Χαβάη, Χονολουλου
-Βασικά, πίστεψε με... Θα σε πείραζε και μάλιστα πολύ να εγκλωβιστεις ακόμα και μαζί μου εδώ μέσα. Μπορώ όμως να σου προσφέρω καταφύγιο αν θες.
Με κοίταξε με ένα εντελώς αψυχολογητο βλέμμα. Δεν ήμουν σίγουρη αν χαιροταν ή αν λυποταν. «Ναι... Φυσικά...» μου είπε «Αλλά ξέρεις θα με ψάχνει η οικογένεια μου οπότε...»
«Ναι... Καταλαβαίνω» του είπα στενοχωρημένη. Οπότε καλέ μου "πρίγκιπα" δεν εννοούσες τίποτα από
αυτά που μου είπες πριν.
«Καλύτερα να πηγαίνουμε» του είπα και τον εσπρωξα σχεδόν έξω από το μαγαζί.
Βγήκαμε έξω στον άνεμο και ο αέρας είχε αρχίσει σιγά σιγά να δυναμώνει ξανά, αλλά για κάποιο λόγο εμείς συνεχίσαμε να περπαταμε με αργά βήματα βουτηγμενοι σε μια αμηχανη σιωπή.
Το Ξενοδοχείο του βρισκόταν λιγο πιο αριστερά από το σπίτι μου. Μόλις φτάσαμε με κοίταξε σαν να είχε τύψεις που με άφηνε μοναχη μου.
Τα μάτια του είναι σίγουρα ότι πιο όμορφο και λαμπερό έχω δει στη ζωή μου... Μετά από τη θάλασσα φυσικά.
Κοιταζομασταν λοιπόν σαν μαγεμενοι ούτε κι εγώ ξέρω πόση ώρα όταν μια τσιριχτη φωνή διαταρραξε τη μαγική αύρα που υπήρχε ανάμεσα μας.
«Κασπερ!!! Δόξα τω Θεω, είσαι καλά! Αχ, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα αγάπη μου.»
«Μαμά...»
Κοίταξα την κυρία που φώναζε, τη μαμά του Κασπερ. Ήταν μια αρκετά ψηλή και παχουλη γυναίκα με έντονα ζυγωματικα και τα ξανθογκριζα μαλλιά της σε στιλ μπομπ ρετρό.
Το ντύσιμο της ήταν αλλοκοτα επίσημο. Φόραγε ένα γουνινο ταγιερ στο χρώμα του σαπιου μηλου, ενα καπελινο, μια πενσιλ μπεζ φούστα λίγο πιο κάτω από το γόνατο και κάτι ροζ απαλά γοβακια με κάτι πετραδακια στο ίδιο χρώμα του ταγιερ.
«Τα λέμε, μάλλον» του είπα και απομακρυνθηκα από το σημείο. Με χαιρετησε με το χέρι του κάνοντας μια λυπημενη φατσουλα και μπήκε μέσα στο ξενοδοχείο μαζί με τη μητέρα του.
Μόλις έφτασα σπίτι ολόκληρη η οικογένεια έπεσε πάνω μου σε μια προσπάθεια να με αγκαλιασουν ολοι μαζί. Και όταν λεω όλη η οικογένεια εννοώ : τη μαμά, τον μπαμπά, το Μαουι, τη μητέρα του, τη Μάλι, τον Τουα και το Χακου.
Οι ιστορία για την οικογένεια μου στο επόμενο κεφάλαιο.
YOU ARE READING
Mermaid Out of Water
FanfictionΜία συνηθισμένη κοπέλα με μια συνηθισμένη ζωή. Ένα ξεχωριστό αγόρι με μια ακόμα πιο ξεχωριστή ζωή. Δύο άνθρωποι που ένα βραχιόλι θα αναγκάσει να είναι μαζί. Μπορεί η αγάπη να νικήσει το πεπρωμένο μας;
