Mermaid Out of Water

Ποιος Ήρθε;

-Κασπερ... Το ξέρεις ότι σε θέλω.

Ένα γλυκό μειδίαμα εμφανίστηκε στα χείλη του. Αλλά πριν βγάλει τον ήχο ανακούφισης συμπλήρωσα.

-Αλλά δε γίνεται να σε έχω.

Όλη του η μορφή έσπασε. Τα φρύδια του έσμιξαν, έκλεισε τα μάτια του και σταυρωσε τα χέρια του. Έμοιαζε λες και τον είχα χτυπήσει, λες και τον χτυπουσαν χιλιάδες άσχημες αναμνήσεις μαζί.

Η έκφραση του έγινε σκληρή. Δεν είπε τίποτα, τίποτα απολύτως. Απλώς με κοιτούσε.

Μετά έφυγε έτσι αμίλητος και μπήκε μες το Ξενοδοχείο.

"Κάλα", το ονομα του ξενοδοχείου. Στη γλώσσα μας Κάλα σημαίνει πριγκίπισσα. Πόσο ειρωνικό...

Η φωτεινή επιγραφή με τα καλλιγραφικά γράμματα έριχνε ένα αποκοσμο φως στο σκοτάδι, σχεδόν με τρόμαζε.

Τι παιχνίδια έπαιζε η μοίρα μαζί μου;

Μόλις άκουσα την πόρτα να κλείνει ένιωσα πιο μόνη από ποτέ. Ένιωθα όλο το σκοτάδι και τη σιωπή να με καλύπτουν. Σχεδόν με έπνιγαν. Ένιωθα τα μάτια μου να καίνε και τα μάγουλα μου υγρά.

Με αργά βαριά βήματα γύρισα σπίτι. Ελπίζω να μην ξυπνούσα κανέναν. Δεν είχα καμία όρεξη να εξηγώ τα ανεξήγητα.

Άνοιξα σιγά την πόρτα για να μην κάνω θόρυβο. Όλοι κοιμουνταν του καλού καιρού. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο μου. Δεξιά η Μάλι κοιμόταν και αριστερά το παλιό μου κρεβάτι με περίμενε.

Ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον.

Πάνω στο μαξιλάρι μου δύο μικρά κεφαλάκια κοιμουνταν ήσυχα και ωραία.

Τα αδέρφια μου. Λυπήθηκα να τα ξυπνήσω. Εξάλλου σε λίγο ξημέρωνε και με περίμενε πολλή δουλειά στο μαγαζί.

Τώρα με την καταστροφή του τυφώνα, η μόνη επιλογή ήταν να σταματήσω την κολύμβηση. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να πληρώνουμε τις προπονήσεις και δεν ήθελα να στερησω το μπαλέτο από την αδερφή μου, μιας και είναι μικρότερη.

Οπότε δεν είχα προπόνηση στις έξι.

Είπα να πω στη Μάλι να κοιμηθουμε μαζί αλλά από ότι είδα κι αυτή η θέση ήταν κατελλειμενη από ένα μεγαλόσωμο αγόρι.

Μάουι.

Αν το μαθαινε ο πατέρας μας ότι κοιμήθηκαν μαζί τη σκότωσε.

Μερικές φορές η αδερφή μοιάζει να είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.

Ένιωθα λες και το ίδιο μου το σπίτι δεν με χωρούσε πια.