There are times that you have to make a sin in order to protect someone who means a lot to you. You have to fight for what is right, for they do you wrong. Impossible things are possible and I do believe in that. Pinipigilan ko ang sarili na magkasala ng malaki. Yes, I do have mistakes nor sin but that isn't big. Pero sa sitwasyon ngayon, gustong gusto kong pumatay ng tao.
She must be thankful that she is still alive. Pasalamat siya at napigilan ko ang sarili ko, dahil kong tuluyan na akong nawalang ng control sa sarili siguradong wala na siya ngayon sa mundong ito at nagpapahinga na habang buhay.
Kinakawawa niya ang mama ko. She started the fight between us, not me. She doesn't have the right to punished my mama.
"Mama, bakit ka po lumuluhod at nagmamakaawa sa babaeng yan?"
Tanging galit lang ang laman ng puso't utak ko. How could she make fun of my mother in front of many people? Pilit kong pinapatayo si mama pero ayaw nitong tumayo.
"P-patawarin niyo po ang anak ko. Hindi naman po talaga masama ang anak ko, maybe she is just trying to save herself."
I felt guilty. Ako sana ang lumuluhod dyan sa harapan niya at hindi si mama. Bakit ba niya dinadamay ang mama ko? If she wants revenge about sa nangyari sa kanya, huwag ang mama ko ang papasahan niyya ng galit niya sa akin. I am going to do everything for my mother, she better know that.
"Ma, tumayo ka na po dyan. Let me be the one kneel in front of her." hindi ko na kilala ang sarili kong boses dahil sa pagmamakaawa kay mama na tumayo na siya.
"Shana.."
"Uno, hayaan mo na ako dito. Huwag ka nalang muna makisali."
I know Uno so much. Noong iwan kami ni papa, he promised that he'll protect me and my mother. He don't eat his words, he do his words. Alam kong sa sitwasyon ngayon, gusto niya kaming ipagtanggol ni mama. Pero hindi ko siya hahayaan na madamay dito. Ayaw kong pati bestfriend ko ay isasali niya pa sa gulong ito.
Malapit nang gumabi ngunit heto pa din kami sa labas ng bahay nina Perrie at piangtitinginan ng mga tao, ng mga kapitbahay nila.
"Look what you have done, Shana. Instead of you, yung mama ang nanghihingi ng tawad dahil sa ginawa mo sa akin. What kind of daughter are you? Stupid!"
I can't help this anymore. Nilapitan ko na siya at agad na sinabunutan. You deserve this Perrie. Argue with me but never do anything bad to my mother dahil lalaban talaga ako. Hinila ko siya habang hawak ko ang kanyang buhok. Itong mahabang buhok nato, this deserve to be shorten.
"You insane girl, bitawan mo ako."
She is trying to get out of my hands. Does she even know that she deserve this? Ipinatayo na ni mama sa Uno, pinipigilan niya si mama na lumapit sa aming dalawa ni Perrie. Ayaw ko nang masabit pa si mama sa gulo namin ulit. I can't bear to watch my mom suffer because of the things she haven't do.
"I'm not the one who is insane here. Alam natin pareho Perrie na wala akong kasalanan sayo. Well, kung ayawan ka man ni Stone hindi ko na kasalanan yun. Because in the first place, you don't deserve to be loved back by a man like him. Kung ayaw mong matalo, you better argue with those pale girls, not me dahil lalabanan talaga kitang hayop ka!"
"How dare you spoke to me like that."
Binitawan ko na siya at kitang kita talaga ang magulong buhok nito dahil sa pagsabunot ko. What a pity.
"You'll pay for this." nanggigigil na saad nito.
Agad kong pinuntahan sina mama para makaalis na kami sa lugar na ito. Hindi kami nararapat dito, hindi kami ugaling basura.
