I woke up feeling so bad. Feeling sick. But I didn't mind it that's why I got up, took a quick shower because it's so damn cold.
As I was taking a shower, I saw bruises at my body. That's why I remembered the fear that I felt last night. The cold water continued to run all over my bruised petite body as I cried silently.
I stayed in the shower for at least thirty minutes but after that I changed, looked at the mirror if my eyes are buffy because I cried but I saw nothing that's why I immediately went outside my room and went downstairs.
Dahan-dahan akong bumaba sa hagdanan dahil feeling ko anumang oras ay matutumba ako.
"Fay?" narinig kong tawag sa akin.
Napatingin naman ako sa baba at nakita ko si Kyle na nakatingin ng mabuti sa akin.
"Okay ka lang?" tanong niya.
Dahan-dahan naman akong tumango at tuluyang nakababa. Hinawakan niya naman ako sa kamay at inalalayan patungong hapagkainan kung nasaan ang iba.
"Fay, namumutla ka!" nag-aalalang sabi ni Mike.
Agad naman akong hinawakan ni Kyle sa aking leeg.
"Ang taas-taas ng lagnat mo!" sigaw niya sabay alalay sa akin paupo.
"Ang taas din ng boses mo, Kyle!" natatawang sabi ni Mike.
Natawa naman kaming lahat dahil sa dalawang ito.
Kuya asked me if what I'm feeling while Medusa checked my temperature and I was at thirty-nine degrees.
"Mag pahinga ka muna sa sala o 'di kaya sa kuwarto mo habang nagluluto ako ng sopas." sabi ni Mommy.
Inalalayan naman ako ni kuya na mag lakad patungo sa sala. Dahan-dahan naman ako na humiga sa sofa.
Naging busy silang lahat sa pagbabantay ng bahay at pagbabantay sa akin.
Kumain ako ng sopas nang matapos nang maluto ni Mommy.
"Ano ba'ng ginawa ni Roldan sayo, anak?" naiiyak na tanong ni mommy sa akin.
Naalala ko naman ang nangyari kagabi. The way Daddy screamed at me. The way he hurted me so bad.
I almost got killed by my own father.
"Dumating kayo dito," panimula ni Mommy kaya napatingin kaming lahat sa kanya nandito sa sala.
Sila Eman at Romeo ang nasa labas at ang iba ang nandito.
"Anak, buhat-buhat ka ng kuya mo kagabi na wala kang malay." naiiyak niyang sabi sabay haplos sa aking pisngi.
Pinipigilan kong umiyak. Ayaw kong umiyak sa harap ni Mommy.
"Sinaktan ka ba niya? Pinagbuhatan ka ba niya ng kamay?" dire-diretsong tanong niya.
Paulit-ulit din akong umiiling sa kanyang mga tanong.
"N-napagod lang po talaga ako, Ma." sabi ko sa kanya.
Tiningnan lang naman ako ni Mommy pero pagkatapos non, hindi niya na ako tinanong pa ng kahit na ano.
I finished the bowl of soup and after that I went to bedroom to get some sleep.
I woke up because of someone tucking the blanket unto me. I slowly opened my eyes and I was shocked to see him here.
"Hey," he said with his husky voice.
"Why are you here?" I said.
I cleared my throat because my voice turned hoarse.
