BOOK 3: The Mafia Game (Hiatus)

TMG 30: Hidden Monster

TMG 30 ♠

 

Tobi Ferrer

“What do you know about Vincent?”

Tumunghay ako mula sa pagkakayuko nang marinig ang boses ni M sa kanan ko. Kalalabas lang nito ng silid kung saan kasalukuyang nakakulong ang isa sa mga myembro ng Rogues.

“Call her Empress,” bagot kong sagot bago bumuga ng usok. Nangibit-balikat lamang ito bago pumwesto sa katapat kong dingding at sumandal. Inalok ko siya ng sigarilyo ngunit tumanggi naman ito.

“So B, what do you know about her?” tanong muli nito.

Sandali ko siyang tiningnan bago muling yumuko sa paanan ko. Hindi ko maiwasang pangunutan ng noo habang iniisip ang sagot ko sa kanya, “Everything.”

Mula pagkabata, kilala ko na si Vincent. Madalas ko siyang nakakasama noon ngunit siya lang itong hindi ako natitiis na makasama. Nag-iisa kasi siyang anak kaya hindi siya komportableng may kasama o may kumakausap sa kanya. Hindi siya sanay na may kasamang kaedaran niya. Hindi naman pwedeng hindi ko siya buntutan dahil ibinibilin siya sa’kin ni Sir Randal at late Empress Victoria noon. Kakambal niya kasi ang salitang trouble. She’s indeed a troublemaker since then and that is why I need to be there to look after her. She’s not of a handful yet a short-tempered feisty young girl and it’s not a good idea to let her all alone.

Masyadong masungit ang mukha at dating niya para sa mga bata kaya hindi maiwasan na kainisan siya ng mga ito. Madalas siyang awayin at pagtulungan ng mga batang kaedaran namin sa eskwelahan dahil sa malamig at maangas na asta niya. Add the fact that she’s not much of a talker. She’s approachable but not the friendly type. Isama pa ang kakaibang yaman ng pamilya niya na siyang kinaiinggitan ng karamihan. They say, “She has everything and that’s annoying.” “She’s so conceited because she has the wealth.” “Attention seeker.” Isang dahilan rin kung bakit ilag sa kanya ang mga tao at kung bakit naging malayo rin ang loob niya sa salitang ‘kaibigan’.

Lahat ng pinagdaanan niya noon, saksi ako.

Mali lang talaga ang pagkakakilala nila kay Vincent. She was judged by many even before knowing her. They judged her before knowing the truth. Yes, she maybe has the wealth they’re all jealous of. Yes, she maybe cold and feisty towards them. But do they even know the reason why she decided to build those walls instead of bridges?

Naalala ko pa noong unang beses ko siyang nakita sa mansion nila. Tahimik siyang nakaupo sa malawak na hardin nila habang nagpipinta. Mag-isa lamang siya pero may ngiti at saya ka sa kanyang makikita. Iniisip ng marami na hindi siya marunong magpakita ng emosyon. Iniisip ng marami na malakas siya pero hindi. Hindi ganoon ang totoong Vincent. Siya ‘yung tipo ng bata na masyadong maramdamin. Ayaw niya ng mga pangakong hindi natutupad. Dinaramdam niya ang masasakit na salita. Dahil tao lang din siya. Dahil bata lang din siya. Pakiramdam ko nga noon, mahipan lang siya, iiyak na. She will throw tantrums if she can’t handle it anymore. She will breakdown if it’s too much. She’s that innocent in my eyes. She’s like that… before.

But that bloody incident shattered her innocence. It killed the old her. It murdered the real Vincent.

Her innocence was taken over by the hidden sleeping monster deep inside of her. Imagine how she suffered from then on. Imagine how she managed to handle those all these years all by herself. She’s definitely living by her name. And that’s what I admire her the most. She’s a girl needed to be protected—the same reason why I always wanted her.

“B?”

“Hmm?” Napaangat ako ng tingin sa kaharap ko. Salubong ang kilay niya at tila takang-taka. What’s wrong with this girl?