BE YOUR EVERYTHING

BYE3: The Things I've Noticed

"Give me back my shoes, you dimmwit!"

The following week ay nagkaroon ng try out sa university at ngayon kasalukuyan akong tumatakbo sa corridor wearing only a pair of white socks and chasing some asshole who stole my frickin shoes!

Maraming tao na ang nagtitinginan saamin. Hindi pa ako nakakapag bihis for the try out. Pinauna ko na tuloy si Vicki dahil magtatry out pa siya sa Volleyball team. My God! I'm gonna be late if this continues.

"Ethan Newton! You fucking asshat! Yung sapatos ko!" His laughter thundered as it echoed in the quiet hallways.

Walang gaanong tao sa corridors dahil Half day lang naman ngayon ang pasok. Puro isang subject lang ngayong araw dahil nga naghahanap ng Varsity Players ang University ngayon. Kinakabahan na ako for my try outs and Newt is clearly not helping! What if malate ako at hindi makaabot sa schedule? I swear, im gonna effin kill him if that happens.

"-Uhmp" napaupo ako sa sahig nang pagliko ko ay may tumamang bulto ng katawan sa akin. Maski siya ay na-out of balance dahil sa lakas ng impact.

"Sorry..." I muttered as I polished my skirt. Buti na lang hindi ako nakitaan. Kasalanan 'to ni Newt eh. Geez...

"Miss?" Kunot noo akong lumingon sa taong nakabungguan ko. He's now standing in front of me. Makapal ang mga kilay nito, Narrowed nose, mapungay at malamlam ang mga mata. His pinkish lips are pursed. Moreno ito.

Bigla itong tumikhim at nagiwas ng tingin. Doon ko lang napagtanto na ang tagal kong nakatitig sa kaniya. What the hell, Bev? His left hand reached his nape habang ang isa naman ay nakaabang sakin. Tinanggap ko naman ito.

"Sorry. Are you hurt?" I sincerly asked.

"A-Ah! Hindi naman. O-okay lang yun. Sorry din pala Haha!"

Nakahinga naman agad ako ng maluwag. Kung sakaling nasaktan man ito, si Newt ang pagbabayarin ko ng hospital bill. Ha! Kala niya. Tumikhim pa ito bago nagsalita ulit.

"Uh, ako nga pala si Raphael" naglahad siya ng kamay saakin. I smiled at his friendliness. Inabot ko 'yung kamay niya saka nagpakilala.

"Bever-"

"I actually know you. Uhm.. We' re blockmates" Nagkamot ito ng ulo. Huh? We're blockmates? How come I don't know him?

"Huh. I didn't know, sorry" I said thoughtfully as i smiled. I should really start paying attention to my surroundings na.

"Beverly" my smile automatically became a scowl when I heard that voice. Pinatong pa nito ang kamay niya sa ulohan ko.

Sino pa nga ba? Nilingon ko ito bago ko ito pinagpapalo saka binatukan. I saw his jaw clenched.

"Where's my shoes? Bilisan mo malelate na ako. You twat!" Ngumisi pa ito ngunit hindi nakatingin saakin. Inabot ko sa kabilang kamay niya yung sapatos ko na agad naman niyang ibinigay sakin.

Sinilip ko si Newt at tumayo na ng deretso nang nakita kong nakatingin ito kay Raphael. Nagbalik balik ang tingin ko dito sa dalawa.

Ano ba 'tong dalawang 'to? Napakamot ako sa gilid ng mata' ko. A lazy lopsided smile appeared on Newt's face.

"So? Uhm... I'll head out first." siniko 'ko pa ang katabi 'ko. Para makaganti ulit 'saka hinayaan na silang dalawa magtitigan doon.

Patakbo na ako pumunta sa Comfort Room. Hindi pa naman ako official varsity player kaya hindi pa ako pwede sa Locker Room.

Agad na akong nagbihis ng attire kong pang- Lawn Tennis. Nagpalit ako ng White Criss Cross back tennis dress ko. Basta ko na lang din nilusot ang paa ko sa sneakers ko.