Zach POV
Tiniklop ko ang laptop at isa isang niligpit ang mga papeles sa lamesa. Ngayon lang ako naka uwi ng ganitong oras ng gabi.
At halos Hindi ako mapakali kanina pa dahil kanina pa Hindi sumasagot ang Asawa ko sa mga text at tawag ko.
Saktong papasok ako sa kotse ng may biglang tumawag.
Napakunot ang noo ko nang makitang lindline ito ng bahay.
"Hello sir! si mam Ashley po, hinimatay! Dinugo po sya kaya sinugod na po sya nung driver sa ospital!"
Diretsong sabi ng isa sa mga katulong namin.
"Fuck!"
Mabilis Kong pinaharurot ang sasakyan papunta sa address na binigay nila sa akin.
Sa buong buhay ko, Hindi pa ako natakot ng ganito, pakiramdam ko ay pinag sakluban ako ngpp langit at lupa sa nangyari.
Abot langit ang dasal ko para sa mag ina ko. Hindi ko makakayanang mawala o mapahamak ang kahit na isa sa kanila.
Halos tinakbo ko ang loob ng ospital nang maka rating ako.
Halos habulin ko ang aking hininga dala ng kaba at pag aalala. Mabilis Kong binuksan ang pinto ng kanyang kwarto at tumambad sa akin ang walang malay Kong asawa.
"Mabuti sir at dumating na kayo. Tinawagan ko na rin ang magulang nyo para po ipaalam ang nangyari ." sabi ng katulong.
"Tell me what happened."
Mariin Kong sabi sa kanya, kahit pilitin Kong kumalma ay Hindi ko magawa! Seeing my wife in that hospital bed is killing me! Damn it!!!
Nang matapos nyang ikwento ang nangyari ay halos Hindi ko mapatawad ang aking sarili.
This is all my fault! Fuck!! Kung Hindi sana ako nagpagabi ng uwi ay Hindi sana mangyayari ang lahat ng to!
Dahan dahan akong lumapit sa asawa ko, marahan kong inabot ang kanyang kamay at hinawakan ito ng mariin.
May mga galos pa sya sa pisngi at braso, pati na rin sa iba pang parte ng kanyang katawan, dulot ng pagka hulog nya ng hagdan. Napasabunot ako sa aking sarili dala ng ibat ibang emosyon sa nangyari. Galit ako sa sarili ko.!
Maya Maya pa at dumating na rin ang mga magulang namin pero tanging sina mommy lang dahil busy pa raw ang aming mga ama, but they will come here later.
I looked at the wall clock. It's already 1 am.
Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang isang doktor na babae.
"Sino po ang Asawa ng pasyente?"
"Ako po dok, kamusta ang kalagayan ng mag ina ko?"
Nang marahang umiling ang matandang doktora ay bumundol ang kaba sa dibdib ko, mas malakas kumpara kanina.
"Can you tell us now what's her condition?!! My god!!! We are waiting for the answer!!"
Sabat ni mommy na syang Hindi naitago ang pagka inis.
"I'm sorry, ginawa po namin ang lahat .. But the baby didn't survive, she lost it.. The patient is also suffering from the heart disease. You need to decide soon for her operation, I'm sorry pero kung papatagalin pa ang operasyon ay baka mag dulot na ito ng komplikasyon sa ibang parte ng kanyang katawan.
Excuse me."
Naiwang naka tanga kami sa loob ng kwarto. Ultimo ang dalawa naming magulang ay Hindi natago ang pagka sindak sa narinig. Lalong lalo na ang Mommy ni Ashley, base on her reaction ay tila Hindi nya rin alam ang tungkol sa sakit ng kanyang anak. Lalong lalo na ako!!! Asawa nya ako! Pero bat Hindi ko alam?! Anong klaseng asawa ako?! Fuck!!!
Marahan ko syang niyuko sa pagkaka higa at niyakap sya ng mahigpit. Nag babaka sakaling mabawasan ang pagka panibugho na naramdaman.
Hindi lang ako nawalan ng anak! Mas doble ang sakit dahil sa nalaman ko. Maya Maya pa ay narinig ko ang pag hikbi ng Mommy ni Ashley, kung masakit sakin ang nalaman, alam kong mas nasaktan sya dahil siya ang ina.
"Mabuti pa anak, umuwi ka muna sa inyo, kami na muna ang mag babantay dito sa ospital, alam kong pagod ka at wala pang pahinga"
"I'm OK ma, I want to be here when she wake up."
Dahil gusto kong ako ang una nyang makita pag gising nya.
Halos wala akong tulog magdamag. Alas otso ng umaga ng dumating si Ethan kasama si Kim. May dala itong ibat ibang prutas at pinatong sa side table.
Maging ang mga ito ay nabigla sa nalaman,.
"Do you know her heart condition?"
Tanong ng Mommy ni Ash Kay kim.
"Ahm..."
Hindi alam ng kaibigan kung ano ang isasagot, nag aatubili pa ito kung mag sasalita o Hindi.
"C'mon iha.. You know her more than a friend... "
Pag susumamo nito.
"Y-yes tita"
Pikit matang sagot naman niya.
"God, damn it!!!"
Hindi ko mapigilang sambit at napahampas ako sa lamesa.
"And since when did you knew about it?"
Mariin kong tanong sa kanya.
"Since....... She found out that she's pregnant."
"Then why didn't bother to tell us? Even to me?"
May hinanakit na tanong nang ina.
"I'm sorry tita, I tried to convince her to tell about it, but she keep telling me that she is the one who will tell you, nag hahanap lang po sya ng tyempo."
"Damn it!" Napakuyom ako sa narinig. Hindi ako galit sa nalaman, nagagalit ako sa sarili ko. Ako ang asawa nya, pero Hindi ko manlang alam? Eh di sana mas naingatan at naalagaan ko pa sya kung Alam ko ang tungkol sa sakit nya. Pero wala! Kaya pakiramdam ko, wala akong kwentang asawa.
