I felt betrayed. What happened yesterday was intense. Ngunit ang tanging tanong ko lang naman na gusto kong sagutin niya ay kung bakit?
Bakit niya iyon ginawa sa akin? What is his reason? Was he really that naughty? Ang laki ng epekto non sa akin. I can't even think peacefully.
"Raishana"
We all have weaknesses and being manipulated is my weakness.
"Excuse me, Raishana."
I was back at my senses when I heard someone called me.
"Uh, I'm sorry. Ano kailangan mo?"
"Someone is looking for you. Nasa labas ng room." sagot nito
When I saw who is it, umiwas agad ako.
"Hey, wait. Let's talk, I have to explain something." sabi nito noong nakita niya akong umiwas
"I have no time for that. Marami pa akong gagawin na mas importante pa sa sasabihin mo."
"Alam ko."
"Then, you're free to leave now."
Nang makaupo na ako pabalik, nakaramdam ako ng kaba. How dare he talk to me calmly?
"Shana, close pala kayo ni Stone?" one of my classmate ask.
"Huh? We're not that close." sagot ko
"Excuse me everyone. Let me borrow your attention for a minute. All students are free to go home already. May meeting ang lahat ng mga guro ngayon. Any questions?"
Umiling kaming lahat bilang kasagutan.
Paglabas ko ng classroom bumungad agad sa akin ang mukha ng lalaking kinamumuhian ko.
Naglakad nalang ulit ako at nilagpasan siya. Thanks to my classmates dahil nagpapansin sila sa kaniya at hindi niya namalayang nalagpasan ko na siya.
"Uno." tawag ko ng makita ko ito
Nang lingunin ako ni Uno agad ko siyang inakbayan, this is the only way para makatakas ako kay Stone. Alam kong hahanapin at susundan ako non.
"Bakit ba? Bitawan mo ko."
"Arte nito. Sabay na tayong umuwi, libre ko ang pamasahe."
"Dala ko motor ko, Shana."
"Isabay mo nalang ako please." pagmamakaawa ko dito
"Hindi pa ako uuwi, may pupuntahan pa ako."
"Sasama ako. It's fine with me kung dadalhin mo ako sa kung saan ka man pupunta, as long as isama mo ko."
"Teka nga Shana, bakit parang hinahabol ka ng aso?" Uno ask
"Hinahabol ng aso? Parang ganun na nga. Please, Uno."
Tinitigan muna ako nito ng ilang minuto at pumayag na ito.
"Stay here. May kukunin lang ako sa loob then uuwi na tayo pagkatapos."
"Can I join you inside?" tanong ko kay Uno
"Hintayin mo nalang ako dito Raishana. Babantayan mo ang motor ko as a payment sa panggugulo mo sa araw ko." pabalang na sagot nito
"Whatever."
Tuluyan nang pumasok si Uno sa shop. I don't know kung anong kukunin niya.
Halos mag-iisang oras na hindi pa rin lumalabas si Uno. So, I decided to go inside. Papasok na sana ako ngunit may humila sa akin.
"Aray! Bitawan mo nga ako."
"You go with me, let me explain everything that happened yesterday." a cold voice that is very familiar to me, spoke.
I can't speak. I can't even say a word. This is insane. For the second time, I can't forced him to let me go. I let him drag me.
"I already let you drag me here. Now, what do you want? Explain? Then, insult me?"
"Look Shana, yes, I did that on purpose and I have my reasons. Pero narealize ko na ang babaw ng rason ko para gawin yon sayo. I knew that I really hurt you, badly."
Wow! Mabuti at alam niya na mali siya. But, anong akala niya sakin? Nagpapatawad agad, nakakalimot agad? Damn him!
"Is that all?" walang gana kong tanong
"Don't be cold. I did that because I hate you for eavesdropping on us. Remember when you saw me and Perrie, talking?"
The hell with his reason. Too lame.
"Para yung lang? Pero, anyway bakit natin to pag-aawayan, right? Are we that hundred percent close? We don't even know each other. I only knew your name and nothing, you and me aren't friends." mataray kong tugon kay Stone.
The guts of this guy is really getting into my nerves. He possibly think that I am that approachable?
"Forgive me, then lalayo ako."
Naitaas ko ang aking kilay dahil sa kanyang sinabi. Bigla akong nakaramdam ng kaba. Feeling ko pagpinatawad ko siya at lalayuan niya ako ay pagsisisihan ko iyon.
"Just say the word, "I forgive you Stone", I'll never bother you again." pag-uulit niya
Dahan-dahan akong ngumiti sa kanya at sinabi ang bagay na gusto niyang marinig.
"I forgive you Stone, now, leave."
Tuluyan niya na akong tinalikuran at naglakad na papalayo sa akin. Tinatanaw ang taong hindi ko naman kilala ngunit napakalaki ng epekto sa akin habang ako'y nilalayuan niya.
Pabalik na ako sa kung saan iniwan ni Uno ang kanyang motor. Nang makabalik ako nakita ko si Uno sa tabi nito habang abalang-abala sa cellphone niya.
"Hey, bakit parang kinakabahan ka?" tanong ko sa kanya na siyang dahilan nang paglingon niya.
"RAISHANA NAMAN! ANONG TINGIN MO SA AKIN, MANGHUHULA? HUHULAAN KO KUNG NASAAN KA? HUHULAAN KO KUNG BAKIT KA BIGLANG NAWALA? TANGINA NAMAN SHANA! ANO NALANG SASABIHAN SA AKIN NI TITA PAG NAWALA KA. SAAN KA BA NAGPUPUPUNTA? NAKIDNAP KA BA? HUH?" galit na galit na tanong nito.
This is the first time that I saw him burst out of anger. He is never like this when he's angry. The way he shouted, the way he threw words in my face are scary.
"I'm sorry." yan lang ang tanging lumabas galing sa aking bibig.
Alam kong I have to say that. Alam kong yan ang dapat kong sabihin. Pinag-alala ko siya ng husto and worse is he's angry because of me.
"Next time, magsabi ka naman. Lalo na at ako ang kasama mo, ako ang mapapagalitan ni tita kapag may nangyaring hindi maganda sayo." sabi ni Uno habang kinakalma ang sarili.
"Uno, I'm really sorry. I was just bored that's why I decided to take a walk for a minute." pagsisinungaling ko.
"Sakay na, uuwi na tayo."
Nagpaalam na kami ni Uno sa isa't-isa ng makarating na kami sa tapat ng aming bahay. Pagpasok ko sa bahay, agad akong dumiretso sa kwarto ko para magpahinga. I've been sleepy today.
I close my eyes and started to sleep but myself won't cooperate with me. Hindi ako makatulog. I really wanted to sleep peacefully but damn I can't.
This is crazy. Why would I think about that guy? We're strangers, bakit naguguilty ako sa ginawa ko? Letting Stone leave my sight.
In the middle of thinking about how guilty I am, an unknown number called me.
"Hello?" sagot ko as I answer the phone.
Hindi ito sumagot, tanging buntong hininga lang nito ang naririnig ko.
"Hello? Kung wala ka pong sasabihin, I will end this call na."
"Shana."
Bigla kong nabitawan ang aking cellphone ng dahil sa boses na aking narinig. Paano niya nakuha ang number ko? Matagal na siyang wala sa buhay ko, sa buhay namin ni mama. Alam kong siya yun, sa boses niya pa lang kilalang-kilala ko na kung sino siya. Ang lalaking unang bumiyak ng aking puso, ang lalaking unang nang-iwan sa akin, ang aking ama.
