BOOK 3: The Mafia Game (Hiatus)

TMG 01: Welcome Ad Infernum

“Are you sure you want to send me to Pandora High?” tanong ko kay dad habang magkatabi kami sa backseat ng dala niyang sedan. Well, hindi talaga magkatabi dahil halos idikit na namin ang mga katawan namin sa bintana magkaroon lang kami ng pagitan. Tss. Nagtataka nga ako kung bakit itong Black Sedan ang dala niya ngayon at hindi ang limousine niya.

 

“Yes,” simpleng sagot nito na hindi manlang ako nilingon. I rolled my eyes and focused my attention outside the window. He said it with finality tone at wala ng makakapagpabago ng isip niya. He’s still the father so I can do nothing but to obey.

Tinapos ko na ang pag-aayos at bumaba diretsong kusina kung saan ay naabutan ko pang nag-aayos ng biniling pancakes at hot chocolate si Meisha sa dining table. Pareho kaming hindi marunong magluto kaya pabili-bili at pakain-kain lang kami sa labas. Hindi naman namin problema ang pera dahil mayaman ang ama ko at may black card ako.

“Eat your breakfast so I can give you a drive,” anito na hindi manlang ako tiningnan. Maingay ba ang footsteps ko para malaman niyang nandito na ako sa kitchen doorway? O sadyang malakas lang ang pakiramdam niya? Whatever! Sinimulan ko na lang maglakad palapit sakanya at naupo.

“Kain ka na rin.” Sabay higop ko sa hot chocolate na hinanda niya. Perfect for mornings.

***

“You can’t drive, Vincent. You’re a road killer,” malamig na sabi sa’kin nito and started the engine. Hindi na ako nakaimik pa nang simulan  na niya itong paandarin. Nakakainis sila! Kailan ba magbabakasyon ‘tong si Meisha nang makapagdrive naman ako sa sarili ko? I don’t need them. Marunong akong magdrive and I have my license, too. Jeez.

I rested my back and focused my attention on the road when I thought of something bothering me for a while now. “Meisha,” mahinang tawag ko sakanya at nakita ko sa peripheral kong sandali ako nitong nilingon pero agad ring itinuon ang atensyon sa daan. “What do you think dad is thinking to make him sent me to Pandora High?” I asked in a soft low voice. I almost slap myself mentally with how chic my voice came out. Hell! But, my mind was drowning with the idea of what my dad really is thinking to transfer me to that school. It’s as if he hasn’t heard anything bad about Pandora. Actually, Pandora High is a prestigious school with this bad reputation in terms of having a badass and monster students. That’s a rumor. Ganoon na ba kalala ang ginawa ko sa lalaking ‘yon sa previous school ko para dito na ako itapon ni dad?

“If you’re that curious, why not ask your dad instead?” A cocky smile flashed on her lips that made me roll my eyes.

“You don’t expect me to do that, do you?” I mocked. She just shrugged her shoulders at pinaharurot na muli ang sasakyan matapos makalagapas sa intersection. Good girl side’s day yata ngayon ni Meisha kaya hindi pa ako tumitilapon sa windshield dahil sa lumanay niya magpatakbo. At talagang humihinto pa siya sa stop lights today, unlike her usual thing- beating the red light. That was more exciting than this, you know.

Ilang sandali pa at nakarating na kami sa tapat ng Pandora High. Inihinto niya ito sa mismong harapan malapit sa main gate dahil hindi ko na pinapasok hanggang sa parking space. Gusto ko lang subukang lakarin ang new school ko from here. Nakasanayan ko na rin ang ganitong gawain every first day ko sa bago kong school. Tumingala ako at bumungad sa’kin ang naghuhumiyaw na yaman at classy ng pagkakasulat ng Pandora High sa isang silver plated printed writings. Nasa mismong itaas ito ng arko ng higanteng itim na gate na may detailed trails of design in a gold paint. I am in awe. Hindi ko maikakaila na dito pa lang mula sa kinauupuan ko ay naaamoy ko na ang yaman ng school na ito. Siguro, isa na rin ito sa reason ni dad kung bakit dito niya ako inilipat. Hindi naman kasi problema sa’min ang pera. Sa sobrang subsob niya sa business niya, imposible na lang kung maghirap pa kami.