Diseased Love || ChanBaek

[Özel Bölüm 1/2]

kendinibilyeter

Ö/B SEKAİ {M}

•

•

•

Hava kararmaya dururken dışarıdan gelen kalabalığın sesi bir anda kesilmiş ve uğultulara dönüşmüştü. Büyük ihtimal baş Alfa ve ana Omega alana giriş yapmıştı.

Bense ana omegadan aldığım izinle adımlarımı hızlandırıp sevgilimin yanına gitmeye koyulmuştum.
Günlerdir Chanyeol'ün işlerine koşuyorduk. Alfa olduğundan beri rahatlığımız rafa kaldırılmış hatta alfanın odasının önünde bile en güvenilir adamı olduğumuz için nöbet bile tutmuştuk.

Aylar sonra ancak bugün izin alabilmiştim birlikte vakit geçirebilmemiz için.

Sehun'la büyük rezillik olsa da müsabaka da tanışmış ve ondan sonra bir türlü peşini bırakamamıştım. Aslında bir alfaydım ve diğer bir alfadan etkilenmem imkansızdı.

Yaş günümde daha da hırçınken alfalara karşı oluşabilecek tek duygum öfke ve onları yerle bir etmek olması gerekirdi.
Fakat onun kurt formundayken şaşırmış hâli içimde bir yerleri fazlaca etkilemişti. Tabii ben kendimin farkında olmadığım için onun, yaydığım şehvet aurasından dolayı ne yapacağını bilememesi o an için onu korunması gereken bir yavru kurt gibi hissettirmişti. Tabii hiçbir yavru kurt hemen iyileşme gücüne sahip kurtlarda aylarca iz bırakacak şekilde ısırmazdı veya yetişkin bir kurdu yenemezdi. İşte o zaman hırsla dolan bedenimle Sehun'u insanlara soruşturup kimsenin olmadığı bir yerde sıkıştırmak istemiştim. Ama sakin ve soğuk olan tavırları yüzüne bir türlü saldırıya geçememiştim.

Hikayemiz o günden sonra başlamıştı. Ben onun evinin bahçesine girip dişlerimi göstererek saldırmaya çalışırken ve o beni zorla bir sandalyeye oturtup sakin olmamı samimiyetle söylerken şaşırmıştım. Benim gibi bir kavgacıya göre onun oldukça olgun bir kişiliği vardı.
Bir süre sonraysa kendisinden nasihat alır hâle gelmiştim ki kendisi çoktan Chanyeol'le aramıza katılmıştı.
Ardından daha insani olarak birbirimizden etkilendiğimizi itiraf edemezken bir çok şeyi birbirimizin üstünde öğrenmiş ve denemiştik.
Zaman geçtikçeyse işler ilerlemiş ve birbirimize aşık olmuştuk.

Bir gün birimizin olmadığı, bir gün de diğerimizin olamadığı odamıza girerken aynasının önünde geleneksel kıyafetleri kendisini olduğundan daha da yapılı gösteren ve çıkmaya hazırlanan sevgilime baktım. O da geldiğimi fark etmiş olacak ki bana döndüğünde kaşlarını çatmıştı.

"Neden üstünü giyinmedin Jongin? Chanyeol bizi anamızdan doğma bırakır."

Söylediği şeye küçük çaplı bir kahkaha atarken yanına gitmiş ve içinde hiçbir şey olmayan işlemeli kaftanı çıkarırken boynuna başımı gömmüştüm.

Göremesemde hiçbir şey anlamadığı bariz belliydi. O yüzden "birbirimize vakit ayırabilmek için izin aldım sevgilim." Dedikten sonra onun hafifçe sallanan omuzlarından güldüğünü anlamıştım. Bende ona eşlik ederken boynunu öpüp başımı kaldırdım ve yüzünü dikkatle incelerken kaftanını omuzlarından tamamen sıyırıp yere attım.
Ardından dudaklarımı dudaklarına kapattığımda anında elleri belimi bulmuştu.

Beni kendine daha fazla çekerken, az önce kendisine baktığı aynaya yaslamıştı bedenimi.
Alfalık hislerim onun bana üstünlük sağlamasına tamamen karşı çıkarken insani tarafım sessizliğini koruyordu.
Çünkü yazar seme Sehun seviyordu da...

Kasıklarımk Sehun'a sürterken o da bana eşlik ediyor ve dişlerini alt dudağıma geçirip yavaş hareketlerle çekiştiriyordu.

İkimizde nefessiz kalana dek hararetli bir şekilde öpüşmüş ve ardından Sehun kalçamdan tutup beni arkaya döndürdüğünde, aynadan dağılmış ifademi görmüştüm.