Atıştırmalık Oneshotlar |YoonKook ✓

👑KRALLIK|Özel Bölüm

"Evet Jimin hyung ㅋㅋ iyi bakıyor bana"

"Söyle o suratsız kocana sinirimi bozarsa gider dünyadaki son cadıyı bulur büyüyle gelirim oraya!"

"Ya hyung!ㅋㅋㅋ Seni duyuyor"

"Siktir... baştan desene. Gitmem lazım Taehyung doğuruyor"

"Hyung!! ㅋㅋㅋㅋ Biri hamile kalacaksa sen olursun bu! ㅋㅋ"

"Hayır ama geçenlerde ben- Sen çocuksun! Bunları derhal duymamış gibi yapıyorsun!"

"Ben çocuk değilim yahu. Evlendim EVLENDİM"

"Olur öyle şeyler. Bir adam da reçel kavanozu ile evlenmişti. İnsanla evlenmeyen ilk insan değilsin bebeğim. Omman seviyor seni kendine dikkat et"

"Jungkook onu öldürebilir miyim?"

"Yoongi! Birini öldürmek yasak dedim!"

"Jungkook ben gitsem iyi olacak. Taehyung'tan su istedim iki saattir gelmedi endişeleniyorum"

"Bence unuttu o ㅋㅋ Neyse, sonra görüşürüz o zaman hyung"

"Çok öpüyorum, görüşürüz Kookie~"

Sağ elimle görüntüye çarpı çizmiş, ayağa kalkmıştım. Her şey yolunda gidiyordu. Mesela artık yeteneklerimin birçoğunu keşfetmiştim. Örneğin herhangi bir canlıyı dokunarak iyileştirebiliyor, kimin ne hissettiğini yaydıkları auradan görebiliyordum. Yoongi bana büyü de öğretiyordu arada. Bu sayede biricik hyunglarım ile iletişim kurabiliyordum. Ah... Bu arada Yoongi ile evlendik. Zor oldu teklif etmesi fakat buna değdiğini söyleyebilirim. Kötü şeyler de olmuştu tabi... Yoongi ailesini kaybetmişti. Anne ve babası başka galaksilerden gelen canlılarla savaşırken hayatlarına son vermişlerdi. Kral Yoongi olmuştu ve gezegeni çok güzel yönetiyordu. Hoseok ile ciddi kararları beraber alıyorlardı. O ikisi gerçek bir kardeş olmuşlardı. Halk huzurluydu ve ben daha ne isteyebilirdim ki?

"Pratik zamanı"

Ah, evet.. Yoongi beni savaş sırasında kendimi koruyabilmem için eğitiyordu. Hançer kullanımı cidden zordu

"Eğil"

Verdiği emirle eğilip elimle o görmeden hançer oluşturdum. Daha sonra hızla sağ bacağını bükerek onun eğilmesini sağlarken ayağa kalkmış sırtına atlamıştım

"Jungkook dur"

"Olmadı mı?"

"Şaka mı yapıyorsun? Düşmanın sırtına çocuk gibi atlayarak kurtulamazsın. İki saniyede seni yere serer"

"Hayır tam arkasındayım yere sere-"

İki kolumdan tutan güçlü eller tek hamlede sırtımı yeşilliklerle buluşturmuştu. Sızlayan arkamla yüzümü buruşturmuş üstümdeki Yoongi'ye öfkeyle bakmıştım

"Gördün mü? Kalk, tekrar deneyelim"

Beni eğitirken gerçekten çok acımaz oluyordu! Uzattığı eli tutup doğruldum ve ayağa kalktım. Bu kez başaracaktım!

Elimdeki hançeri hızla boynuna savurdum fakat geri çekilmişti. Birden atak yaparak hançeriyle hançerimi düşürmüş, beni arkamdaki ağaca mıhlamıştı.

"Şimdi karşında bir düşman olsaydı ölmüştün"

"Hayır ölmemiştim"

Dirseğimi olabildiğince sert bir şekilde suratına geçirmeye çalıştım fakat tahmin etmiş gibi hareketimi engelleyip beni tekrar ağaca mıhlamıştı!

"Ölmüştün"

Sürekli kazanması sinirimi bozuyordu ve ellerimi kullanamadığım için dizimi büküp erkekliğine geçirdim