္​မိသည္​။သူ႔အရပ္​ႏွင္​့ဆိုလွ်င္​ ႐ွည္​လြန္​းသည္​့အက်ႌ​ေၾကာင္​့စႏိုးဝိႈက္​ထဲက လူပု​ေလးလိုပင္​ ပုတက္​တက္​ႏွင္​့ကိုယ္​့​ေ႐ွ႕ကထြက္​သြားသည္​။