~Sweet Vampires~

hoofdstuk 16: bloedneus

hoofdstuk 16

'Avery, je bent al de hele week niet naar school geweest.' zei William zuchtend. ik moest er maar aan geloven. ik heb het kunnen uitrekken tot vandaag, vrijdag. en nu vind William opeens dat ik gewoon naar school moet. oké, dat vond hij al maar nu gaat hij me echt naar school dwíngen. god, help me.

'waarom? één extra dagje maakt toch niet uit?' vroeg ik met een pruillipje. William schudde demonstrerend zijn hoofd. Ik gaf het op en zucht diep.

'dat zei je de hele week al. nu ga je gewoon naar school. punt.' zijn stem klonk vastbesloten. ik heb geen andere keus dan, ik zal wel moeten vandaag.

'oké..' gaf ik zuchtend toe. William knikte en liep mijn kamer uit zodat ik me kon omkleden. het liefst was ik nu het raam uitgesprongen maar dat is overdreven.

nadat ik me had aangekleed liep ik naar beneden waar Joseph al klaar stond. ik deed mijn jas aan en liep met mijn tas naar buiten. Joseph volgde al snel. het klinkt raar maar, ik wil nu zo snel mogelijk op school zijn zodat ik geen preken van Joseph en William meer hoef aan te horen.

'kom, dan gaan we.' zei Joseph. hij zette me op mijn rug en rende met onmenselijke snelheid door het bos terwijl hij behendig takken en wortels ontweek. het zou er raar uitzien als je mij en Joseph zo zal zien. maar ik ben het gewoon gewend, nog steeds.

'zie je vanmiddag.' zei Joseph glimlachend waarna hij gelijk terug liep naar het woud. ik zucht diep, kom op Avery. dit moet lukken. ik zal wel allemaal starende blikken krijgen maar het lukt me wel om die te negeren. ik hoorde de mensen fluisteren. vooral over mij en Jack. ik voelde steken in mijn lichaam wanneer ze dat zeiden. vanuit mijn ooghoeken zag ik Chelsea dreigend op me af komen. ik probeerde door de lopen maar ze pakte me bij mijn pols vast.

'bitch. waar is mijn liefje?' vroeg ze met een arrogante toon. een vriendin van haar stond naast haar. net zo'n bitch als zijzelf.

'hij komt niet naar school.' zei ik mompelend. ik haat William, waarom kon ik niet gewoon thuis blijven?

'ik vraag waar hij is, niet waar hij niet is.' ik werd eerlijk gezegd bang van haar. eerst had ik Jack, maar nu sta ik er echt alleen voor. een klein gedeelte van mij hoopt dat Jack ineens naast me staat. maar goh, hoe groot is die kans? Ik kan dit zelf wel. Ik bedoel, ik woon al bijna mijn hele leven bij drie vampiers…

'laat me gewoon met rust.' meestal zal ik gelijk in de aanval gaan. maar nu heb ik daar geen zin in. Ik wil zo snel mogelijk naar huis om weer in mijn bed te liggen.

'hij houd gewoon niet van je. daarom is hij weggegaan.' zei ze bespottelijk. de vriendin van haar zat te gniffelen.

'ga weg.' zei ik grommend, opeens voelde ik een golf woede en energie naar boven komen.

'je bent ook zo zielig.'

oké, dit was het. ik schreeuwde en voelde opeens een enorme kracht naar boven komen. voor ik het wist lag Chelsea met een bloedende neus op de grond en haar vriendin die mij beangstigend aankeek.

'w-wat?' stammelde ik verbaast. had ik dit gedaan? snel liep ik naar binnen en rende door naar de kluisjes. Elly en Robin waren aan het kletsen tot ze mijn gezicht zagen, waar ongetwijfeld een traan over liep. ik negeerde hun en liep gelijk naar mijn kluisje.

'hey Avery. gaat ie een beetje?' vroeg Elly bezorgt aan mij. ik zeg niks en gooi gefrustreerd mijn boeken in het kluisje.

'het komt wel goed.' zei Robin geruststellend. ik zuchtte diep. Ze moest eens weten wat er aan de hand is.

'nee, dat komt het niet. ik heb net de grootste bitch van de school een bloedneus geslagen!' riep ik gefrustreerd uit. Elly en Robin keken mij verbaasd aan. Tja, wie had het ook verwacht. Speciaal van mij.