"baekhyunee ေမာင္သြားၿပီ"
အေပၚထပ္က အေမာတေကာေျပးဆင္းလာေသာ ပုစိေလးကို ရပ္ၾကည့္ေနမိေသးသည္။ ေလွကားရင္းေရာက္မွ ခလုပ္တိုက္မလိုျဖစ္ေတာ့ လွ်ာေလးထုတ္ျပကာ အနားေရာက္လာသည္။
"ေမာင္ ဒါေလး ယူသြား"
လက္ထဲေရာက္လာေသာ အသည္းပံုခ်ဳိခ်ဥ္ေလး...
"ဒါေလးေတြ ဝယ္စားေနတယ္ဟုတ္လား?
ေမာင့္ baekhyunee က ကေလးလား?"
ေခါင္းကိုပုတ္ကာေျပာေတာ့ တခစ္ခစ္နဲ႔သေဘာက်ေနသည္။
"ေမာင္ကလဲ ေမာင့္ေနရက္တိုင္း sweet ေန
ေအာင္လို႔ေလ "
မ်က္ခံုးအသာပင့္ကာ ေျပာေနေသာ ပုစိေလးကို
ၾကည့္ေလ ကိုက္ခ်င္ေလ.... အသဲယားလို႔ အတင္းဖက္ကာ ပါးတဖက္ကိုနစ္ဝင္တဲ့အထိနမ္း႐ိႈက္လိုက္သည္။
"ေမာင္သြားၿပီ ညေနက်ရင္strawberry cake ဝယ္ခဲ့မယ္"
"အင္း အင္း"
ေခါင္းကိုခပ္ဆက္ဆက္ၿငိမ့္ျပလာတာေၾကာင့္ ႏူးညံ့တဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြက ယိမ္းလို႔....
ဆက္ၾကည့္မေနေတာ့ပဲ ကားေပၚတက္ခဲ့ေတာ့သည္။
မဟုတ္ရင္ ဒီေန႔ ႐ံုးတက္ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...
႐ံုးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အေပၚအက်ႌကို ခြၽတ္ၿပီး ခံုမွထိုင္တုန္း Kai က မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ကာေမးသည္။
"မေန႔က ဘယ္ေတြျဖစ္လို႔လဲ ဧည့္သည္က မနက္က မေက်မနပ္နဲ့ စာခ်ဳပ္ကိုစဥ္းစားဦးမယ္ေျပာတယ္"
"sorry ကြာ ငါစိတ္လြတ္သြားလို႔"
မ်က္ႏွာကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပြတ္ကာ ခံုေပၚေခါင္းမီွထားလိုက္သည္။ ဒူးေပၚ လာ႐ိုက္ေသာ Kai လက္ေၾကာင့္ လူက ေခါင္းေထာင္လ်က္သား.....
"ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ ငါတို႔ကိုေျပာျပဦးေလကြာ"
"ေအးေလ မင္းေျပာမွသိမွာေပါ့ "
ပံုစံကိုျပင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုကုတ္ကာ ေျပာဖို႔အားယူလိုက္သည္။ေရွ႕က ၂ေကာင္ကေတာ့ ကိုယ္ စကားေျပာမယ္ဆို အၿမဲအားတက္သေရာပဲ....
အေတြးနဲ႔အတူ သေဘာက်စြာၿပံဳးမိေတာ့
"ဟာ ဒီေကာင္ေတာ့!!! "
أنت تقرأ
Mistake {Completed}
عاطفيةလူတိုင္းမွားခြင့္ရိွတယ္ ဒါေပမယ့္ . . . . . . . အကန္႔အသတ္လဲရိွတယ္.... လူတိုင်းမှားခွင့်ရှိတယ် ဒါပေမယ့် . . . . . . . အကန့်အသတ်လဲရှိတယ်....
