9: Hindi Pwede

52 3 0
                                    

Ashley's POV

Nasa tapat na kami ng 'Gertswood Condominiums'

Kasama ko ang may-ari, si Owen.

Grabe, hindi pa din ako maka-get over sa big revalation na yun.

Kaya pala iba nalang kung galangin siya ng mga staffs at crew.

"Pasensya ka na ha" ang layo ng tingin niya.

"P-para san?" tanong ko. Nakatingin ako sa kanya.

Gwapo siya.

Mayaman.

Mabait.

Pero sa mukha niya, bakit parang ang dami niyang problema?

Parang ang dami niyang pinagsisisihan sa buhay niya.

Oh baka feeling ko lang yun? ^=^

"I am the owner. Of course I should apologize dahil muntik ka ng saktan ng isang visitor lang" pagpapaliwanag niya.

Hindi ko mai-pinta ang mukha niya.

"Ahh. Ayos lang, hindi naman ako nasaktan e. Ang totoo niyan, masaya ako" tumingin ako sa malayo at ngumiti.

This time, napatingin siya sa akin. Naconfuse ata siya sa sinabi ko. ∩__∩

"Masaya ka?" Pagtataka niya.

"Yup. Tinulungan ko ang isang babae mula sa pananakit sa kanya ng isang lalaki. That thought makes me happy!" Bahagya akong ngumiti at tumingin sa kanya.

Pero nawala din yung ngiting yun at napalitan ng lungkot at pighati. "...sayang nga lang hindi ko nagawa yun nung si Mommy yung nangangailangan." Bulong ko sa sarili ko.

"What?" Hindi niya narinig yung huli kong sinabi.

"Ah. Wala wala." ngiti "...sige, una na ako. Salamat ha" tuloy ko.

"Salamat for what? Sa pagbubuhat ko sayo? Sa paggamot ko sa sugat mo, o sa pagpigil ko sa sampal nung mokong na lalaki kanina?" Hala! Grabe ←_←

"Salamat sa lahat lahat" yun nalang nasabi ko. Ang dami na niyang efforts ╯△╰

"Walang problema. Hahahahaha!" natawa pa siya ah.

Nakitawa nalang ako, "Osige, alis na ko." Paalam ko.

"Teka, magtatapak ka lang?" Nakatingin siya sakin at nakaturo sa mga paa ko.

Karga karga ko yung mga heels ko na sira. Meron namang sandals dun sa unit kanina kaso nakakahiya naman kung hihingiin ko pa.

"Oo, okay lang naman ako e. Besides, hindi naman ako maglalakad hanggang sa bahay. I will ride a taxi" sabi ko habang tumatawa.

Pero seryoso pa din siya. "Are you sure?"

"Of course, I am. I'll be okay" tapos tumalikod na ko at naglakad patungo sa gilid nung kalsada.

Napalingon ako sa likod ko,

Bakit?

Wala. Ewan. Basta!

"Wala na siya?" O_o

Ang bilis namang naka-alis. -_-///

Binalik ko yung tingin ko sa kalsada at humahanap ng taxi na masasakyan.

5 minutes...

7 minutes...

*splashhh!* (bumuhos ang malakas na ulan)

Napatakbo ako papunta sa malapit na waiting shed sa gilid lang din ng kalsada.

Mr. ALMOST Perfect's PlaygirlWhere stories live. Discover now