(The Way To Say Goodbye -Lim HanByul)
______________________
*ခြမ္း*
တစံုတခု က်ကြဲသံေၾကာင့္ Chanyeol necktie
စည္းေနရာက ေျပးဆင္းလာခဲ့သည္။
"Baby !!! ..."
ကြဲက်သြားေသာ ပန္းကန္ေရွ႕မွာ ငုတ္တုတ္ကေလး
ထိုင္ေနၿပီး ေမာ့ၾကည့္လာပံုက အဆူခံရမွာေၾကာက္
ေနသည့္ ကေလးတေယာက္လို...
Chanyeol ကပဲ သက္ျပင္းခ်ၿပီး အနားသြားကာ ေပြ႕ခ်ီ မ ခဲ့ရသည္။
"ဆိုးလိုက္တာကြာ...ေမာင္
ဘယ္ေလာက္လန္႔သြားတယ္ထင္လဲ"
တေယာက္ ကို တေယာက္ သိပ္ခ်စ္မိတဲ့အခါ
သူသာ တခုခုျဖစ္ရင္ ေသေလာက္ေအာင္
နာက်င္ရမွာ ကိုယ္ပင္ ။
Sofa ေပၚထိုင္ခိုင္းၿပီး အပူေပးထားေသာ
ေရေႏြးေႏြးေလးအား လက္ထဲထည့္ေပးခဲ့ရေသး
သည္။
"ေရေႏြးေႏြးေလး ေသာက္ၿပီး ထိုင္ေနပါေတာ့ေနာ္
ေမာင္ စိတ္ပူတာ သိရဲ႕သားနဲ႔....
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘာမွမျဖစ္လို႔"
စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဆူေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးက
စူထြက္လာၿပီး ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္သည္။
သူ႕ကိုမဆူ ပါနဲ႔ ဆိုတဲ့ သေဘာ....။
"ဟင့္ ဒီေန႔ အျပင္သြားမလို႔ကို..."
Chanyeol မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားသည္။
ဒီေန႔ ႐ံုးဖြင့္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပံုမွန္ဆို
Baekhyun က ဒီလိုေန႔ေတြအျပင္မထြက္။
ဘယ္သြားမွာလဲ? ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႕မွာလဲ?
ဘာလုပ္စရာရိွလို႔လဲ? အဲ့လူက ဘယ္သူလဲ?
ဘယ္ေလာက္ထိရင္းႏီွးေနလို႔လဲ?
စေသာ ေမးခြန္းေတြ Chanyeol ေခါင္းထဲဝင္
လာသည္။ မေတာ္လို႔မ်ား ဖမ္းသြားတာတို႔
ဘာတို႔မ်ား ျဖစ္လာရင္ Park Chanyeol တို႔
ရင္က်ဳိးရခ်ည္ရဲ႕။
"ဘယ္အျပင္ကို သြားမွာလဲ ေမာင္မရိွပဲနဲ႔...
ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔လဲ"
ရင္ခြင္ထဲက ကိုယ္ေလးကို ထုတ္ကာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေမးေတာ့ ေခါင္းေလးငံု႔သြားသည္။
"ျပန္လာရင္ေျပာျပမယ္ေလ ေနာ္...
မဟုတ္တာမလုပ္ပါဘူး...ေစာေစာလဲ
ျပန္လာမယ္ေလေနာ္"
YOU ARE READING
Mistake {Completed}
Romanceလူတိုင္းမွားခြင့္ရိွတယ္ ဒါေပမယ့္ . . . . . . . အကန္႔အသတ္လဲရိွတယ္.... လူတိုင်းမှားခွင့်ရှိတယ် ဒါပေမယ့် . . . . . . . အကန့်အသတ်လဲရှိတယ်....
