Giriş

1.4K 56 5
                                    

Karalnık koridorda kimseye yaklanmadan yavaşça ilerlerken kafamda hala yapmakta olduğum şeyi tartıyordum. Ya doğru olduğunu düşündüklerim koca bir yalansa. Herkesin doğru dediklerini yalanlarken, asıl ben koca bir yalana inanıyorsam. Tüm hayatımı, kariyerimi koca bir yalan için tehlikeye atmaya değer miydi?

Bunları düşünmek için geç kaldığımın farkındaydım. Her ne kadar şu an bunları düşünsem de , tüm kalbimle yaptığımın doğru olduğuna inanıyordum. Bunları düşünürken aynı zamanda koridorda yavaşça ilerlemeye devam ediyordum. İlerden sola dünerken birden uzaktan bir ışık gördüm. Güvenlik görevlisi koridorları gezip herşeyin yolunda olup olmadığına bakıyordu.

Telaşla nereye saklanacağımı düşünürken, hemen sağ taraftaki kapıyı gördüm. Aceleci şekilde kapıyı kontrol ederken kilitli olduğunu farkettim. Daha fazla telaşlanmaya başlamıştım. Kalbim vücudumun salgıladığı adrenalin sayesinde hızla çarparken, telaşla etrafıma bakınıp nereye saklanabilirim diye düşünüyordum. Işık yavaşça bana doğru geliyordu ve kalbim yaklaştığı her saniye de daha hızlı çarpmaya devam ediyordu. Nefes alış verişim hızlanmıştı. Şimdi yakalanamazdım.

Telaşla etrafıma bakarken ışık bir anda ilerdki sağ koridora sapmıştı. Rahat bir nefes alırken acele etmem getektiğini farkettim. Her an yakalanma riskim vardı ilerden tekrar sola dönerken elimle de cebimdeki anahtarı sıkıyordum. Sonunda aradığım kapının önüne gelmiştim.

Derin bir nefes alarak cebimdeki anahtarı çıkarıp anahtar deliğine soktum. Yavaş bir şekilde iki kere çevirip kapıyı açtım. İçerisi karalnıktı ama küçük pencereden içeri sızan ay ışığı onu az da olsa görmemi sağlıyordu. Yatağına oturmuş hazır bir şekilde beni bekliyordu. Ayağını hızlı hızlı yere vurmasından onunda gergin olduğu anlaşılıyordu.

Kapının açılma sesini duyup yere eydiği kafasını kaldırıp direk gözlerimin içine baktı. Bir kaç saniye gözlerimiz ayrılmadan baktık birbirimize. Her ne kadar tam olarak göremesem de  o derin bakışlarını hissediyordum.

Ben birşey yapmasam onun sabaha kadar böyle bakacağını bildiğim için ve kaybetiğimiz her saniye bizi daha da fazla tehlikeye atığını ondan önce farkettiğim için hızla yanına ilerledim. Ona doğru ilerlediğimi gördüğünde oturduğu yataktan hızlı bir şekilde ayaklandı. Gözlerinin içine bakıp " Gitmeliyiz" dedim, sessiz bir fısıltı şeklinde. Sadece kafa salamakla yetinmişti. Önden ilerleyip kafamı kapıdan dışarı uzattım. Aceleci bir şekilde etrafı kontrol ederken kimsenin olmadığını gördüğümde hemen dışarı adımladım .

Geldiğim koridorları şimdi arkamdaki kişiyle yürüdüğümde kafamda hala yaptığımın doğru olup olmadığını tartıyordum. Yüreğimle doğruluğuna inandığım şeye mantığım nedense hep bir şeyler buluyordu. Ya doğru değilse. Ya tüm hayatımı koca bir yalan için tehlikeye atıyorsam.Bunları düşünmek istemiyordum. Arkamdaki adama beynimdeki şüpelere rağmen gönülden güvenirken, bunları düşünmek  yersizdi. Kimseye yakalanmadan dışarı çıktığımızda rahat bir nefes aldım.

Kimse farketmesin diye uzakta park ettiğim arabama doğru yürürken arkama bakmadım ama duyduğum adım sesleriyle  onun arkamdan beni takip ettiğini biliyordum. Arabaya binene kadar ne  ben konuştum ne de o konuştu. Sessiz bir şekilde arabaya bindik. Az önceki adrenalini hala içimde hissederken nefeslerimin düzelmesi için biraz bekledim.

Üstümde hissetiğim gözlerle başımı yavaşça ona doğru çevirdim. Her zamanki derin bakışlarıyla nerdeyse gözünü kırpmadan bana bakıyordu. Yavaşça yutkunup kafamı önüme döndürüp arabayı çalıştırdım. Yolda ilerlerken arabaya sessizlik hakimdi .

Ben yola dikatli bir şekilde bakarken, o da arabaya bindiğinden beri ayırmadığı bakışlarıyla bana bakıyordu. Mücadelemizin en kolay kısmını atlatmıştık. Asıl zor olan kısım bundan sonrasıydı. Ve ben tüm hayatımı inandığım doğru için tehlikeye atarken bunu herkese kanıtlayana kadar yanımdaki adamla birlikte savaşacaktım. Gerçekleri açığa çikarıp herkesin doğru bilidiğinin aslında aldatmaca olduğunu herkese gösterecektim . Bu savaş artık sadece onun savaşı değildi. Ben onu o odadan çıkartığımdan beri bu savaş artık ikimizin savaşıydı.

Karanlığa Bir Işık Yak Where stories live. Discover now