Hiring: UGLY Secretary (PUBLISHED under IMMAC)

Thirty One

LUIS' POV

"I miss you!" Bulong ko habang nakatitig sa picture nya.

Binalik ko iyon sa loob ng wallet ko, sa likod ng picture ni Ra'essah. I admit it. I miss her so damn much.

Kahit palaging nasa tabi ko si Rs, hindi ko naiwasang hindi sya isipin.

The fudge! Hindi ko na maintindihan ang sarili. I know, I love Ra'essah. Pero...hayss!

"Hon? Are you there?" Dinig kong tanong ni Ra'essah sa labas ng pinto.

Hindi pa ako nakakasagot pero bumukas na ang pinto at pumasok si Ra'essah wearing her nightie.

"Hey, busy?" She ask and kiss me.

I shrug and give her a short smile.

"Let's go, I want to sleep."

"Hon, just go to our room I need to seek for a great neuro-surgeon." I said and take my eyes on my laptop.

"Neuro-surgeon? For whom? Are you sick?"

"No, no, no. Kuya ask me to search for one. Its for Luna."

"L-Luna? Ohmy! Is she sick?"

I just nod at her as an answer. Ito pa ang ayaw ko. Magkaibigan na sila ni Luna kaya mas lalo akong nahihirapan.

I know for the fact that Kuya likes Luna in the first place. But the hell my heart care. This heart beats for someone he wanted and it beats for two girls.

I'm fool! I'm a trickster, I know.

LUNA's POV

"42?41? Yay, sino niloko nyo?" Natatawa kong sabi.

Halos sabay pa silang humiwalay sa pagkakayakap sa akin. Kahit naka-shades sila, damang-dama ko ang mga titig nila.

"Yep. Hindi ba halata?" Tanong noong lalaki.

"Hindi, eh parang kaedad nyo lang si Ier, I mean si Luigi eh." Kamot ulo kong sabi. "Eh magkaano-ano kayo?"

Nagkatinginan muna silang dalawa bago tumingin sakin.

"Kami? Basta mahalaga kami sa isa't isa." Nakangiting sabi noong babae.

Napapanguso na lang ako. Hindi talaga ako makakuha ng kahit anong clue sa kanila.

"Don't worry, Althea. Everything is going to be clear and lighted. Once everything is settle, you'll know every details of us." Sabi noong lalaki.

"K-Kung aabot pa ko sa sinasabi nyong 'soon'." Nakapikit kong sabi.

Sa ilang beses ba naman na pagtangkaan nila Mommy at Daddy ang buhay ko, hindi ko na talaga masasabi kong aabot ako sa "soon" na sinasabi nila.

I want to know everything. Pero habang dumadaan ang mga araw, pakiramdam ko ay nalalapit na din ako sa kamatayan. Bukas kaya? Anong gagawin nila Daddy para mapatay ako?

Kumirot na naman ang ulo ko. Parang ang lakas ng tibok ng utak ko. Ang sakit!

Isa pa itong ulo ko. Pakiramdam ko ay may malala akong sakit. Simula ng mapunta ako dito sa Ilo-Ilo, hindi natatapos ang araw na hindi sumasakit ang ulo ko.

Everyday its getting worse. And everyday, feeling ko ay isang step pasulong sa kamatayan ko.

"Shh, Althea. Don't say that. Nandito kami, aalagaan at poprotektahan ka namin." Muli akong niyakap noong babae.

Kahit nakapikit ako, ramdam kong awang-awa na sila sa'kin.

SOMEONE's POV (The Boy 2)

"Hey, did they call you?" She ask.

Everyone on this house is waiting for my response. Tsk, paulit-ulit!

"Hindi pa sila tumatawag!" Hiyaw ko.

Agad naman silang napasimangot. Alalang-alala kaming lahat ngayon. Naka-receive kasi kami ng text galing sa kanila.

Sabi, umaatake daw ang sakit ni Althea. Yung Brain Tumor. Akala namin wala na lang yung kalahati noon dahil nawalan na ng symptoms, but now, they said it getting worse.

I want to hug and kiss her now. I want Althea to feel better. I want her to see that we got her back.

Napatingin ako sa may bintana. Nakaupo doon ang isang maputlang lalaki habang naka-oxygen mask. O-operahan na nga pala sya sa puso next week.

Nilapitan ko sya at agad akong napangiti ng makita kong yakap-yakap nya ang picture frame ni Althea. Yung huling picture nilang dalawa.

"Are you okay?"

He tiredly smile at me, nodded twice. Bahagya nyang ibinaba ang oxygen mask.

"Yeah, I feel better today than yesterday."

"Well, that's good to hear. Magpagaling ka pa, para pag nagkita na natin si Althea uli, magpapakasal na lang kayo." Nakangiti kong sabi.

He needs to be motivated. Nanghihina na sya dahil sa butas nya sa puso. Noong isang linggo, gusto na nyang sumuko, pero ipinaalala ko na kailangan pa kami ni Althea.

"Do you think, she will still accept me? We do tricks on her."

"Althea was a great woman. You know it, magkasama kayo ng 8 years kaya dapat alam mo yan. Ipapaliwanag lang natin sa kanya at maiintindihan nya yun."

I tapped his shoulder before I left him still inhaling from his oxygen mask.

Nilapitan ko naman yung dalawang matanda. Well, hindi pa naman sila matanda, 65 pa nga lang sila eh.

"Inaayos na ba nila ang mga papeles ng Knight's?" The old guy ask me

"Working on it." I shortly said.

"Good, how about Althea. Is she okay?"

"Well, except na sunod-sunod ang pagtatangka sa buhay nya at ang muling pagkakadetect ng tumor sa utak nya ay wala nang problema. Nakaalalay yung dalawa sa tabi nya tsaka sabi nila, binabantayan din daw si Althea noong kababata nyang Frey."

"It's good to hear. Pero dapat parin tayong maging maingat. Paalalahanan mo sila."

Tumango na lang ako.

Dapat lang talaga na mag-ingat kami. Lalo na ngayong nalaman namin na lumipad pala dito sa London ang mga Carters gamit ang apelyidong Knight.

Mga magnanakaw ang mga yun. Gahaman at masasama.

Pero syempre hindi kami magpapatalo. Mautak kami.

"Levi!"

---
Please join our FB group.

Wattpad Series
https://free.facebook.com/groups/2356372051306904?refid=12&ref=m_notif&notif_t=group_comment_reply

Free to create your own stories and read at your own taste of genre. Thanks!