Lead Me Astray (Reverse Harem)

Can I Just Bend My Rules?

CHAPTER THIRTY-NINE

E r i n

🎶 The Pretty Reckless, You

"Akala ko ba okay na tayo, pero bakit mo na naman ako iniiwasan?!" Sigaw niya sa akin, apat buwan na pala ang nakakalipas. "Ganyan ka ba talaga? Papunta na tayo doon, eh, tapos ngayon, aatras ka na naman?!" Matapos ko kasi siyang pakitaan ng motibo na mahal ko rin siya, mahal na mahal, at posibleng maging kami, bigla ko na naman siyang iniwasan at binalewala. "Why do you keep on dodging me?! Have I done something wrong na hindi ko namamalayan?!"

Pinagtitinginan na kami ng mga pasyente, mga bantay, at pati kapwa namin katrabaho, "Not here," kaya ko naman siya itinulak papasok sa isang storage room. Gosh, mas lalo akong bibigay dito dahil dadalawa na lang kami. Pa'no ba 'to? Ang shunga ko.

"Ano na naman ba, ha, Erin?!"

"Shut up, you're scaring the people!"

"And you're scaring me." Unti-unting lumapit si Red sa akin at hinaplos ang aking pisngi. Ang lambot ng mga kamay niya. "I'm scared to lose you, even if we're not together. That's what hurts." Napapikit ako at napahawak sa kamay niyang mala-anghel. "Why can't we just be together?" Mahal na mahal ko talaga ang taong 'to. Kung wala lang ako sa sitwasyon ko ngayon, matagal ko na sigurong itinali ang sarili ko sa kanya. Matagal na sana. "Erin, stop holding back. Trust me. Please."

"Red, mahal kita, pero-" My love cuts me off with a kiss. "Shit," Napamura ako agad, ilang segundo matapos akong lumayo sa kanyang labi. "Why am I in this mess? Oh, God."

"Mess?" Tumaas ang kanyang kilay. Lagot. "Mess, huh?"

"I didn't mean to-" Hindi ko naman sinasadyang sabihin 'yun, eh. Linya ko lang talaga 'yun sa tuwing naguguluhan ako. "Look, baby, I love you, but I can't be with you."

"You're giving me something to hold onto. And you're gonna take it back just like that."

"I'm sorry-"

"Bakit, Erin, bakit?!" Hinawakan niya ang aking balikat atsaka itinulak sa dingding. "Bakit mo ginagawa sa akin 'to ng paulit-ulit?!" Oops, hindi po ako nasaktan dahil inilagay niya ang kanyang kanang kamay sa likod ng aking ulo para hindi ako mauntog. Can she be any more perfect? "Do I deserve this kind of treatment, Erin? Tell me."

"Hindi-"

"Then what's stopping you?!"

"Alam mo na ang sagot dyan, Marasigan, I'm sorry." Nanghina si Red. Sumandal siya sa pintuan at hinayaan niya ang kanyang sariling bumagsak sa sahig. "Sana hindi mo na lang ako nakilala."

"Don't you dare say that," Ika niya. Nilapitan ko siya at umupo ako sa harap niya, para iangat ang kanyang mukha. "Don't you even think about that kind of bullshit."

"I'm sorry, I can't do this."

"So, you're letting me go? Just like that? Huh?"

"I get it, Erin."

"Get what?"

"That you don't want to be with but you want me to stay in love with you," She made it sound like I'm really selfish. Matter of fact, maybe I am. I want her to go but I don't want her to leave me either. It's really unfair for her. I am being unfair to her.